Forum Ogrodnicze Oaza

Wietlica japońska Athyrium niponicum var. pictum
synonimy: Wietlica iseańska, Athyrium niponicum, Athyrium goeringianum


Wśród licznych gatunków paproci sadzonych w ogrodach, na szczególną uwagę zasługują wietlice japońskie (łac. Athyrium nipponicum). Są to efektowne rośliny charakteryzujące się ozdobnymi, kolorowymi, miękkimi, głęboko powycinanymi, pierzastymi liśćmi. Zwyczajowa angielska nazwa Red Japanese Painted Fern (Czerwona japońska malowana paproć) podkreśla ich dekoracyjną kolorystykę.

Wietlice najlepiej rosną na stanowiskach półcienistych. Podłoże powinno być próchnicze, przepuszczalne, lekko kwaśne, wilgotne, im większe nasłonecznienie miejsca, tym więcej wody wymagają wietlice japońskie.

Odmiany wietlic japońskich - (Athyrium nipponicum var.pictum)

'Branford Beauty' - to hybryda Athyrium filix-femina i Athyrium niponicum pictum Jej liście są oliwkowo-zielone ze srebrzystym połyskiem. Paproć ta dorasta do 60 cm.

‘Burgundy Lace’ – nazwa odmiany charakteryzuje znakomicie urodę tej paproci, 'Bordowa koronka', charakteryzuje się wyjątkową kolorystyką liści, które mają Srebrzyste brzegi i fioletowo-brązowy środek.

'Ghost' - hybryda Athyrium filix-femina i Athyrium niponicum pictum.
Pokrój wzniesiony, liście jasne, srebrzystozielonkawe, dorastają do 60-80 cm.

'Metallicum' - Liście tej paproci są pierzasto podzielone, długości 30-40 cm, o wydłużonych, wierzchołkach, największym jednak walorem tej paproci jest kolorystyka liści - srebrzystoszara zieleń z kontrastującym bordowym nerwem głównym.

'Ocean's Fury' - to krzyżówką 'Athyrium niponicum pictum' x 'Athyrum filix-femina''Cristata'.
Jest to duża paproć o wzniesionym pokroju. Łodygi i żyłki tej odmiany mają kolor czerwono-purpurowy a liście są srebrzysto-zielone.

‘Pewter Lace’ – paproć ta posiada łukowato wygięte liście o trójkątnym zarysie i kolorze szarozielonym ze srebrzystym połyskiem i koralowo-czerwonymi żyłami.

'Pictum Cristatoflabellatum' (Ramo Cristatum) - to gatunek o trójbarwnych liściach. Odmiana 'Cristatoflabellatum', posiada wierzchołek i poszczególne segmenty zakończone 'grzebieniami'. Roślina rozrasta się yworząc gęste kępy. Dorasta do 30-40 cm. Wskazane stanowisko lekko nasłonecznione lub cieniste. Wybarwienie jest zmienne, w zależności od gleby, pory roku, nasłonecznienia.

'Red Beauty', czyli 'Czerwone piękno' - paproć ta ma szaro-zielone liście, podkreślone ciemniejszymi bordowymi łodygami i żyłkami.

‘Silver Falls’ – liście mają srebrzysty połysk o kontrastujących żyłach bordowo-czerwonych. Metaliczny odcień staje się jeszcze bardziej intensywny latem.

'Ursula's Red' - młode liście mają kolor bordo-fioletowy, a gdy dojrzewają, stają srebrzysto-zielone z intensywnie bordowymi żyłkami.

Athyrium niponicum 'Ursula's Red'






.

Dalej mnie intryguje, skąd ta informacja

Odnośnie rewersu: mam tę odmianę od paru lat, kupiłam zrewersowaną, oddzieliłam to co kolorowe od zielonego. Rosną dwie paprocie, obie ładne (ta zielona jest notabene przepiękna), kolorowa nie wykazuje kolejnych skłonności do rewersji i mam nadzieję, że tak się utrzyma.

Oj, namąciliście mi w głowie z tymi awersami i rewersami Dziś rano pognałam do ogrodu w towarzystwie nożyka i okularów... wykopałam winowajczynię, bo przecież to ona rozpętała całą tą dyskusję. Nie znalazłam niczego, co by jednoznacznie mówiło: ja księżniczka, ja kopciuszek Podzieliłam w miarę bezboleśnie i nawet jeśli cała ta operacja była bez potrzeby, to zamiast jednej, mam teraz 3 paprotki

Pola42 wrote: Zdecydowanie niepotrzebnie, mam sporo paproci i ta naprawdę nie ustępuje urodą nawet moim ulubieńcom - paprotnikowi 'Herrenhausen' i Polystichum polyblepharum. Zdjęcie postaram się wstawić, gdy aparat wróci z wakacji

Pola42 wrote: Jest, na 100% pochodzi z rozerwania 'Red Beauty'. Natomiast ja się kiedyś zastanawiałam nad innym wariantem - te wietlice japońskie naszych ogrodów to też nie jest "czysty" gatunek, tylko odmiana botaniczna pictum. Być może - to hipoteza laika - to co wyrosło w 'Red Beauty' to jest "czyste" Athyrium niponicum. Na korzyść tej hipotezy przemawiałoby zdjęcie gatunku zamieszczone w "Encyklopedii bylin" Kubali i Grochowskiej, paproć bez żadnych czerwoności i srebrzystości. Niemniej tu już musiałby wypowiedzieć się profesjonalista, ja tylko sobie tak dywaguję po północy.

