Forum Ogrodnicze Oaza

kattka wrote:

Zostałam poproszona o napisanie kilku zdań na temat tej trójki
U mnie wszystkie trzy rosną w cieniu starej jabłoni, mają więcej słońca wiosną zanim jabłoń wypuści liście. Czasem ziemia tam przesycha, ale im to raczej nie przeszkadza, nigdy ich nie podlewałam, choć zapewne lepiej by się czuły gdyby miały stale wilgotne podłoże. Posadziłam kiedyś jagodowaca w głębokim cieniu iglaków, słabo tam rósł, więc z cieniem nie należy przesadzać.

Bodziszek 'Springtime' ...ten ma za dużo słońca, szybko staje się podobny do 'Samobora', w głębokim cieniu dłużej ma jasne przebarwienia na liściach.



Corydalis ochroleuca, uwielbiam ją


http://

Do cienia polecam tiarelle-:



Dorota

W cieniu nie może również zabraknąć kopytnika
Asarum europaeum

Chcę przedstawić, jak na moim piasku rosną rośliny potrzebujące wilgotnego stanowiska.
tawułki



tarczownica tarczowata

brzegi oczka wykończone są tak, żeby woda podsiąkała na brzeg



wymaga to częstego uzupełniania, ale trochę pomaga woda z rynny

W naprawdę głębokim cieniu pod koronami drzew iglastych świetnie czują się rozmaite gatunki paproci. Gleba na takiej leśnej rabacie może być sucha, gdyż gęste korony iglaków wyłapują sporą ilość deszczu, dlatego paprocie należy sadzić w podłożu z dużą ilością materii organicznej, najlepiej w mieszance rodzimej gleby z torfem i ziemią kompostową. Podczas długotrwałych okresów suszy należy paprocie podlewać, najlepiej robić to rzadko, ale dużą ilością wody, aby ziemia wokół solidnie zwilżyła się i aby woda dostała się przynajmniej na głębokość łopaty

W cieniu sprawdzają się również znakomicie rozmaite odmiany epimedium

U mnie w cienistym, wilgotnym miejscu sprawdza się bardzo dobrze języczka, te które miałam na stanowisku słonecznym przez całe lato były uwiędnięte, natomiast te w cieniu kwitły obficie i bardzo długo...

Wprawdzie nie w całkowitym cieniu, lecz mniej więcej w 80-procentowym, i mocno wilgotnym lokum (czasami nawet zalanym!),
świetnie radzą sobie u mnie irysy syberyjskie :

31.05.




/Słońce dość krótko, późnym popołudniem/

Okazuje się, że irysy syberyjskie są uniwersalne i nie do zdarcia U mnie rosną na piaszystej suchej działce, w miejscu, gdzie wciąż świeci słońce i gdzie woda z tryskacza dociera, gdy jest naprawdę duże ciśnienie, czyli prawie wcale
U syna posadziłam je w strefie nadbrzeżnej stawku, w palącym słońcu A teraz okazuje się, że są też świetną byliną do cienia Bardzo Ci Aniu dziękuję Wykorzystam tę wiadomość

Niekropień stopowaty (Adiantum pedatum).

Historia przesadzania z cienia ??? do cienia przez 4 lata.





Mój piękny niekropień posadziłam w cieniu altanki i innych roślin. Niewiele słońca rano i trochę rozproszonego przez rośliny zachodniego. Na podlewanie i sąsiedztwo nie miał powodów narzekać. Cieszył się moimi względami, bo na wiosnę pięknie wyglądał, był ładniutki i zieloniutki. Tak do połowy czerwca. Mimo, że nie miał bezpośredniego nasłonecznienia, to w upalne dni słońce przypalało mu delikatne listki. I tak było przez 4 lata. Na wiosnę, jak był zieloniutki łudziłam się, że rośliny podrosły i słońce nie zrobi mu krzywdy. Jak zrobiło, to obiecałam, że na wiosnę to na pewno przesadzę .... i historia się powtarzała. Ale w tym roku zmobilizowałam się i wprawdzie nie na wiosnę, ale jesienią przesadziłam go do większego cienia między duży rododendron i pieris pod drzewo orzecha włoskiego. No i zobaczymy, czy miejsce i nowe towarzystwo będzie go zadowalało. W pobliżu rosną bardzo ładnie inne paprocie. Myślę, że potrzebuje głębokiego cienia.

Szukam fotki swojego Adiantum Pedatum, ale coś po macoszemu go traktuję A rośnie ładnie, co roku przyrasta kępka. U mnie ma miejscówkę w prześwietlonym cieniu, ale promienie słońca go nie tykają. Zawsze coś wyższego go ocienia.

Mam za to fotkę tej paproci z OB. Tam została posadzona pod gęstymi koranami drzew, gdzie panuje nieustanny mrok

A ja do mojego cienistego zakątka przyniosłam mech z lasu, bardzo dobrze się tam czuje, no trochę się martwię bo mam posadzony tam też czosnek niedźwiedzi i nie wiem jak będą razem żyć.

Mam na działce sporo cienistych miejsc, wiec bardzo cenię sobie rośliny które lobią cień, a które maja tupet i potrafią walczyć o swoje.
Do nich na pewno mogę zaliczyć Gajowiec żółty Lamiastrum galeobdolon.
Rozłogowa dosyć ekspansywna roślina z ładnym marmurkiem na liściach. A jak taka spora kępka zakwitnie w czerwcu to naprawdę wygląda to efektownie.
No u mnie niestety przegrywa z bluszczem i jest go coraz mniej.

Mimo że gajowiec jest dosyć ekspansywną rośliną, z bluszczem (łac. Hedera helix)Nie ma szans. ta roślina świetnie się czuje w cieniu i pożera coraz to nowe obszary i przeszkody ( drzewa).

W cieniu dobrze rosną serduszki i kokorycze

U mnie prawie pełny cień ,pod sosnami dużymi lubią :
Hosty ,azalie ,paprocie bergenie,konwalie.

Tylko lekki promyk gdzieś błyśnie, a tak jest cień
na tym pasie .
Natomiast ciemierniki nie chciały rosnąć .

Bobka wrote:
A to pewnie coś z glebą, bo one cień lubią. Lubią też zasadowe podłoże, więc dodatek dolomitu, albo popiołu z kominka wskazany. I źle znoszą suszę. Pod drzewami może wody brakować, więc podlewanie obowiązkowe.

Jolu dziękuję ,chyba dokładnie tak jak piszesz .
Bo nie nawoziłam też po posadzeniu a sosny duże i czerpią wodę itd .
Ale przesadziłam i jest im ok teraz .