Forum Ogrodnicze Oaza

Żabulka, no .... ja menory nie posiadam, z wiadomych względów , chociaż religijne precjoza w moim mieszkaniu są, jakby to powiedzieć, wielokulturowe .... obok symboli katolickich na ścianie wisi prawosławna ikona malowana na drewnianej desce, kawałek dalej - portret ( przepiękny zresztą ) starego Żyda, a na półce w segmencie kurzą się ( ) drewniane figurki buddy, zgodnie sąsiadujące z własnoręcznie zrobionymi aniołkami ....
A co ? Mam się porozglądać ?

Anulka, nie musisz się rozglądać, a pytałam dlatego, by się upewnić czy takową chciałabyś mieć?! Gdybyś powiedziała: ''Tak, chcę taką mieć'', to miałabym dla Ciebie niedużą mosiężną menorę. Wystarczy że podasz mi adresik na priv.

Ja Ci dam adresik na PW

Nie kombinuj, tylko go dawaj!!

Och, ileż to już razy się przekonałam o tym, że więcej radości jest z dawania aniżeli z brania!! Zrobić komuś frajdę, to uczucie w sercu nie do opisania!!! Jestem teraz szczęśliwa ponad miarę. Anuś, dziękuję że dałaś mi tą możliwość!!!

Adasiowa wrote:
Przepis na fantastyczny Kokosh cake dostałam w USA od ortodoksyjnej Żydówki. Ciasto wychodziło rewelacyjnie kruche. Cała sztuka polega na odpowiednim zwinięciu tego placka. Po rozwałkowaniu smarowałam płat olejem i posypywałam kakao oraz cukrem. Wierzch należało posmarować jajkiem.

Smak tego cista "chodzi" za mną od pewnego czasu a przepis przepadł przy przeprowadzce

Klakierowa, a zerknij tutaj.

To jeszcze nie to, bo ten placek wygląda trochę jak rolada makowa. Ten, który mam w pamięci nie był "chałkowaty" a raczej kruchy.
Dziękuję za link, może w wolnej chwili spróbuję

Adasiowa wrote: [/quote]

Aniu - mogła byś podać link do tego przepisu?

Aluś, zaraz poszperam, aczkolwiek szanse są marne ....
Chyba mam ! TUTAJ

Dzięki

Pasta Tahini - baza

200 g. łuskanych nasion sezamu
(ewentualnie 1 łyżka oleju lub oliwy z oliwek - jak kto woli)

Ziarna sezamu wrzucam na bardzo mocno rozgrzaną suchą patelnię i prażę je (mniej więcej 10 sekund na gazie, 10 sekund potrząsam patelnią odwracając ziarna), aż nasionka zrobią się lśniące i uzyskają złoty kolor (należy uważać, bo jeśli za długo je będziemy prażyć i zrobią się brązowe a nie złociste, i sezam stanie się gorzki). Jeśli ktoś nie ma wprawy w obracaniu sezamu patelnią podczas prażenia, to może użyć do tego łopatki czy łyżki. Podczas mieszania łopatką zmniejszcie nieco gaz. Potem je zdejmuję z gazu i pozwalam im ostygnąć. Następnie wrzucam ostygnięte nasiona sezamu do blendera, dodaję łyżkę oliwy z oliwek i włączam blender na funkcję miksowania pulsacyjnego (30 sekund miksowania, 10-20 sekund przerwy) aż masa stanie się jednolita i płynna. Gdy zacznie już być płynna i tłuszcz rozrzedzi ziarna, można ją wtedy miksować ciągiem czyli bez pulsacyjnego miksowania.
Taką pastę po wykonaniu przekładam do słoiczka i trzymam w lodówce (w szafce może nam zjełczeć bo zawiera tłuszcz)

Sos tahini podaje się do pieczonych i grillowanych ryb, pasuje też do doprawionych kuminem wałeczków z mielonej jagnięciny. Nieźle smakuje jogurt doprawiony tahini, słodką papryką i kuminem. Może służyć jako zimny sos lub marynata do udek kurczaka przeznaczonych na grill.

Gdzieś też kiedyś wyczytałam że tahini można połączyć z miodem (albo syropem z agawy w wersji wegańskiej) w proporcji 1:1. Natomiast dressingi z tahini świetnie pasują do sałatek z jarmużu.

A czasami gdy mnie nachodzi ochota, to sobie robię....

Rybę pieczoną z tahini.