Sama wiesz, jak bardzo trudna jest identyfikacja roślin ze zdjęć, szczególnie jeśli nie są one najlepszej jakości. Identyfikacja np. nieznanej paproci to moim skromnym zdaniem sztuka najwyższa (i nie mówię o odmianach, tylko o czystych gatunkach)- zawodowiec by tu zacząć wylewać z siebie woluminy zastrzeżeń (kształt liścia, kształt rozwijającego się pastorału, łuski u dołu liścia - kolor, kształt, przyleganie, łuski na ogonku liściowym, stosunek długości blaszki do długości całego liścia, kształt listków I- i II-rzędu, zarodnie). Poćwiczę i spróbuję wstawić jeszcze jakieś fotki, z bliska, póki co musisz mi uwierzyć na słowo, że to faktycznie wietlica japońska.

Ten rewers można określić - z punktu widzenia taksonomii - różnie, bądź to jako niponicum var. pictum bądź jako "czyste" niponicum, a może jeszcze jakoś inaczej (?), ale nie czuję się do tego powołana, nie jestem ekspertem. No i nie jest mi to do szczęścia potrzebne

Athyrium niponicum (Wietlica japońska)


Paproć ta pochodzi z Japonii, ale bywa również spotykana w Korei, Mandżurii, Chinach i Tajwanie. na terenach leśnych. Jest to roślina o niezwykłej kolorystyce, jej liście wyglądają jakby zostały namalowane w odcieniach zieleni, srebra i bordo. Pędy są ciemnobordowe.

Athyrium niponicum dała początek sporej ilości kolorowych odmian.

'Burgundy Lace' jest srebrzysta z bordowym zabarwienia.
'Pewter lace' ma czerwonawe nerwy i srebrny, podobny do cyny kolor.
'Samurai Sword' jest podobny do oryginalnego zabarwienia paproci botanicznej.
'Silver Falls "jest najbardziej srebrną paprocią, ma czerwone żyłki, które ładnie kontrastują, nosi nazwę wodospadu w stanie Oregon.
'Ursula Red' wyhodowana została przez Ursulę Herz Południowej Karoliny. Ma kolor w odcieniu czerwonego wina na srebrnym tle.
'Twist' - jak sama nazwa wskazuje, ma frondy lekko skręcone.


Odporna jest na mrozy do -35⁰C, jak większość wietlic wymaga stanowiska typowo leśnego: wilgotnej lekko kwaśnej, próchniczej gleby. Najładniej te paprocie wybarwiają się w miejscach zacienionych oraz wtedy, gdy lato jest wilgotne i chłodne.

Athyrium niponicum 'Metallicum'
(Wietlica japońska )


Liście ma niewielkie do 30 cm, srebrzystoszare, ogonki liściowe bordowe.
Rośnie w półcieniu na ziemi z dużą ilością przekompostowanej kory i rozłożonego drewna.

Odmiana zarejestrowana w 2002 r. jako najbardziej srebrna z Athyrium niponicum
W porównaniu z innymi odmianami późno zaczyna wegetację. Srebrne przebarwienie robi się bardziej intensywne w trakcie sezonu.

Wymaga stanowiska częściowo ocienionego, ale do lepszego wybarwienia potrzebuje rozproszonych promieni słonecznych.
Gleba powinna być wilgotna o pH neutralnym lub umiarkowanie kwaśnym.

Moja chyba wybarwiona trochę inaczej, niż wzorcowe.

A to drugie zdjęcie, które nie udało mi się wstawić wczoraj.




A to jest Athyrium nipponicum Pewter Lace. Tomku, czy nie przypomina bardziej twojego

Pola, może ten fachowiec miał rację. Moja rośnie na stanowisku cienistym.

W półcieniu

Zdjęcie z 11 listopada br.
Nabytek tegoroczny, stanowisko cień/półcień, gleba przepuszczalna

U mnie z wietlicą japońską 'Metallicum' też na początku było tak:




A teraz jest już mała kępka liści ze srebrzysto-seledynowy wybarwieniem, Paproć rośnie w słonecznym półcieniu, tzn. słońce przebija się przez liście drzewa.

A jakie są te sprzyjające warunki, można wiedzieć U mnie na razie są pojedyncze listki wietlicą japońskiej 'Metallicum'

Hejka!
A także łatwo można ją dzielić ( swojej zrobiłam kęsim w zeszłym sezonie ).
Pozdrówka
K.

'Pictum Cristatoflabellatum' (Ramo Cristatum)

Pomaleńku, ale się rozrasta. Mam ją już 4 lata.