Forum Ogrodnicze Oaza

Długo się zastanawiałam czy założyć wątek który będzie dotyczył mojej drugiej miłości czyli miłości do czterech łap. A przygody z tymi futrzakami potrafią nieźle czasami rozbawić największego ponuraka. Tymi futrzakami są moje ukochane futra czyli koty-wymarzeńce! Oto one:

To jest Berutka zwana Bercią:














A ta futrzana piękność, to moja ukochana Polcia gdy była jeszcze dzieckiem




i Polcia dzisiaj:




To natomiast jest anioł w kocim futerku czyli stoicko spokojne kocurro o imieniu Pumiś (od czarnej pumy)










A tutaj posypia ze swoim ''rozdrażniaczem'' czyli z łobuziakiem stadkowym o imieniu Toffik zwanym pieszczotliwie Tofisiem


I Tofciu sam:

Krysiu , wspaniałe futrzaki .Chyba ten pierwszy ,czyli Bercia podoba mi się najbardziej .Moja kotka znaleziona jesienią na drodze dzisiaj dostała rui , czy jak to zwą . Mieliśmy na dniach jechać na sterylizację a tu dzisiaj taki czad. Pierwszy raz nas to spotyka ,pościągałam kwiatki z parapetów bo wszędzie skacze , nawet weszła na lodówkę po magnesach ,a miauczy tak przeraźliwie . Starszy kot wykastrowany ,ale i tak coś czuje , czy długo to trwa .? Najgorsze ,że rano była na podwórku po którym kręcił się jakiś kawaler

Beata

I bardzo dobrze zrobiłaś zakładając ten wątek Nie wiem jak u Ciebie zachowują sie rudasy, u mnie Rudy...no cóż, wiele powiedzonek na temat takiego koloru włosów/futra słyszałam i moje Rude zachowuje się tak, jakby kolor zobowiązywał do wrednych zachowań Rudy to nie kolor, to stan umysłu Dziamgacz przebrzydły potrafi nawet ugryźć, jesli uzna za stosowne.
Ale Krysiu, na zdjęciach Twoje pluszęta wydają się być aniołkami (...i wampirkiem )

Musiałam przyjść pooglądać Twoje kocie piękności. Berutka to sympatyczna kocica. Pola,no cóż,widać,że to dostojna dama Tofik przemiły rozrabiaka A Pumek to słodycz,uroda i przytulaniec - mój ulubieniec. Widać,że dają Ci dużo radości.Pogłaskaj ich od cioci Ewy.

O, kocia ekipa ma swój wątek na Oazie.

Na hojach to ja się nie znam zupełnie , ale w tym wątku będę bywać regularnie
Czy Polcia za młodu miała profesjonalną sesję fotograficzną ?

beatazg wrote: Beatko, ruja u kotów może trwać od kilku dni do dwóch tygodni. Po rujce powinnaś z kicią pojechać do weta i wykastrować pannę (ułatwisz jej tym życie)


MagdaH, ten wampirkowy futer to rozdrażniacz i łobuz stadkowy. Nie wspomnę że nawija swą gwarą przez 24 na dobę. Dziamgot taki że hej!!

Ewciu, trafiłaś z opisem w dyszkę! Oczywiście futrzaste już wygłaskane i szepnęłam im info, że to z dedykacją od forumkowej cioteczki Ewci.

Aguś, nie mogło być inaczej, bo jak się naoglądałam kociastych na kocim wątku, to i mnie naszło by swoje pokazać.

Markita, u nas Polcia jest od 2 lat, a wcześniejsze lata spędziła w podwarszawskiej hodowli.

Wielką miłośniczką kotów nie jestem u mnie mimo,że mam ich 6 to na pierwszym miejscu są psy, ale takiego kota jak Polcia to z pewnością jeszcze bym przygarnęła

Krysiu w końcu pokazujesz kociaste same ze sobą, choć na tle roślinek też ładnie wyglądają. Tu to będę zaglądać regularnie i od miłości futrzkowej się nie opędzisz
Czarne kociska uwielbiam pradawną miłością, rudzielca miałam jednego ala za to dość wrednego, za którym mimo wszystko ciągle tęsknię i to właśnie po nim mam swój nick

Romciu, Polcię to już nie jedna osoba chciała nawet ode mnie ją odkupić. Mój brat nie przepada za kotami, ale gdy przyjechał do mnie w odwiedziny, i gdy zobaczył moją majkuneczkę, to mu oczy zabłyszczały na maksa!! Cykał jej fotki wspominkowe ile tylko wlezie.