2 płaty fileta z dorsza
6 łyżek tahini
2 nieduże cebule
3 ząbki czosnku
sok z 1 cytryny (lub więcej)
sól, pieprz do smaku
oliwa

Cebulę pokroić w kostkę, czosnek grubo posiekać. Zeszklić na oliwie, nie rumienić. W misce wymieszać tahini z sokiem z cytryny, solą i pieprzem, dodać zeszkloną cebulę z czosnkiem. Jeżeli pasta jest bardzo gęsta, dodać wody lub soku - do smaku. Ryby natrzeć solą, pieprzem i oliwą, wierzch przykryć pastą z tahini. Ułożyć w naczyniu żaroodpornym, zakryć folią aluminiową. Piec 10 minut w temp. 180 st. C, odkryć i dopiec, aż ryba będzie gotowa - kolejne 10-15 minut.

Smacznego.

Żabulka, tahinę możesz śmiało robić bez dodatku oliwy/oleju, bo ziarna sezamu są wystarczające zasobne w tłuszcz - ja robię tak, że po uprażeniu łuskanych (!) nasion na suchej patelni i wystudzeniu wrzucam je do elektrycznego młynka od kawy i zaczynam mielenie: powtarzam tę czynność kilka razy i za każdym razem zeskrobuję pastę drewnianym nożykiem ze ścianek komory młynka, a następnie powtarzam miksowanie. Mniej więcej po 6 mieleniu uzyskuję piękną, maślaną tahinę bez konieczności dodawania oleju.

Zawsze wykorzystuję ją do hummusu, ale czytałam, że sporo osób przyrządza na jej bazie sosy do innych potraw. Właśnie przed chwilą namoczyłam ciecierzycę, dodając do wody obowiązkowo łyżeczkę sody oczyszczonej. W tej kąpieli poleży sobie do jutrzejszego popołudnia.

Bardzo fajnie, że poruszyłaś temat tej pasty

Ja też miksuję prażony sezam bez dodatku oliwy/oleju, a pasta tahini pasuje według mnie do...wszystkiego

Adasiowa wrote:
Będziesz robiła humus, jak przypuszczam. Może by się jakaś fotka przydała wykonanego dzieła kulinarnego...


Sos sezamowy Tahini

1 szkl. pasty tahini (patrz przepis powyżej)
ok. 1 szkl. wody
sok z 2 cytryn
4 ząbki czosnku średniej wielkości
1 łyżka soli (płaska) - ja dodaję mniej.
1/2 zielonej ostrej papryki (ponieważ jej nie mam ostrej zielonej papryki, to do zwykłej zielonej papryki dodaję jeszcze ciutkę pieprzu cayenne i efekt jest smakowo podobny)
1-2 szkl. posiekanej drobno świeżej natki pietruszki

Połącz ze sobą w jednym naczyniu wszystkie składniki i mieszaj dotąd, aż powstanie gęsta, zielona masa.

Adasiowa wrote:
Ponieważ już niedługo rozpocznie się święto Purim (święto losów) to opowiem wam jak to się stało że powstało to święto. Nabąknę jednak, że będzie ono już za kilka dni, czyli 12 i 13 marca 2017 (żydowski termin datowania tego święta : 14 i 15 Adar 5777 roku)

Otóż, bardzo bardzo dawno temu gdy władcą od samych Indii po Etiopię był król Acheszwerosz, królową została pewna piękna, młoda żydówka, która nie zdradziła królowi swego pochodzenia, z nakazu swego opiekuna o imieniu Mordochaj. Mordochaj - nim Estera została królową - wziął ją po stryju, w adopcję jako córkę, gdyż nie miała ojca ani matki. Mordochaj również mieszkał w pewnej części pałacu królewskiego gdyż, niegdyś został uprowadzony do niewoli z Jeruzalemu wraz z jeńcami wraz z królem judzkim Jechortiaszem przez Nebukadnessara króla babilońskiego. Było nawet takie zdarzenie że królowa Estera wykryła spisek dwóch eunuchów na życie króla gdzie sprawę zbadano i owi spiskowcy zostali straceni na szubienicy, natomiast samo zdarzenie i wyczyn Estery zapisano w specjalnej Kronice Królewskiej.

