Forum Ogrodnicze Oaza

Pierwsze tygodnie marca okazały się suche więc na rabatach nie było widać żwawo wyrastających roślin ale ciepełko sprawiło, że zakwitały następne rośliny wczesnej wiosny.

Krokusy..







Najwcześniejsza cebulica i bulbokodium wiosenne

Aniu, cudowna wiadomość, że w ten trudny zimowy czas będzie można cieszyć się prezentacją roślin z Twego ogrodu! Tylko proszę niczego nie pomijać Bo apetyt duży!
Jeszcze za wcześnie, byś mogła powiedzieć, czy te "odmianowe" ranniki się wysiewają i czy powtarzają cechy?

Dorotko, Marto
Marto- oczywiście wysiałam ranniki do doniczek oddzielnie każdą z odmian i zobaczymy, co z tego wykiełkuje. Ale na kwiaty trzeba będzie trochę poczekać.Nie spodziewam się powtarzania cech ale kto wie...?

Wracamy do początku sezonu 2014.
W ostatniej dekadzie marca jednak pojawił się długo oczekiwany deszcz i ogród natyczmiast zazielenił się.
Zakwitły miodunki, pierwsze ciemierniki orientalne,kokorycze i pierwiosnki.

Jeszcze trochę zdjęć z końca marca.

Pełnokwiatowy miłek amurski wykwitł, jak zwykle w moim ogrodzie, najpóźniej spośród przedstawicieli swojego gatunku.



Po raz pierwszy rozwinął swoje finezyjne kwiaty biały psiząb syberyjski. Obok urokliwa, również biała, ułudka.



Bardzo obficie zakwitło w tym roku Abeliophyllum. Czytałam w wątkach innych forumowiczów, że nie tylko u mnie. Na zdjęciu tylko pojedyncza gałązka.



Nie miały szczęścia w tym roku przylaszczki. W okresie ich kwitnienia temperatura, jak na tę porę roku, była bardzo wysoka. Delikatne płatki bardzo szybko wyblakły i uległy poparzeniu. Wielu odmianom nie zdążyłam nawet zrobić zdjęć

Kwiecień 2014

Kwiecień przywitał nas kilkustopniowymi, nocnymi przymrozkami, co mnie bardzo przeraziło. Podmarzły pąki na magnoliach a roślinne maleństwa wczesnej wiosny leżały na glebie jak ścięte. Na szczęście nie wszystkie magnoliowe pąki pozbyły się solidnych, zimowych osłonek więc była nadzieja, że nie zmarzły a po ustąpieniu mrozu, wszystkie drobnocebulowe wróciły do normalnego stanu.
W pierwszych dniach kwietnia ogród zakipiał kokoryczami. Rozpoczął się także sezon pierwiosnków, fikarii i sasanek.

Piękne rzeczy pokazujesz, Aniu
Ja już nie mogę doczekać się prezentacji czerwca. No, może końca maja, ale było zimno, więc raczej czerwca

Codziennie wykwitają nowe sasanki. Bardzo je lubię i co roku wysiewam sporo nasion.







Pojawiły się pierwsze zawilce...





i pierwsze poduszkowe na skalniaku





Wykwitły następne drobnocebulowe

Aniu-cudownie,kolorowo i wiosennie,czekam na kolejne miesiące Juz się cieszę na nasze spotkanie

Aniu, a co to ta Pulsatilla vulgaris Dissecta? To jakaś wyselekcjonowana odmiana z sasanek Papageno?
Już kiedyś chyba rozmawiałyśmy... Czy te "odmianowe" kokorycze to Ci się nie zapylają? Zachowują swoje cechy, bo ja kiedyś miałam 'George Baker' i w którymś roku taka bledsza się stała i już raczej nią nie jest...
A Twoje siewki bardzo udane!

Piękne wiosenne wspominki Fajnie popatrzeć co już niedługo, po zimie, nas czeka

Romo,Marteczko,Piotrze- bardzo dziękuję za miłe słowa.

Marto- dissecta to określenie dla wąskich, licznych płatków ( dissecta = łac. pocięta, rozcięta). Pewnie pochodzą od formy Papageno ale o ile właśnie Papageno mają płatki dość szerokie charakterystycznie powycinane, to dissecta ma te płatki kompletnie pocięte. Ja je uwielbiam i bardzo marzę o okazach o kwiatach kompletnie pełnych tych wąziutkich płatków ale jeszcze nie udało mi się takich wyhodować, choć nagminnie kupuję i wysiewam bardzo dużo sasanek. Poza tym wydaje mi się, że one są genetycznie słabsze bo sporo okazów dissecta mi wypadło po np wilgotniejszej zimie.
Jeśli chodzi o kokorycze, to ostatnie 3 lata były dla nich fatalne. W czasie, gdy kwitły, raz zdarzył się silny przymrozek a dwa razy bardzo wysokie, jak na tę porę,temperatury. To spowodowało, że nie zawiązały nasion w żadnym z ostatnich trzech lat; bulwki też nie przyrastały. Wcześniej wysiewały mi się nagminnie i wychodziły z tego siewu wspaniałe mieszańce - np ze wspomnianej przez Ciebie George Baker, otrzymałam potomstwo o całej gamie różowych odcieni kwiatów ale także i takie, które zakwitły w niemalże winno czerwonym kolorze. Wiem, że np Bondarenko oferuje już odmiany, które nie zawiązują nasion ale ja chciałabym aby moje kokorycze siały się i tworzyły jak najwięcej wielobarwnych mieszańców.

