Forum Ogrodnicze Oaza

... centrum dowodzenia:)Dawno,dawno temu ,to był domek gospodarczy ,ale o tym innym razem:)Jestem mieszczuchem,ale moje serce jest tu-w rodzinnej wsi mojego Taty.

Fajne certum ale dowódcy nie widać
Zagonił w gąszczu roślinności
Witaj na Oazie
Jak masz na imię ?

Renatko,Beata jestem:)dzięki za miłe słowa!dziś grasowałam po polach:)

Panderoza i ja ,to jedność,która trwa nieprzerwanie od...54lat,4miesięcy,4dni, plus 9 w brzuchu u mamy:)odwiedziny i wakacje u Dziadków ,chwile pełne miłości,zabawy,wzruszeń i zachwytów!Pierwsze pocałunki,zaręczyny,piaskownica dla dzieci(teraz bawi się w niej nasza wnuczka!),kolejne rocznice i mnóstwo czasu, spędzonego z rodziną i przyjaciółmi:)Pamiętam dzieciństwo...smak mleka,ciepło puchowej pierzyny,zabawy w lesie z kuzynkami(w ogrodzie nie było trawnika),zbieranie stonki z ziemniaków,karmienie kur i strach przed psem i wychodek i odgłosy wsi...Ogród zmienia się nieprzerwanie ,ale moc łączenia ludzi z różnych pokoleń ,wciąż ma niezmienną! Mieszkam w mieście,też mam ogród przy domu,lecz magia tu nie działa...na szczęście,do naszej "oazy" jest blisko.

30 lat temu...

Witaj Beato w Oazie Znam to uczucie o którym wspominasz.Może nie tak bardzo jak Ty bo na wieś jeździłam tylko w wakacje w rodzinne strony mojej mamy a było to pół wieku temu,jednak pamiętasz wszystko jak by to było całkiem niedawno.Fotka z przed 30 lat jest dobrym początkiem Twojej historii,czekam na kolejne relacje

Wzruszyła mnie twoja wielopokoleniowa historia, to najpiękniejsze wspomnienia z naszego życia.Nie mam tak dobrze jak Ty, czyli wieś w rodzinnych stronach, ale jest działka z 40-letnim stażem i wspomnieniami. Masz jeszcze jakieś zdjęcia z przeszłości?

Peonia-Twoja prośba ,spowodowała dalszą falę wspomnień...

Moja babunia w ogrodzie.Podczas wojny została sama z dwójką malutkich dzieci ,w domu bez drzwi,okien, sufitów ,podłóg i ogrzewania, na odludziu,z pustym kawałkiem ziemi pod lasem.Umiała trochę szyć i dzięki temu
i swojej zaradności ,przetrwała...Dziadek wrócił pięć lat po wojnie...

Moje pierwsze zauroczenie "naszym" lasem:)Teraz jest pełen śmieci,choć to Park Narodowy!

niedziela na wsi,druga od lewej to ja :)liliowy zapach wchodził do domu.

W otoczeniu chatki było dużo drzew i krzewów owocowych.Niestety w ubieglym roku ,przewrócił się kikut ostatniej babcinej jabłonki:(

Ja i moja Przyjaciółka ,w czasach technikum,w sukienkach ,oczywiście uszytych przez Babcię

dzieło mojej Mamy:)

To,co robimy? jedziemy na Panderozę!

Pelargonie na tarasie ,wciąż kolorują ogród:)

zimowity ,które znalazły się w ziemi za późno,starają się ,jak mogą...

skrętnik,pokrzywki i bodziszki

gazanie ,w promieniach wrześniowego słońca

ostatni kroplik?

liść słonecznika

czarnuszka i godecja -siejcie się ,kochane!

kokorycz ,nieśmiało zmienia barwy...



rodgersja przyschnięta od upałów...

Beatko bardzo miło się czyta Twoje wspomnienie przepełnione miłością .
Ja takich wspomnień niestety nie posiadam , zazdroszczę
Oczywiście gratuluje pięknego ogrodu

Beatko
Jeśli pozwolisz to będę dalej podglądał historię Twojego rancza.
Przyznam, że zaintrygowała mnie nazwa.
Dawno, dawno temu namiętnie oglądałem Bonanzę.

grula wrote:
Droga Beato, mam niemal takie same wspomnienia! Ba, są to najpiękniejsze migawki, które w sercu pozostaną do końca życia.
Mieszkam teraz, od kilku lat, zaledwie niespełna kilometr od gospodarstwa dziadków, gdzie jako dziecko spędzałam cudowne chwile. To dla mnie bardzo ważne, by być blisko tej ziemi... ona wciąż pozostaje w rodzinie, a ja intensywnie myślę, czy kiedyś nie przeniosę tam swojego domu i ogrodu, na starość.

Widoki w Twoim ogrodzie urokliwe, sielskie.
Będę tu wpadać

Pozdrawiam!

w ostatnim dniu lata... relaks...postanowiłam.że przez jakiś czas, dam roślinom spokojnie się wyciszyć i zwiędnąć:)mało jest chwil bez pracy w ogrodzie i teraz daję sobie taki prezent:)głęboki oddech,herbata,głaskanie kotów ,fotki i przyglądanie się szczegółom. (w takich chwilach żałuję,że mój aparat ma ograniczone możliwości),Ciekawe,jak długo wytrzymam?

jeszcze troszkę dzisiejszego leniuchowania:)

Dzień dobry!
Popadało? Podlało?
U nas bardzo obficie i dobrze - przyroda aż razi po oczach zielenią, mimo ewidentnych oznak jesieni...
Pięknie Ci wyrosły hortensje... i tak w ogóle, przytulnie jest bardzo w Twoim ogrodzie...
Na zdjęciu z przyjaciółką, Ty to...?

Dobry dzionek! Właśnie zrobiło się ciemno za oknem,oby popadało.Na zdjęciu,ja ,to ta bardziej podlana:)Wczoraj pełne słońce i ciepełko wyciągnęło mnie do pracy w przydomowym ogrodzie . Mąż na szkoleniu nad morzem a Przyjaciółka( ta maluda ze starej fotki) mnie odwiedziła i spędziłyśmy miły wieczór przy winku i sympatyczny poranek z kawką i śniadaniem:)

fioletowo...

wrzosowisko mini mini ,ale własne:)



jak na podusi...prawie:)

Wrzosy masz przepiękne, ale kociątko w ich towarzystwie wygląda wspaniale!! Głaski futerkowe dla kiciusia od cioteczki forumkowej zamawiam.

no,to wracamy do historii...2004r.jesienny klimat naszego ogrodu zmienił się,wraz z umieraniem kolejnych drzew owocowych:(tu jeszcze dywan był pięknie utkany...

jesiennie


liści duuużo było:)

gościnnie na naszej sośnie:)

biedny Tatuś...przydybany pod daturą

pień przyjechał z Poznania,czterech chłopa ledwo dało radę,ale cieszy do dziś:)i do dziś mnie "przeklinają "za ten pomysł

nasza sosna z nasionka...taka mała była!teraz przed tujami jest płot,którym kuzynka odgrodziła się od nas...cóż,to smutne...dziś nie będę o tym myśleć...