Po tych właśnie wydarzeniach król Acheszwerosz wyróżnił szczególnie Hamana (on też się przyczynił do wykrycia spisku) i przyznał mu godność wyższą od innych książąt ze swego grona, tak iż wszyscy mu się kłaniali. Tylko żyd Mordochaj nie kłaniał się przed nim i oddawał mu pokłonu co doprowadziło Haman do wściekłości i uknuł w swoim sercu plan zgładzenia wszystkich żydów (nie wiedział że królowa Estera jest żydówką).
W miesiącu Nissan (jest to pierwszy miesiąc roku u żydów) w 12 roku panowania króla Achaszwerosza w obecności Hamana rzucono ''pur'' to znaczy los co do każdego dnia i każdego miesiąca, i los padł na 13 dzień dwunastego miesiąca czyli Adar.
Wtedy to rzekł Haman do króla Achaszwerosza: ''Jest jeden lud rozproszony między innymi ludami i oddzielony od innych ludów we wszystkich prowincjach twojego królestwa, mający inne prawa niż wszystkie ludy; nie przestrzegają on ipraw królewskich, toteż nie jest rzeczą korzystną dla króla tak ich pozostawić. Jeżeli król uzna to za dobre, niech zostanie wydane zarządzenie że mają być wytępieni, a wtedy ja odważę 10 000 talentów srebra do rąk wykonawców, aby wnieśli je do skarbców królewskich''
Wtedy zdjął król swój sygnet z palca i dał go Hamanowi, i rzekł do niego: ''Tobie pozostawiam to srebro i ten lud, abyś uczynił z nim co uznasz za dobre''.
13 dnia pierwszego miesiąca Adar mędrcy królewscy sporządzili pismo które mówiło, że we wszystkich prowincjach króla ma się wytępić, pozabijać i wytracić wszystkich żydów od chłopca po starca, kobiety i dzieci, zaś mienie ich należy zagrabić.

Gdy Mordochaj dowiedział się o wszystkim co się stało, rozerwał swe szaty, odział się w wór pokutny, posypał głowę popiołem i poszedł do śródmieścia i wszczął donośny krzyk. We wszystkich prowincjach gdzie tylko dotarł dekret królewski, nastała u żydów wielka żałoba z postem i płaczem i biadaniem, wołali do Boga. Wór zaś i popiół był posłaniem dla wielu.
Hatach, sługa Mordochaja doniósł królowej Esterze co się stało i wręczył jej odpis dekretu królewskiego jaki miał być wykonany na narodzie żydowskim. Przekazał jej słowa wuja, Mordochaja: ''Królowo Estero, wstaw się za naszym narodem u swego króla, gdyż niechybnie zginiemy'' na to Estera odpowiedziała Mordochajowi: ;;Idź i zbierz wszystkich żydów którzy się znajdują w Suzie i pośćcie za mnie przez 3 doby nocą i dniem nie jedzcie i nie pijcie; również ja i moje służebnice będziemy tak pościć, a potem udam się do króla, choć to jest wbrew prawu. Jeśli mam zginąć to zginę.''

opowieści ciąg dalszy wkrótce.

Jednakże musicie wiedzieć że wszyscy dworzanie królewscy i ludzie z prowincji królewskich wiedzieli o tym iż każdego - mężczyznę czy też kobietę - którzy wejdą na dziedziniec wewnętrzny do króla bez jego wezwania należy zabić, z wyjątkiem tych wobec których król wyciągnie swoje berło kierując je w stronę ułaskawionej osoby.

