Forum Ogrodnicze Oaza

W tym roku posadziłam dwie odmiany o żółtych owocach; jedną z nich jest Anna German, o której szeroko piszę w wątku o pomidorach rosyjskich, forumogrodniczeoaza.pl/index.php/forum/5...nie?start=234#619911 , więc tutaj zamieszczę tylko zdjęcie - z pewnością jest to pomidorek godny polecenia; krzak prosty, masywny, wysoki, do 180 cm, a więc wymagający palikowania, rodzący dużą ilość kształtnych owoców o oryginalnym kształcie, grona wachlarzowate ( obowiązkowe podwiązywanie ! ). Pomidorki z cienką skórką, o owocowym, przyjemnym smaku, soczyste, wielkość idealna do schrupania na dwa kęsy. Stosunkowo dobrze znosi przechowywanie, jednak przejrzały robi się mączysty.

Anna German

Żełtyj Kardinał

W tym sezonie rósł w donicy; z pewnością lepiej poradzi sobie w gruncie. Bardzo wysoki, o dość delikatnej, jak na ten wzrost łodydze, długich, zwisających liściach, sprawia wrażenie wiecznie "zmęczonego" . Owoce duże, o sercowatym kształcie, cieniutkiej skórce i dużej ilości miąższu, a mimo to soczysty. Słodki, ale bez orzeźwiającej nuty.

Pomarańczowe albo białe odmiany liczą się w tym wątku?

Jak najbardziej zapraszam!

W takim razie jutro dołączę opis i fotografie: White beauty, Orange Wellington, Yellowstone i Jantar.

To ja przedstawię Green Agate. Pomidor wysoki ok 70-80cm, owoce zielona zebra, większe niż piłeczka do golfa, mocno dojrzałe dostają cytrynowego rumieńca. W smaku orzeźwiające z lekką słodyczą, nie kwaśne. Bardzo plenny. Może być uprawiany w donicach. U mnie rósł na trzy pędy. Dalej kwitnie i wiąże owoce.

Bastis, fajny pomidorek. Nie kojarzę nazwy z poprzedniego Straganiku, a bardzo lubię zielone. Czy możesz zebrać nasiona na akcję?

Nasiona mam już zebrane. A jak lubisz zielone to jest jeszcze Green Tiger, ok 160 cm wysoki.





Z białych, a właściwie biało-niebieskich mam Great White x P20, pomidor wysoki ok 160cm, owoce średniej wielkości, smaczne, słodkie z lekkim posmakiem winnym.

White Beauty:
Wysoka odmiana, plonuje b. dobrze, bezproblemowy, smaczny, bardzo duże owoce (największy miał 496 g), wyważona konsystencja.






Orange Wellington:
Wysoka odmiana, duże mięsiste owoce,prawie bez pestek, podobno idealny na przetwory.



Yellowstone:
Odmiana wysoka, owoce duże, lekko żebrowane, wg mnie średnio smaczne.

Jantar:
Odmiana niezbyt wysoka (ok. 140cm), bezproblemowa, owoce duże, aromatyczne, mięsiste.




PS. W tle - Orange Wellington

Sean's Yellow Dwarfżółte owoce w typie befsztyk, wysoki na ok 100cm, mocnej budowy można uprawiać bez podpór i na 2-3 pędy. Owoce w smaku winne z lekką słodyczą, waga 150-250g. Można uprawiać w donicach.

bastis wrote:
Dzięki bastis Green Tiger powoli dojrzewa, jestem go bardzo ciekawa.

Dorota uważaj z dojrzałością Zielonego tygryska , przejrzały jest niesmaczny (jak to z zielonymi bywa).

bastis, podchodzę do tego tygrysa, skubię i degustuję. W tym roku mam mały festiwal odmian Artisan seeds. Bo oprócz Zielonego Tygryska jest też Szczęśliwy Tygrysek (Lucky Tiger).

Sprawdzam też Blusha, Maglia Rosę, Purple Bumblebee oraz Sunrise Bumblebee. Na grządkach wyglądają świetnie. Ale mam rzeczywiście kłopot, żeby złapać kiedy są najlepsze. Tu chyba trzeba indywidualnego podejścia. To pomidory sałatkowe, powstawały we współpracy z szefami kuchni, a nie wiem jak chcieli je wykorzystać.
Według ich twórcy, Zielony Tygrysek najlepszy jest, gdy zaczyna żółknąć, o owoc lekko mięknie. Blush powinien być zbierany , gdy jest jeszcze żółty, a czerwone marmurkowanie owoców pojawia się w trakcie sezonu. Lucky Tiger zrywamy, gdy mięknie i z zielonego robi się zielono-żółty.

Dorota jest tak jak napisałaś, Zielony tygrys lubi być zielony z lekkim rumieńcem , Blusha miałam dwa lata temu i najlepszy był żółtawy. Tak w ogóle to lubię pomidory typu befsztyk, a te małe to jako mała przegryzka. Ale będę musiała pomyśleć o większej liczbie maluchów bo mój wnuk zajada się nimi, a czego nie robi się dla dzieci . Masz może zdjęcie Szczęśliwego Tygryska? Wstaw go proszę

Jutro obfocę Tygryska, teraz wrzucam moje tegoroczne odkrycie - Emerald Cherry.

Emerald Cherry



Bezproblemowy wysoki krzaczek, ładnie wiąże bardzo smaczne owoce, soczyste o zaskakująco jak na koktailówkę pełnym owocowym smaku.
Mój tegoroczny eksperyment z koktailówkami to dalszy ciąg poszukiwania zestawu "przekąskowego" do pracy, szkoły itd. A befsztyki też uwielbiam.

P.S. Widzę, że mi się rok pomylił na opisie na zdjęciu. No cóż... to wszystko przez pomidory.

Rok nie ma znaczenia, ważne żeby pomidory się zgadzały . A pomidorek wygląda ciekawie.

Dzięki Wam miałam przyjemność poznać smak zielonych pomidorów, ba nawet nie tyle poznać co po raz pierwszy zobaczyć na żywo, że takie coś jak zielony (dojrzały) pomidor istnieje. Miałam Grub's Mystery Green, Bołoto i Malachitową szkatułkę. Wszystkie dla mnie pyszne, rodzina też miło zaskoczona smakiem. Najplenniejszy okazał się u mnie Bołoto i do tego najbardziej zachwycił smakiem. Grub's Mystery Green z kolei ma u mnie najbardziej wyczuwalnego głąba, pozostałe 2 odmiany mogę jeść w całości i wręcz rozpływają się w ustach, nic nie trzeba z nich wycinać. Mimo zrywania w różnych fazach dojrzałości nie zaobserwowałam u swoich pomidorów odchodzącej skórki, chociaż u Męża Siostry to wystąpiło. Na pewno za rok znajdzie się u mnie Bołoto i może jakaś zielona koktajlówka na spróbowanie.

A to obiecane zdjęcia pomidorka Lucky Tiger. Zdjęcie grona, to pomidory bardziej dojrzałe, pojawia się czerwone wybarwienie, a smak zmienia na słodszy, tak trochę, jak dojrzała Maglia Rosa.
Natomiast pomidorki zielono-żółte (na talerzyku) są bardziej kwaskowe, ale i z mocno wyczuwalną słodką nutą. Owoce są soczyste, o zwartym miąższu, więc bardzo dobrze dają się kroić do sałatek na ćwiartki i w plasterki. Wybierając owoce o różnym stopniu dojrzałości, możemy urozmaicić smak sałatki.

Lucky Tiger