Maju, długo się zastanawiałam czy założyć wątek dla moich sierściuchów? No i tak jakoś mnie zmogło wewnętrznie żem jakaś chytra i nie chcę się podzielić swoim szczęściem z innymi, skoro wielu forumowiczów dzieliło się swymi futrzanymi miłościami na wątku kocim z resztą forumowiczów. No i klamka zapadła: powstał wątek moich ulubieńców.

I ja tu wreszcie zawitałam i dziwię się, że dopiero teraz. Ja się też określam bardziej psiarą niż kociarą jak Roma, choć mam sierściuchy-miauczuchy dwa a nie mam aktualnie psa...

:cudne koty. Widać ze są u ciebie szczęśliwe, a w Polci zakochałam się

Komorowicz (po imieniu byłoby mi lepiej mówić), wiesz ja się muszę do czegoś przyznać: otóż kiedyś (i tu się narażę kotolubom!), kociarze to byli dla mnie zwykłe ''czubki'' które we wrednych kotach widziały anioły. Nie nienawidziłam kotów i raczej koło nich przechodziłam obojętnie. No, może czasem jakiegoś dokarmiłam, ale bez okazywania bliskości i uczuć. Tak było do czasu, kiedy mój synek przytachał z ulicy pięknego kiciusia o biało-rudej maści. Był brudny i wychudzony, wyglądał jak cała para nieszczęść razem wziętych!! Syn go przytargał żeby mu dać tylko się napić mleczka, a potem ubłagał właściciela domu (wynajmowaliśmy górną część domu), abyśmy mogli przygarnąć tego kiciusia do nas. No i jakimś cudem właściciel się zgodził. Byłam w szoku, bo ten człowiek nienawidził kotów!! Od tamtej chwili moja miłość do kotów wzrastała powoli, zmieniając całkowicie moje widzenie i serce. I tak już zostało. Dzisiaj wolę koty od psów.


Asiu, jak to fajnie że i tutaj wpadłaś. Zapraszam częściej!

Kerstin2309 wrote: Dla mnie są nadal "czubkami", koty lubię umiarkowanie, chociaż Marysię kochałam prawie z wzajemnością, "prawie" jak to u kota Znam osobę, która ma w porywach do 30 kotów, jest DT, ale sama nie zdecydowałabym się na tak hurtową ilość. Wiadomo, każde futro w potrzebie trzeba poratować, ale wolę psy, koty mam tylko trzy i niech tak zostanie. Może mój Rudy skutecznie blokuje we mnie "kotomiłość", ale on naprawdę się stara, żeby go obdarzać skromnym uczuciem Wciela w życie wszystkie negatywne stereotypy zwiazane z rudością.

20 kotów to już przesada, ale w dobie dzisiejszej miłośników tych futer nie uważam już za czubków!! Są ludzie i ludziska, są też koty i kociska. Ile ludzkich charakterów, tyle też i kocich! Ludzie w większości przypadków nie lubią kotów, bo koty nie są przekupne i jak kogoś nie lubią, to będą daną osobę nie lubić już do końca, nawet gdy ona da mu kawałek kiełbaski czy mięska. Z psami jest odwrotnie.

Ja marzę o kotach i psie w jednym domu. Mieszkałam kiedyś z takim duetem kocio psim i strasznie tęsknię do tych czasów. Tylko nie tęsknie do spacerów z psem 3 razy dziennie bez względu na pogodę...

Dlatego wolę kota, bo on jest bezobsługowy bez względu na pogodę. A z psem... człowiek żywy czy prawie umarły, z gorączką czy bez, w gorący czy przenikliwie mroźny dzień, wyjść musi. Ta opcja jest nie dla mnie!