Piotrze- bardzo mi miło, że wpadłeś. Byłam i ja w Twoim wątku i podziwiałam wypielęgnowane rabaty oraz grządki z warzywami, na które już niestety brakuje miejsca w moim ogrodzie. Czasy, gdy ja przynosiłam kamienie ze spacerów, już minęły. Kamienie w okolicach Warszawy są teraz pieczołowicie wyzbierane z pól i można je najwyżej kupić od gospodarzy albo w sklepach specjalistycznych. Ja obłowiłam się, gdy parę lat temu przeprowadzano w mojej miejscowości instalację kanalizacyjną.

Po obejrzeniu Twojego wątku zamarzyły mi się domki dla dzikich pszczół i już morduję o nie męża

Aniu piękne kolekcje kwiatowe . Cudowne masz rośliny ,kokoryczki ,sasanki wszystkie cudowne . Życzę ci wiele cudownych chwil w Nowym Roku .

Aniu ale cudności pokazujesz wielkie uznanie za taką bogatą kolekcję

Ewo-Nowinko- witaj. Dziekuję za życzenia i również życzę wspaniałości w rozpoczynajacym się roku. Najważniejsze, że dzień już się wydłuża. Gdyby jeszcze zima znormalniała

A wracając do kwietnia ubiegłego roku...

Wciąż wykwitają nowe sasanki.Kremową wyhodowałam z nasion renomowanej firmy niemieckiej jako żóltokwiatową
Pulsatilla alpina apiifolia. Niestety-o ile liście przypominają ten gatunek, kwiaty nie są ani trochę żółte. Ale kwitnie obficie i jestem jej prawdziwą fanką.







Kępki pierwiosnków kolorowieją. Byłam ciekawa siewek jednej z odmian Primula x juliana - FIREFLIES, które pieczołowicie hodowałam od roku. Oto one:





A to już zakupione odmiany



Zakwitł jeden z moich ulubionych, bo niezawodnych, gatunków psizębów - psiząb amerykański i trochę u mnie grymaśna Jeffersonia

Oj, Aniu, wysokie wymagania stawiasz kokoryczom , ja tam bym się cieszyła, gdyby w ogóle kwitły tak, jak się należy Ale rozumiem to pragnienie oglądania czegoś zupełnie nowego, przy Twojej kolekcji szanse są bardzo duże, no niech zawiązują te nasiona! Swoją drogą, te w lasach, zwykłe najzwyklejsze mimo różnych warunków jakoś z tym problemów nie mają , ale wiadomo, cała zabawa w tym, żeby rarytaśne zechciały, czego życzę
Z Twoich słów wnoszę, że też nie do końca masz satysfakcję z uprawy psizębów, a już liczyłam na jakiś niezawodny przepis ich uprawy Ale może jednak?
Bo ja z zupełnie niezrozumiałych przyczyn jakieś nowe nabyłam, choć poza Pagodą to sukcesów spektakularnych nie mam , a i w tym wypadku mogłoby być lepiej Ale ja sobie założyłam, że przecież liście są też cudne, takie na przykład jedne mam od trzech lat, same liście A może jednak, Aniu, rozumiesz psizęby i coś poradzisz?
Za to jeffersonię mam całkiem niegrymaśną

Marto - wszystkiemu winne są te wysokie temperatury wiosną. Psizęby nie są do takich przystosowane; zbyt szybko więdną i zasychają im liście więc nie zdążą nawytwarzać wystarczająco dużo substancji zapasowych na przyszłoroczne kwitnienie. Jedyne, co możemy zrobić, to posadzić je w chłodniejszym miejscu i w czasie wiosennych wysokich temperatur podlewać aby jak najdłużej utrzymały zielone liście. To Erythronium americanum kwitnie mi co roku i ładnie się rozrasta. Jest malutką roślinką . Mam jeszcze jedną większą, równie niezawodną tym razem nie gatunek, lecz hybrydę o pięknych różowych kwiatach. Kwitnie nieco później.

Oto ten psiząb :

Trzecia dekada kwietnia. Na wilgotnej rabacie pojawiły się pierwsze kwiaty fikarii. Bardzo lubię te maluchy; nawet forma botaniczna nie jest tępiona w moim ogrodzie.












I na skalniaku coraz więcej kwitnących roślin.

]







Upalne wiosna i lato sprzed dwóch lat oraz długa susza jesienią wybiła mi rozrośnięte już sangwinarie. Trzeba było zakupić nowe sadzonki.

Niesamowita kolekcja ....brak słów...