Forum Ogrodnicze Oaza

Ja już w zeszłym roku odkryłam mikstury pomodoro
Szybko zastosowałam , nic mi nie chorowało i dlatego teraz ja jestem chora na pomidory i ich hodowanie .

To chyba jakaś epidemia, bo mnie też dotknęła pomidoroza w pełnym wydaniu , a do tego zaraziłam kuzynkę, której wepchnęłam nadliczbowe sadzonki, a teraz planujemy odmniany na przyszły rok. Najpiękniejsza w pomidorach, a jednocześnie najbardziej irytująca, jest ta obfitość odmian, która mnie osobiście popycha do zachowań irracjonalnych, bo chciałabym spróbować wszystkiego. To jak w tym starym dowcipie, że nie można przespać się ze wszystkimi kobietami na świecie, ale trzeba próbować...

Z moich tegorocznych nowych doświadczeń już spróbowanych:
Malinowy Kapturek - łatwy w uprawie, plenny, odporny, ale trochę bezsmakowy, u mnie wylatuje
Purple Calabash - ktoś porównał smak do czerwonego wina i coś w tym jest - zdecydowanie wytrawny, ale świetny do przecierów i sosów, szczególnie jako dodatek do słodkich odmian typu pasta, u mnie zostaje
Green Sausage - niekłopotliwy, o zabawnych pierzastych liściach, zielono-żółty pomidorek typu pasta, dojrzały bardzo smaczny, samokończący, u mnie zostaje do donic
Pineapple - wielki, zdrowy krzak o dużych różowo-żółtych owocach, ale u mnie chyba miał za mało słońca, bo zupełnie nie mogę się doszukać zapowiadanego "owocowo-słodkiego" smaku. MOje ananasy, choć piękne, nie mają żadnego smaku - chyba wylatuje
Green Grape - bardzo smaczna koktajlówka, ale zdecydowanie do suchego, gorącego klimatu, gdy temperatura spada poniżej 25 stopni, zatrzymuje się w rozwoju. Na przyszły rok przygotuję ze dwa krzaki na wypadek upalnego lata.
Black from Tula (czernotulski) i Black Sea Man (czernomor)- moi dwaj faworyci z czarnych, odporne, plenne odmiany i jak dla mnie przepyszne, zostają na pewno
Carbon - wielki zawód, u mnie ani czarny (ciemnoróżowo-brązowy), ani plenny, ani specjalnie smaczny, wylatuje
Russian 117 Red - wielkie pomidory o śmiesznym kształcie jakby sklejonych serc, plenna, odporna roślina, smak podobny do red pear, choć bardziej wyrazisty, zostaje na pewno
Ruby Surprise - kolejne rozczarowanie, oba krzaki jakieś takie mizerne, owoce co prawda wielkie, ale z dużą piętką i głąbem, średnio smaczne, wylatuje
Malachitowa Szkatułka - bezkonkurencyjna, zdrowa, wczesna, plenna, owoce wielkie, mimo że mam w donicy, zostaje na pewno
Siberian - wczesne małe pomidorki, bezproblemowe, zdecydowany smaczek, dobre do donic, u mnie na balkonie zostąpią na pewno Bataluxa, który wylatuje ostatecznie.

Na razie tyle.

Mam pytanie dotyczące pomidora red pear,uprawiam italian gigant,z italiańca jestem zadowolony,czy są pomiędzy nimi jakieś znaczące różnice (wyglądają bardzo podobnie), pomidory głownie na przetwory maja być ale też do bezpośredniej konsumpcji.

Czym słodszy tym lepszy dla moich potrzeb.

Pytanie jeszcze do tego rosyjskiego (nie pamiętam nazwy), podobny do byczych rogów i jeszcze chyba sarnowski, czy jest sen się pchać w nie jeżeli uważam, że bycze rogi są idealne na przetwory (san marzano jak dla mnie wysiadają przy nich smakowo).

