Forum Ogrodnicze Oaza

Ale dobre wieści: spotkanie i zakupy, i pewnie jeszcze prezenty Na pewno w upale ciężko, ale i tak zazdroszczę, zwłaszcza kondycji. U Ciebie przynajmniej pada, tutaj taka susza, że płakać się chce. A czym wypełniłaś samochód, jakie nowości pojawiły się TAM?

Zakupów było tylko kilka sztuk, bo bałam się sadzenia w upały, ale hojność ogrodników nie ma granic więc samochód wypełnił się do granic możliwości Kupiłam kruszynę, przylaszczkę różową, jarzeniowego floksa, periowskią (jakaś niska odmiana) i parzydło nieznanej odmiany o bardzo postrzępionych liciach (przy okazji dam do rozpoznania)
A prezenty, długo by wymieniać . Etykiety zostały na Podkarpaciu, więc tak pobieżnie z pamięci to, epimedia (różne), bodziszki, maczki, zawilce, żuraweczki, trawy, paprocie i całą masę floksów którym z ogromnym żalem musiałam zerwać kwiaty bo jako migrenowiec nie dałabym rady w tym upojnym zapach dotrzeć na miejsce I jeszcze cała masa cebul, które będą sadzone później
Dzięki mamie udało mi się wszystko posadzić, choć upał na Podkarpaciu dokucza nadal . Na Śląsku nieźle polało i temperatura nieco przyjaźniejsza człowiekowi i zwierzęciu, a i ogród nie ucierpiał pozostając pod opieką M .
A co do kondycji Haniu, to sądzę, że przy takiej okazji ogrodnik wykrzesze z siebie wszelkie jej pokłady licząc na to, że odpocznie w domu

Witaj Wiesiu!
Widzę że ty podobnie jak i ja uwielbiasz lilie i liliowce i inne takie tam ślicznoty ogrodowe? To teraz już wiem gdzie będę wpadała by napawać swoje oczęta ulubieńcami. Co prawda ja nie ogrodowa jestem, ale może kiedyś i moje marzenie o własnym domku z ogródkiem się spełni?!!

Co to jest jarzeniowy floks? Parzydło to może 'Kneiffii'. Podziwiam, że dałaś radę sadzić w tym upale, ale chyba nie było wyjścia. No i ta energia ogrodnicza U mnie podlewanie bez końca, susza bez końca i żadnej nadziei na deszcz
Masz zdjęcia na pewno, pokażesz coś?

Krysiu, marzyć trzeba b one się często spełniają, a tymczasem podziwiamy Twój domowy ogród

Haniu, jarzeniowy to taki kolorek który zgrzyta po zębach coś jak odblaskowe flamastry , w moim wypadku to taki ni to czerwony ni to amarantowy ale najważniejsze że widoczny z daleka
A parzydło, już lecę sprawdzić , dziękuję za podpowiedź

Edit, dzięki Haniu, to właśnie to
A zdjęcia, padł mi laptop, więc trochę to potrwa

Poczekam Pikutku Idę podlewać Będziesz jeszcze przeprowadzać rośliny w tym roku? Już chyba dużo nie zostało.

Jakie ogrodnicze spotkanie na Lubelszczyźnie ? Chyba jakieś tajemnicze, bo nic nie pisnęłaś, że tu przyjeżdżasz .
Też czekam na zdjęcia, bo aż zżera mnie ciekawość kto taki na Lubelszczyźnie Cię podejmował i ukrywał przed innymi

Haniu, do przeprowadzki pozostało jeszcze sporo. Na pewno cztery duże rododendrony i trzy azalie, nie licząc japończków, ale nie wiem czy podejmę się jeszcze tego w tym roku

Marto, nie pisałam wcześniej bo z powodu zawirowań rodzinnych do ostatniej chwili nie wiedziałam czy uda mi się ta wyprawa Ale jestem tak bardzo szczęśliwa, że się udało i zobaczyłam wreszcie te przepełnione wspaniałościami lubelskie szkółki i kilka przepięknych ogrodów na które ostrzyłam sobie zęby od dawna . Spotkanie było TaBazowe, a z Oazowych było mi dane podziwiać ogród Vity i potwierdzam ten perfekcyjnie prowadzony ogród wygląda tak nie tylko na zdjęciach

Spotkanie TaBazowe, hm. Coś nowego dla mnie. Też myślałam, że to Oazowe.
Powiem Ci w zaufaniu, że postanowiłam nie odkładać niczego na póżniej, nie wiadomo, co będzie i jak tylko będzie możliwość, to zrobię tu i teraz. Nie chodzi mi o sprawy trudne, smutne, ostateczne. Ale odłożyłam na póżniej rozłożenie linii i co? Gucio! Suszę zaliczam na programie minimum ułatwień maximum roboty Tak samo z sadzeniem, biedne rośliny mordują się w doniczkach, zamiast spokojnie, wyściółkowane i porządnie ukorzenione cieszyć ogrodnika; przesadzanie wielkich okazów chyba bezpieczniejsze wiosną, choć też różnie mówią