Trzeciego dnia ubrała się Estera w szaty królowej i stanęła na wewnętrznym dziedzińcu pałacu królewskiego. Król zaś siedział na swoim tronie, i skoro tylko ujrzał stojącą królową Esterę na dziedzińcu pałacu zyskała ona względy u króla i wyciągnął król berło ku niej które właśnie trzymał w ręce. Wtedy Estera zbliżyła się do króla i dotknęła głowicy berła.
Król zaś zapytał: ''Co ci jest królowo Estero i jakie jest twoje życzenie? Choćbyś i o połowę królestwa prosiła, będzie Ci ona dana.''
Estera wtedy odpowiedziała: ''Jeśli król uzna to za dobre to niechaj raczy król przyjść dziś z Hamanem na ucztę, jaką dla niego przygotowałam.
Król zaś wtedy odpowiedział: ''Sprowadźcie szybko Hamana, aby stało się zadość życzeniu królowej Estery.''
I przyszedł król z Hamanem na ucztę którą ona przygotowała.
A gdy już król się napił wina i pojadł rzekł do królowej: ''O cokolwiek poprosisz, będzie ci dane, a życzenie twoje aż do połowy królestwa będzie spełnione''
W odpowiedzi Estera rzekła:''Moja prośba i moje życzenie: ''Jeśli znalazłam łaskę w oczach króla i jeśli król uzna za dobre dać mi o co proszę i spełni moje życzenie, to niech przyjdzie król wraz z Hamanem jeszcze jutro na ucztę, którą dla nich przygotuję, i jutro postąpię według słowa królewskiego''
Król wyraził zgodę.
Po uczcie Haman wyszedł od królowej Estery wesół i był dobrej myśli. Idąc jednak do swego domu Haman zobaczył Mordochaja w bramie królewskiej, który również i teraz nie podniósł się by oddać mu pokłon. Haman w tym większą wpadł wściekłość ale opanował się. Gdy Haman dotarł do swego domu sprosił do siebie swoich znajomych i przyjaciół oraz żonę i szczycił się swoim majątkiem tytułami, ogromem bogactwa jakie posiadał oraz swoim wyróżnieniem go przez króla ponad innych książąt, tak iż wszyscy musieli mu się kłaniać.
Na końcu pochwalił się:''Tylko króla i mnie i nikogo poza tym nie zaprosiła królowa Estera na ucztę. A również na jutrzejszą ucztę jestem do niej wraz z królem zaproszony. Ale to wszystko mnie jeszcze nie zadowala, dopóki widzę żyda Mordochaja przy życiu i przesiadującego w Bramie Królewskiej''
Wtedy odpowiedziała mu żona:''Rozkaż niech sporządzą szubienicę wysoką na 50 łokci, aby na niej powieszono Mordochaja. Potem idź wesół z królem na ucztę''
Ta rada bardzo spodobała się Hamanowi i niezwłocznie wydał potrzebne rozkazy. Następnego dnia po tajemniczym śnie jaki miał król przyniesiono mu kronikę królewską i czytano królowi wszystkie zaszczytne zdarzenia jakie ostatnio się wydarzyły i które zostały w królewskiej księdze zapisane. Znalazł się też zapisek o tym, że to właśnie Mordochaj zrobił doniesienie na dwóch eunuchów królewskich, uniemożliwiając im wykonanie zamachu na życie króla Acvhaszwerosza.
Wtedy król spytał: ''Nic mu za to nie przyznano?'' Dworzanie zaś odpowiedzieli że nie otrzymał nagrody za ten gest lojalności i miłości wobec króla.
''Kto jest na dziedzińcu? - zapytał król
Właśnie wtedy Haman wszedł na dziedziniec by podsunąć królowi pomysł powieszenia Mordochaja na szubienicy, którą dla niego przygotował.
''Panie, oto Haman stoi na dziedzińcu'' - rzekli dworzanie.
''Zatem niech wejdzie'' - rzekł król.
A gdy Haman wszedł zwrócił się król do niego i zapytał go: ''Co należy uczynić dla męża, którego król pragnie wyróżnić i odznaczyć?''
Haman pomyślał że to o nim jest mowa, więc rzekł do króla:
''Dla męża którego król pragnie odznaczyć i wyróżnić należy przynieść szatę królewską w którą przyodziewa się król, i sprowadzić rumaka na którym jeździ król i na głowie którego znajduje się herb królewski. Tę szatę i rumaka należy przekazać w ręce najznakomitszego z książąt królewskich, przyodziać w tą szatę owego męża którego król chce odznaczyć i obwozić go na tym rumaku po placu miejskim i obwoływać przed nim: Tak postępuje się z mężem, którego król chce odznaczyć''

Wtedy król rzekł do Hamana:
''Weź szybko szatę i rumaka i tak jak rzekłeś uczyń tak szybko z żydem Mordochajem, który przesiaduje w Bramie Królewskiej; niczego zaś nie zaniechaj z tego wszystkiego co powiedziałeś.''
A Haman wściekły sam w sobie, uczynił wszystko co mu nakazał uczynić król.

cdn.

Po wykonaniu polecenia Haman powrócił do swego domu opowiadając o wszystkim swojej żonie, a ta jemu odpowiedziała:
''Jeżeli Mordochaj wobec którego zacząłeś upadać jest z plemienia żydowskiego, to nie przemożesz go, a raczej całkowicie upadniesz'' I gdy to ona jeszcze mówiła, słudzy królewscy szybko sprowadzili Hamana na ucztę do królowej Estery.
A gdy już król się najadł i napił wina rzekł:
O cokolwiek poprosisz królowo Estero, będzie ci dane, a życzenie twoje aż do połowy królestwa będzie spełnione''

W odpowiedzi królowa Estera rzekła:
''Jeśli znalazłam w twoich oczach łaskę, mój królu i jeśli król uzna to za dobre, to na moją prośbę niech mi będzie darowane moje życie, a życie mojego ludu na moje życzenie. Wydani bowiem jesteśmy ja i mój lud na zagładę, na wytępienie, na zabicie; gdybyśmy zostali sprzedani jako niewolnicy i niewolnice, milczałabym, gdyż niedola ta nie warta byłaby tego aby nią króla niepokojono.''