Dziewczyny. Ja was nigdy nie dogonię, choć to też mój drugi rok. Niestety nam za mało miejsca. Mój wielki trawnik pokazywałam w wątku donicowym. Ale za rok lub dwa wynoszę się pod miasto - wtedy wam pokażę. Wszyscy znajomi pukają się już w głowę. Dziś ojcu na wsi ogłowiłam wszystkie pomidory. Zaczyna się mnie słuchać. Przywiozłam dwa wiadra.
Mikstury Pomodoro poznałam w tym roku. Jestem pod wielkim wrażeniem wiedzy i kompetencji Mistrza. Uwielbiam się uczyć wszystkiego. I właśnie ta Jego pasja stała się powodem mojej fascynacji tematem. Co innego coś robić od niechcenia, a co innego być pasjonatem tego co się robi.
Kasieńko. Pendulinę to pewnie wrzucę na barierki z petuniami. Wrzuć mi adres to cebulki Ci wyślę od ręki. Tak naprawdę to poważnie mam bardzo mało miejsca. A pomidory to takie wdzięczne rośliny. I pożytek i ozdoba.
Strasznie się cieszę, że tu jesteście.

zdravko. O sarnowskim niewiele dobrego słyszałam. San Marzano lubi zgniliznę wierzchołkową i ponoć dobry raczej do suszenia. Jeśli jesteś zadowolony z odmian, które posiadasz to się ich trzymaj. Ja swoich dopiero szukam.

Pomidor Church najzdrowszy , owoce duże , smaczne .




Z czarnych Black Prince ,Black Master , Cherokee Purple smak bardzo smaczne ale bardzo delikatne w transporcie , zostaje Cheroke Purple .

Leszku. Piękny pomidor. Taki nasycony jak lubię.


A to moje wczorajsze odkrycie.Pomidor średniopóźny Gigant z PNOS-u.









Ciemnoczerwony w kolorze, mięsisty, soczysty i słodki. Naprawdę pyszny. Szkoda, że średniopóźny, jednak smak wyjątkowy. Krzak wysokorosnący i samokończący o wolnym tępie wzrostu. W tej chwili sięga mi do piersi. Owoce no masie 200-300g spore, takie w sam raz, nie ciapowate. Wiąże bardzo dobrze. W gruncie po cztery owoce na każdym gronie zawiązane i dorośnięte.
W tej chwili pomidorowego przesytu, niewiele pomidorów robi na mnie wrażenie. Temu się udało. Z wczorajszego wyjazdu na wieś przywiozłam już tylko te.
W przyszłym sezonie będzie.

Krecik stary wrote:
Józek - bursztynowy od ciebie też mi owocuje - ale jest wielkości i kształtu jaja - mniej słodki - chociaż do sałatek ciekawy, spróbuje go ukiśić - zobaczymy co wyjdzie

Moje Red Pear od Mietka są duże i b.duże.nie mam zdjęć aktualnych,bo po powrocie do domku są tylko zielone.Jeden zachował się b.dojrzały.W przekroju miąższ miał kolor wiśniowy,w smaku b.dobry.każde grono miało po 6-8 dużych pomidorków.W miarę wzrostu prawie wszystkie osiągały jednakowy rozmiar.Zostają na drugi rok.Jako sakiewka puste wnętrze było widoczne tylko w przekroju poprzecznym,wzdłuż były mięsiste.

A ja zastanawiam się co to za odmiana. Nawet nie pamiętam sąd mam nasiona.
Na gronie 8-12 szt. Owoce 4-5 cm. Kolor czekolady, przy szypułce zielone. Miąższ z czerwono- zieloną galaretką, dużo nasion. Wygląda jak koktajlowy.

Moje Red Pear część jeszcze na krzaku, nasionka zebrane ,suszą sie na parapecie.

Ja w przyszłym roku spróbuję czegoś nowego. Zastanawiam się nad odmianą green zebra: Odmiana pomidora o zielonych owocach i miąższu, na których są jaśniejsze i ciemniejsze paski. Owoce osiągają ok. 70g wagi. Jest to pomidor ciągle rosnący, średniopóźny. Idealny do bezpośredniego spożycia.

Słyszałam, że są też czarne pomidory, więc poszukam nasion i też spróbuję.

Od kilku lat uprawiam Black Cherry, jest smaczny, słodki. W typie koktajlowych. Owoce ciemne określane jako purpurowo brązowe. Jeśli byłby ktoś chętny mogę zebrać nasiona.

