Forum Ogrodnicze Oaza

À propos wymiarów mikro – „wszyscy” pokazują już na forum dorodne, wiosenne kwiaty. Ja też mam jednego swojego. Proporcjonalnie do moich umiejętności uprawowych, jest on niemal niewidoczny gołym okiem, toteż poniższe fotografie wykonano przy pomocy mikroskopu elektronowego o powiększeniu trzystu heksyliardów.
Oplątwa argentea.

Właśnie ruszyła akcja „Poskromić oplątwy”, a w jej rezultacie powstała już pierwsza tematyczna kompozycja. Wobec okoliczności, że oplątwy zostały naćpane na szkieletowym konarze bez umiaru i bez żadnego względu na prawidła gustownej, klasycznej estetyki, ten nowo powstały twór otrzymał nazwę „Naćpane”.

Jeśli chodzi o aspekty techniczne, aranżację wykonano „po linii najmniejszego oporu” – konar (a właściwie fragment korzenia) jest zwyczajnie zaklinowany między wspornikami półki, a same oplątwy zajmują jego różne zagłębienia lub też są na nim położone bez jakiegokolwiek mocowania.


Szkielet kompozycji „Naćpane” (konar) gotowy na przyjęcie „mieszkańców”:




Gotowa kompozycja „Naćpane” w szerszym kontekście:




I w zbliżeniu pod różnymi kątami:

W ramach realizacji programu „Poskromić oplątwy” wysłuchano uważnie głosów kolektywu forumowego i postanowiono wcielić w życie większość jego postulatów – i tych wyrażonych wprost, jak i tych dorozumianych. Symbolicznie zaznaczono ten stan rzeczy nazwą drugiego utworu z tego cyklu – „Kolektywny”.

I tak, utwór „Kolektywny” jako całość jest demontowalny (zawieszany na wkręcie) – sugestia obyw. Carmen, natomiast sposób mocowania samej rośliny do swojego „podłoża” został zainspirowany przez obyw. Chinanit (z tą różnicą, że zastosowano nieco „trudniejsze” w użyciu włókno kokosowe zamiast rajstop – wybitnie deficytowego materiału w tutejszym gospodarstwie domowym).

Dołożono też starań, aby rezultat estetyczny utworu „Kolektywny” miał walor skromności i dyskrecji dla zapobieżenia ewentualnym zawirowaniom społecznym – głosy obywatelek Musssli, Moni oraz Kerstin.


Pierwszy etap realizacji utworu „Kolektywny” – montaż szkieletu:




Dwa ujęcia utworu zrealizowanego:

Znów coś dla miłośników szeroko rozumianej przyrody, ale tym razem w szczególności dla entuzjastów nauk przyrodniczych w ujęciu naukowo-fizycznym, czyli aranżacja „Wahadełko”. Konstrukcja jest łatwo demontowalna (tylko dwie rośliny są mocowane włóknem kokosowym). Można nawet powiedzieć, że produkt potrafi zdemontować się samodzielnie.

Czy koabitacja zwierząt, a konkretnie ssaków, a jeszcze konkretniej kotów i roślin jest możliwa!? Eksperymenty trwają…


„Wahadełko” w trzech odsłonach:

Jeden z miejscowych wielbłądów, „wycofany” do tej pory, zaczął chyba zdradzać nastrój wiosennej egzaltacji, co wyraża się – niestety – w dość groteskowy sposób. Wystarczy spojrzeć…


Z wyrozumiałości dla podmiotu lirycznego, tylko jedno zdjęcie „Egzaltacji”: