Forum Ogrodnicze Oaza

Hejka!
Tak, tak spojrzonko hybrydyzerskie tu mamy. To dlatego Robercie że patrzysz na irysa "in spe", zwracasz się raczej ku przyszłości, nowym hybrydom a my tu o staruszkach i nieraz w odległą przeszłośc zaglądamy. Śmiem twierdzić ze prawie wykopaliska urządzamy. No ale tak to już jest, urok nostalgii jest nieodparty dla niektórych osobników. Jednak historia uprawy rośliny to rzecz nobilitująca, nasze kłącza mogą śmiało stawać w zawody z różami. Ja przyznam się że w ogrodach bardziej zwracam uwagę na rabaty jako całokształt niż przyglądam się pojedyńczym roślinom czy też odmianom. No, bardziej mnie interesują takie wzajemne powiązania między roślinami. Przy tworzeniu rabat mieszanych nasze "dziadostwo" o w miarę prostym kształcie kwiatów, bez nadmiernych ekscesów kolorystycznych świetnie się sprawdza. Bez internetu ciężko by było, ale bez babcinej, jedynej w świecie drożdżówki to życie w XXI wieku może nie miałoby takiego smaczku. Nici z dostrzegania całej skali urody irysowej, tak byśmy nie ogarniali tego różnorodnego piękna , jakoś byśmy tam ubodzy bardziej byli i o tę drożdżówkę i o te srtaruszki irysowe. Irysy wszystkich epok na rabaty!
Pozdrówka
K.
P.S. I rację masz, powinno się preferować przede wszystkim takie cechy które zapewniają długie kwitnienie i zdrówko. Staruszki też trzeba starannie wybierać, nie każdy staruszek to "klękajcie narody" ( jak i nie każdy nówek ). Selekcja musi być! Dobry irys to dobry irys, śmiem bezczelnie twierdzić że bez względu na wiek ( no to jest moje zdanko )

I tego się właśnie bałem, zabierając głos jako hodowca irysów.
Ja nie przekreślam, a broń Boże nie dyskutuję o gustach ( sam bardzo lubię antyki i ich niesamowity klimat ).
Cieszę się że są tacy ludzie, którzy kochają starsze odmiany i mają dla nich miejsce w ogrodzie.
Też chciałbym by moje odmiany za 50 czy 100 lat istniały w ogrodach…
Moje uwagi bardziej kierowałem do tworzenia nowoczesnych irysów – które wytyczają nowe trendy w irysowym świecie…
I.
Ps. Bardzo miło jest nam powitać Cię Zielona Aniu w irysowym świecie.

Hejka!
Moim marzonkiem jest żeby co poniektóre nówki to miały ten wigor staruszków, to zdrówko i łatwość zakwitania ( wiesz jak to u mnie w ogrodzie bywa - to po lewej to odmiana X to po prawej to odmiana Y, znaczy to widać jak raczą zakwitnąć ). Nie ma tu się czego bać Robercie, wiadomo hodowca patrzy inaczej niz taki przeciętny ogrodujący. A w ogóle to i antyki i nowoczesne kształty przydają się w ogrodowaniu. Nie wyobrażam sobie własnego ogrodniczenia bez dziadków ale też nie wyobrażam go sobie bez falbaniastych nóweczek. Never!
Pozdrówczanki
K.

Robercie, bardzo sobie cenię Twoje teksty, o krzyżówkach irysów czytam u Ciebie w wątku od deski do deski
I jak najbardziej rozumiem, że stare odmiany mogą nie liczyć się we współczesnych krzyżówkach (powiedzmy, że genetyka jako nauka nie jest mi całkiem obca). Patrzysz na to jako fachowiec i praktyk po prostu inaczej i bardzo dobrze.
A ja przyznaję bez bicia, że moje najulubieńsze irysy to te najpospolitsze, bo były jednymi z pierwszych moich roślin w ogrodzie. Ktoś je wyrzucał na zatracenie, ja przygarnęłam i darzę po dziś dzień sentymentem

Hejka!
No i pięknie Ci się Aniu odwdzięczyły, kepy jak marzonka!
Pozdrówka
K.

Po tych tyradach trochę historii. Jak to napisała Kasia, już irysy z lat 70-80-tych są za oceanem historyczne. Więc trochę "historycznych" z lat 60 i 70-tych.
"Stepping Out"
Schreiner, 1964


'Vanity'
Hager, 1974


'English Cottage'
Zurbrigg, 1976


'Flash Fire'
Plough, 1977


'Latin Lover'
Shoop, 1969


'Mary Frances'
Gaulter, 1971


'Heaven's Best'
E. Smith, 1972


'Red Jade'
G. Plough, 1971

Jeszcze kilka moich nieco młodszych

Tego zidentyfikowałam kiedyś jako
'Ola Kala' 1943



jeżeli się mylę proszę o sprostowanie.

A kolejne już bezimienne

Ten drugi to wygląda jak 'Vanity'.