Siałam w tym roku tego pomidorka. I żeby było śmiesznie z nasion oryginalnych zakupionych w sklepie. A wyszło coś takiego




W smaku, nie powiem, bardzo dobry,ale to nie było to co miało być

Moim faworytem na przyszły rok jest Brandywine SS. Smaczny, bardzo plenny o dużych owocach nawet na ostatnich piętrach.



Poza tym świetnie owocował zarówno w gruncie jak i w szklarni.

Mimo, że kilka osób z innego forum wiesza psy na Perle Kaszub, ja w przyszłym sezonie rozszerzę jego uprawę. To jest doskonały pomidor na koniec sezonu. Długo utrzymuje twardość i powoli się wybarwia. Jest idealny na przechowanie. Aby nabrał jednak właściwego smaku musi mieć odpowiedni stopień dojrzałości.

Podobnie jak z Perłą Małopolski. Mi bardzo smakuje, ale musi bardzo mocno dojrzeć na krzaku. Dużo lepsza w smaku jest u mnie ta uprawiana w donicy od tej w gruncie.

....adijo pomidory....dziś wydarłam wszystkie, oberwałam niedobitki i zrobiłam dużą górę kompostu. Tegoroczną przygodę z pomidorami( nigdy nie hodowałam pomidorów)uważam za zakończoną. Potrzeba myśleć o następnej. I tak wiem na pewno, że będą.
No1 San Marzano. 6 krzaków. Solidny dyżurny pomidor. Nie powalał smakiem, ale dzięki niemu mam pod dostatkiem suszonych, keczupu i salsy. Zawsze był, od lipca do dzisiaj. Na niego mogłam zawsze liczyć.
No 2 Perła Małopolski. Miałam tylko jeden krzak. Smakowo rewelacja. Zjadłam coś tylko dwa , bo była do niego kolejka.
No 3 Brutus. Smaczny plenny pomidor. W gruncie był smaczniejszy i zdrowszy, ale lubiły go też bażanty.
No 4 jednak po zastanowieniu Faworyt.Za solidność, bez niespodzianek.
No 5 Czerwona sakiewka. Naprawdę smaczny.
A reszta to różności, jak to pomodoro nazywa jarmarczne. Jeszcze się nimi nie nacieszyłam, nie poznałam.

U mnie fajną niespodzianką był Saint Pierre. Przez dwa lata podchodziłam do niego jak do jeża.A tak nam podszedł smakiem, plennością, wielkością owoców, że w przyszłym roku również go posadzę.
To zdjęcie z końca września. Nie wiem dlaczego ten jeden krzak tak się spóźnił
z dojrzewaniem. A może i dobrze... Będzie na dłużej

U mnie sezon tunelowy wygrywa

1. Japanese Black Trifele - liście ziemniaczane, czarny, najbardziej słodki z moich pomidorów i najwcześniej się zapalił. Ciężko mi opisać smak, bo do tej pory jadłem tylko sklepowe. Dla mnie wygrywa i na bank w przyszłym sezonie będzie - razem z nowymi kolegami Skórka schodzi bez parzenia.

2. Złoty Ożarowski też hit sezonu, smak słodko-kwaśny z nutką czegoś "innego" ) Dość plenny. Świetnie się komponuje i uzupełnia w sałatce z JBT. Skórka schodzi bez parzenia.


Zdecydowanie nie podszedł mi Indigo Rose. Małe owoce, najdłużej dojrzewające, środek jakiś taki mulisty i bez wyraźnego smaku. Szybko łapią kolor skórki - ciemno niebieski/fioletowy, ale potem jeszcze dużo wody trzeba wylać zanim ich zielone doły zaczną się czerwienić i trochę zmiękną. U mnie idzie głownie na przecier, bo jedzenia go odmawiam

*piszę o dojrzałych i wybarwionych owocach. Trzeba pamiętać, że jedząc niedojrzały owoc nie uzyskamy tego smaku, a często widzę na forach fotki niedojrzałych pomidorów. Wydaje mi się, że czarne pomidory więcej potasu potrzebują.

Ps. Śnieg już stopniał i jutro planuję kolejne zbiory, oby jak najwięcej JBT wpadło Jedyny minus JBT, to pękanie przy takich temperaturach Trochę musiałem oddać owoców dla kur