Forum Ogrodnicze Oaza

Bogusia podejdź do tego metodycznie, nie likwiduj wszystkiego na łapu capu. Ustal sobie jakiej wielkości rabatą z drobiazgiem potrafisz się zaopiekować bez pomocy męża i zasadź/zostaw tam te, które najbardziej kochasz, to mogą być 3 m2, ale zostaw tam te roślinki, które Cię najbardziej cieszą, np. krokusy, śnieżniki, zwykłe narcyzy, to są cebulowe z którymi nie ma zbyt wiele roboty, dają rady nawet bez przesadzania, mogą rosnąć wiele lat na tym samym miejscu. Zostaw rośliny na razie w spokoju (już z samym wykopaniem się urobisz jak wół, więc po co). Jak nie zapewnisz roślinom takiej opieki jak do tej pory, słabe będą zanikać, silne będą się rozrastać, ja bym zostawiła to na żywioł, za 2 lub 3 lata zobaczysz co i jak. Ech żizni, żizni wot ty durna bałałajka.... Uściski dla Ciebie i męża.

Ninia a pewnie że bedę myśleć i działać ,żeby w krótkim czasie nie płakać ,że tez na to działanie poprawkowe nie mam siły Co za życie ,szalone kwiaciareczki naprawdę pomyślcie zanim takich rabat na wyodrębniacie z trawnika bo tworzy się szybko potem tak jak ja likwidować chce się ,tylko ten proces nie jest też lekii

Bardzo Wam jeszcze raz dziękuję ,dzielcie się swoimi przemyśleniami tutaj swobodnie ,komuś wpadnie taki post zanim narozrabia w ogrodzie to siądzie twardo na ziemię i przemysli.
A tak właściwie to problem jest głębszy przy okazji poruszonego prze ze mnie ,rodziny nie mieszkają w pobliżu ,dzieci wyjeżdżają za pracą ,rodzice zostają sami często z tym ,co tworzyli przez lata .Przybicie deski na dachu w pewnym momencie przekracza możliwości fizyczne ,a cała reszta? Eh zebrało mnie na rozważania ,ale to smutny temat i sądzę znany wielu .

Babcia Ala wrote:
Aluś podejdę metodycznie na żywioł powiadasz? super określenie porozmawiam sobie z nimi wiosną
Bużka

Bogusiu, strasznie to przykre, ale mam nadzieję, że to tylko tak wygląda a będzie dobrze. Nie rób nic na hurra i przede wszystkim nie zamartwiaj się. Każdy ogród ewoluuje zgodnie/lub nie/ z możliwościami utrzymania go. Kiedyś sadziłam krzewy, ale okazało się, że wcale bez obsługowe nie są, bo ciąć trzeba i spalić resztek nie wolno. Pozbyłam się ich praktycznie całkowicie, stawiam na byliny. Co ci te liliowce winne? albo sasanki? Ani ich ciąć ani chorują. Rosną, kwitną, zamierają, rosną od nowa...A jeszcze jak ci się wszystko porozrasta to i mało chwastów będzie. Z daliami się po sezonie pożegnaj, za dużo roboty. I tak popatrz na roślinki. Pod kątem ich samowystarczalności. Po co wywalać coś co rośnie samo? To zawsze zdążysz zrobić. Życie wystarczająco boleśnie cię doświadcza żebyś jeszcze pozbawiała się radości ogrodu.

Gałązko Bardzo Ci dziękuję ,kolejna dobra rada będę starać się jakoś poukładać ten temat bo kto jak nie ja ? no Właśnie wiesz myślałam o tych liliowcach kupionych stoją na balkonie w doniczkach i w pudle ciepło im i pokładam w nich nadzieję na zagęszczenie też.Bo życie niesie tyle niespodzianek i zakupy dokonane jak np dalie wcześniej muszę też wysadzic szkoda tyle kwiatu.Dzisiaj świeci słoneczko nowa energia ,nowe nadzieje ,że może jeszcze będzie dobrze ,ponieważ tyle za nami i za tę nadzieje też bardzo Ci dziękuję

Bogusiu, jest wiele bezobsługowych kwiatów ( byliny). Musi być dobrze. Kilku moich znajomych wygrało
z paskudnymi chorobami. Dużo zdrówka Wam życzę

Ewuniu dziękuję mam taką nadzieję wciąż na kolejne lata .I mam świadomość też bezradności medycyny ,pomimo ich starań ,ale wierzymy w kolejne zwycięstwo .
Te kwiatki dają oderwanie w pewnym sensie od problemów .
Chwila oddechu ufff i kawka ,której pić nie powinnam