IB 'Apache Warrior'
Brown, 1971


'Brides Halo'
Mohr, 1971


'Grand Waltz'
Schreiner, 1970

a mogą być bezimienne starowinki - zagościły na mojej działce w latach 80tych (nie bez winy p. Polaszka)













być może któryś z nich pojawił się u mnie na początku lat 90tych

Przedstawię historię Silverado irysa, którego nie powinno zabraknąć w każdym ogrodzie.
Zaczęło się w 1789 roku od Iris palida


Iris palida

Następnie zdjęcia będę przedstawiał chronologicznie:


Oriflamme (Vilmorin 1904)


Caterina (Fostrer 1909)


Kashmir White (Foster 1912)


Iris mesopotamica Dykes 1913


Dominion (Bliss 1917)


Sensation (Cayeux 1925)


Purissima (Mohr - Mitchell 1927)


California Blue (Essig 1929)


Missouri (Grinter 1933)


Great Lakes (Cousins 1938)


Snow Fluerry (rees 1939)


Chivalry (Wills 1943)


Chantilly (Hall 1945)


Cahokia (Farght 1948)


Swan Ballet (Muhlestein 1953)


Mary Mc Clellan (Craig 1952)


Sterling Silver (Moldovan 1961)


Bosky Dell (Gaulter 1974)


Navy Strut (Schreiner 1974)


Carriage Trade (Gaulter 1977)


SILVERADO (Schreiner 1986)

Moje staruszki należą pewnie do pokolenia- pra...pra..pra...
Przywędrowały do mnie z ogrodu, który swoją świetność miał grubo przed wojną (ogród przydworski). Irysy te rosły w baardzo zaniedbanym miejscu i wtedy, gdy je odkryłam nie kwitły. Przesadziłam je na wiosnę- słabiutkie kłączyki, wydelikacone i wątłe. W pierwszym sezonie u mnie, zauważyłam niewiarygodną witalność tych irysów- rozrastały się w szalonym tempie a fioletowe pokazały pierwsze kwiaty w sierpniu. Są to niskie iryski SDB , bardzo zdrowe, obficie kwitnące i rozrastające się jak żaden inny z moich.





Irysowe pozdrowienia Dorota

Hejka!
Dorotko to są pierwsze z najpierwszych, jednym z rodziców był prawdziwy "pumil" lub też są to odmiany mające pełne prawo do nazwy Iris pumila ( no proszę , zazwyczaj skrzeczę że jest odwrotnie czyli że z "pumila" żaden "pumil" ) . W ostatnim biuletynie MEIS jest ciekawy artykuł dotyczący najmniejszych irysków bródkowych MDB ( najniższa kategoria ale tylko o wzrost chodzi ). Jeżeli Twoje iryski są żywotne jakby ADHD miały ale za to wcześnie i króciutko kwitną to stawiałabym na bardzo stare mieszańce ( ponoć Iris pumila występuje w naturze na terenie Austrii i Czech ale po naszej stronie Karpat już go się nie uświadczy, klony gatunku mają tendencje do wymarzania i wcale nie idą jak burza ). Sprawa przynależności do kategorii zależy oczywiście od wzrostu pędów. Może jednak jest i tak że udaje Ci się utrzymać gatunek, Twój ogród to jest zdziwne miejsce - różne rzeczy się w nim rosną co to jakby prawa nie miały w naszych warunkach egzystować.
Pozdrówka
K.

Dziękuję Kasiu za wyjaśnienie
Moje ogrodowanie ma nieco wspólnego z ogrodem "dworskim" z którym sąsiaduję. Swoją świetność przeżywał w latach 1850- 1900,kiedy to należał do magnackiego rodu Kickich zamiłowanego w sztuce ogrodowania. Potem poszedł pod zarząd innych "szlachciców" a po II WŚ na jego terenie mieściła się szkoła. Można powiedzieć że roślinność z tego miejsca miała trochę szczęścia, bo tak naprawdę zawsze ktoś o nią dbał- raz lepiej , raz gorzej i wiele roślin przetrwało do dziś. W ramach ratowania zagrożonej flory ozdobnej kilka roślin sprowadziłam do swojego ogrodu- wspomniane iryski, piwonie, floksy (to chyba najodporniejsze byliny). Chyba więcej było mi podobnych ludzi, bo w ogrodach mojej wsi widzę piękne rośliny o przydomku "dworskie" (szczególnie piwonie).
Na ten sezon wyznaczam sobie zadanie przyjrzeć się uważnie wiejskim irysom (piwoniom też)- może coś super ciekawego się wypatrzy
Dorota

Danuta wrote:
Dorota, mogą Ci się trafić stare i co za tym idzie bardzo ciekawe odmiany.
Już Ci kibicuję i czekam z niecierpliwością na fotograficzną relację z tych łowów

W tym roku przybył do mnie kolejny dziadunio z 1910 roku.
U sąsiada są dwie olbrzymie jego kępy.
'Prinzess Viktoria Luise' - odmiana uzyskana przez spółkę Goos & Koenemann - to klasyczna variegata: bladożółta kopułka i zmyty fiolet ze śmietankowym brzegiem płatków dolnych.




'Prinzess Viktoria Luise' to odmiana wytrzymała, długo kwitnąca wieloma kwiatami, jak wszystkie starsze odmiany.

oddane mamie, rosną jak burza.






Nowszy - Supreme Sultan

Bardzo popularna w swoim czasie odmiana 'Nibelungen' slynnego duetu Goos-Koenemann z 1910 roku