Haniu, ten upał już mnie zmęczył, a mam jeszcze sporo do przewiezienia w doniczkach i na razie nie decyduję się na kolejne wykopki, bo nie nadążam z podlewaniem . W zeszłym roku zmarnowałam przez upał sporą azalię i nie chciałabym więcej takich strat Z kolei przesadzanie wiosną jest mniej bezpieczne dla kwitnących wiosennie, mam więc dylemat, ale może jeszcze zregeneruję siły i złapię za widły

A spotkanie może sprostuję, bo dokładnie to takie TaBazowo-Oazowe

piku wrote:
Oj tam, oj tam, jaki tam domowy ogród? Kilka hojek na krzyż, co im się udało rozrosnąć i jakieś tam dzidziusiowe od nich wypierdki, które usiłują dotrzymać tempa hojkowej nestorce. U was to jest super ogród, a u mnie (tak dla porównania!) to parapecik.

Oj, Wiesiu, mieszasz się w zeznaniach To jakie w końcu było to spotkanie?
Powiedzmy tak... Udane i to najważniejsze
Bardzo miło było mi Cię poznać
Dodam tylko, że dane Ci było zobaczyć tylko niewielką część szkółkarskiego zagłębia Lubelszczyzny, ale za to bardzo piękne ogrody
Szybka jesteś z tym sadzeniem

Spotkanie było, bez dwóch zdań... udane!
Gaura posadzona, mam nadzieję, że da radę. Serdeczne dzięki za gościnę, oprowadzenie po ogrodzie i za te ciastka, doniesione, najpierw z górki, potem pod górkę! Już wiemy, skąd masz kondycję i tę szczupłą sylwetkę
Żałuję, że zdjęcia wyszły mi kiepskie, ale zachowam w pamięci tę szczególną atmosferę twojego ogrodu. Mam nadzieję, że jeszcze tam wrócę.
Przekaż też proszę, pozdrowienia dla mamy i powiedz jej, ze robi najwspanialsze lody na świecie.

Krysiu, parapecik czy kilka ale mieszkańcy interesujący

Marto, no tak trochę się gubię w zeznaniach, bo uczestnicy spotkania niejednokrotnie TaBazowo-Oazowi
I mnie miło było Cię poznać , a że w tym zawrotnym tempie poznałam zaledwie kilka szkółek zdążyłam zauważyć mijając wiele po drodze więc pewnie jeszcze tam wrócę zwłaszcza że nie udało mi się poznać innych pięknych ogrodów tego rejonu
Tempo sadzenia musiało być szybkie bo czas było wracać do pracy, ale dzięki pomocy mamy udało się , choć jeden krzaczek pojechał ze mną na Śląsk, bo nie wymyśliłam dla niego miejscówki

Vito, nie przypuszczałam,że osoby spotykające się po raz pierwszy potrafią się tak dobrze zorganizować i rozmawiać ze sobą jakby się znały od lat No ale skoro organizatorki tak wspaniale wszystko zaplanowały to jakże mogło być inaczej
Cieszę się bardzo, że podkarpacka atmosfera przypadła Ci do gustu i zapraszam serdecznie. Pozdrowienia i pochwały dla mamy oczywiście przekażę, serdecznie dziękuję

Miło słyszeć takie słowa, że moi podopieczni Ci się podobają. Dzięki.

Wiesiku
Jako że mam za sobą kilka forumowych spotkań, to przyznaję Ci świętą rację: nawet osoba widziana po raz pierwszy, jeśli jest zielono zakręcona, to okazuje się "starym, wspaniałym przyjacielem", z którym można przewędrować cały świat Z moich doświadczeń wynika to niezbicie !
Takie wspólne spotkania i pogawędki o roślinach, naszych radościach i kłopotach bardzo podnoszą na duchu i są dłuuuugo wspominane z sentymentem
A jak miewają się wyroby z gliny ?
pozdrawiam cieplutko Chudzinko, dla psiska całusy w nochalek

Anulko, wyroby a raczej wyrób z gliny ma się dobrze. Wysuszył się ładnie bez pęknięć, na razie służy do suchych bukietów a jak się trafi okazja spróbuję go wypalić Jednak w zawrotnym tempie jakie narzucił mi krótki urlop, nie pomyślałam nawet by go uwiecznić
Całuski przyjęte tymczasem pozdrawiam wszystkich odwiedzających motylkowo

Ciekawe ile kwiatow może motyl(ka) obskoczyć - supraśny,mniejsza o to i statystyki
Błękitne miekkie lądowisko dla niej/niego podsunę
Z urlopami ostatnie lata dziwy się wyczyniają - pracownicze raczej bywają,losisko przekorne ma swój urok..



skąd mam osiem małych doniczek z zawartością (np. fiołki) do dzisiaj niewysadzoną do gruntu

Pozdrawiam Markus