Rozwścieczony król zapytał w gniewie królowej Estery:
''Kto to taki i gdzie jest ten, kto powziął ten zamysł aby tak postąpić?

Estera zaś odpowiedziała:
''Tym ciemiężycielem i wrogiem jest Haman, ten zły człowiek.''

Król wściekły i rozjuszony wyszedł z uczty by się uspokoić. Wtedy padł strach na Hamana że dni jego życia są policzone i rzucił się na łoże królowej Estery na którym ona spoczywała by błagać ją o zmiłowanie i o darowanie życia. W tym czasie wszedł król i jeszcze bardziej zawrzał w nim gniew a krew się wzburzyła i rzekł:
''Czy jeszcze królową zamierzasz zgwałcić w mojej obecności w moim pałacu?''

Wtedy odezwał się do króla jeden z eunuchów: ''Oto w domu Hamana stoi szubienica na 50 łokci wysoka, sporządzona dla Mordochaja''
Król zaś odpowiedział:
''Zatem powieście Hamana na niej!''

I tak powieszono Hamana który chciał wytępić lud żydowski. Tego też dnia podarował król królowej Esterze dom Hamana, Mordochaj zaś uzyskał dostęp przed oblicze króla, gdyż dopiero teraz królowa oznajmiła królowi kim jest Mordochaj dla niej. Zdjął tedy król sygnet który odebrał Hamanowi i dał go Mordochajowi. Estera zaś uczyniła Mordochaja przełożonym nad domem Hamana.

Estera jednak ponownie odezwała się do króla upadłszy mu do nóg, płakała i błagała go o łaskę aby nie dopuścił do nieszczęsnego zamachu jaki Haman planował wykonać na żydach. Kiedy król wyciągnął ku Esterze złote berło, wtedy Estera podniosła się z kolan i stanąwszy przed królem rzekła:
''Jeśli król uzna to za dobre i jeśli znalazłam łaskę u niego, a rzecz ta odpowiada królowi i ja jestem mu miła, to niech zostanie pisemnie zarządzone, aby cofnięto listy z planem Hamana jakie on rozpisał by zgubić żydów we wszystkich prowincjach królewskich. Bo jakże mogłabym patrzeć na nieszczęście jakie ma spotkać mój lud i jakże mogłabym patrzeć na zgubę mojego rodu?

Wtedy zwrócił się król Acheszwerosz do królowej Estery i do Mordochaja tymi słowy:
''Oto podarowałem Esterze dom Hamana, jego zaś powieszono na szubienicy za to że planował zamach na żydów.Napiszcie więc w sprawie żydów to co uznacie za dobre w imieniu króla i opieczętujcie to sygnetem królewskim, gdyż to co się pisze w imieniu króla sygnetem królewski jest opieczętowane i nie może wtedy być cofnięte.''

I sporządzono owe pisma w imieniu króla i opatrzono je sygnetem królewskim by zawierały moc prawną i rozesłano te pisma do wszystkich prowincji w królestwie króla Achaszwerosza i wszyscy się dowiedzieli że król zezwolił żydom po wszystkich miastach zgromadzić się i stanąć w obronie swojego życia, wszystkich zaś zbrojnych jakiegokolwiek ludu czy prowincji wrogo odnoszących się do nich wygubić, pozabijać i wytracić.
I wtedy to dla żydów i całego narodu nastał czas radości i wesela oraz chwały.

A Mordochaj spisał wszystkie te wydarzenia i ustanowił nowe święto zapieczętowane w piśmie tymi słowami:
''Zobowiązuję cały naród żydowski aby rokrocznie święcili 14 dzień miesiąca Adar i 15 dzień tegoż miesiąca jako dzień zwycięstwa nad wrogami swymi i cudownemu ocaleniu życia z Bożej łaski.''
Troska im się zamieniła w radość, a żałoba w dzień pomyślny, aby uczynili je dniami ucztowania i radości i wzajemnego przesyłania sobie darów żywnościowych i obdarowywania ubogich. I przyjęli wszyscy żydzi ten zwyczaj który ustanowił Mordochaj na pamiątkę cudu ocalenia i świętuje się go po dziś dzień.

A na pamiątkę tego że królowa Estera pochodziła z rodu żydowskiego i nie jadała potraw ze stołu króla które były niekoszerne, po dziś dzień na te święta przygotowuje się na ogół potrawy bezmięsne.