Forum Ogrodnicze Oaza

Ogórecznik lekarski - Borago officinalis

Rodzina: Ogórecznikowate (dawniej Szorstkolistne) - Boraginaceae





Morfologia rośliny: Roślina jednoroczna lub dwuletnia dorastająca do 60 cm wysokości. Łodyga wzniesiona, rozgałęziona; liście jajowate, dolne duże, górne mniejsze; kwiaty duże, niebieskie, zebrane w kwiatostany zwane skrętkami / sierpikami. Kwitnie od maja do sierpnia. Owocem jest 4-dzielna rozłupnia. Cała roślina jest silnie owłosiona.


Surowiec: Ziele (górne, ulistnione części pędów), pozyskiwane w okresie kwitnienia, oraz owoce / nasiona zbierane w sierpniu i wrześniu.


Związki biologicznie czynne: Flawonoidy (głównie. kwercetyna, kemferol), glukozydy, śluzy, kwasy organiczne (głównie askorbowy, jabłkowy, cytrynowy), cholina, garbniki, karoten, sole mineralne (z przewagą krzemionki).


Działanie lecznicze: Moczopędne, odtruwające, napotne, bakteriobójcze, przeciwzapalne, powlekające, uszczelniające, pobudzające, przyspieszające gojenie (ziarninowanie), wykrztuśne, uodparniające.

Zastosowanie lecznicze: Odwar z ziela w stanach zapalnych nerek, pęcherza moczowego, przewodów moczowych, oskrzeli, jamy ustnej, gardła i dziąseł, w chorobach gorączkowych spowodowanych przeziębieniem, grypą, anginą, w zaburzeniach przemiany materii, otyłości, dnie, przepuszczalności naczyń krwionośnych, chorobach reumatycznych i skórnych.

Sproszkowane nasiona aktywizują biologicznie organizm.

Okłady z papki z ziela w dolegliwościach reumatyczno-artretycznych, stanach zapalnych stawów, ścięgien i mięśni, w nerwobólach.

Przymoczki nasączone odwarem z ziela w stanach zapalnych skóry, oparzeniach, odleżynach, wrzodach, obrzękach spowodowanych stłuczeniami oraz jako środek przyspieszający regenerację naskórka i błon śluzowych, uszczelniający naczynia krwionośne.

Kąpiele z dodatkiem odwaru z ziela działają pobudzająco i regenerująco na skórę, czyniąc ją elastyczniejszą, zapobiegają pękaniu włosowatych naczyń krwionośnych i wylewom podskórnym.


Zastosowanie kulinarne:
Świeże, młode listki należy dodawać do sałatek, zup, dań mięsnych, jajecznicy, twarożku, a suszone, sproszkowane ziele - do potraw pieczonych, duszonych i zapiekanych.


Zastosowanie pszczelarskie:
Gatunek bardzo chętnie oblatywany przez pszczoły miodne i inne owady zapylające. Jeden kwiat wydziela około 6 mg cukrów, których koncentracja w nektarze wynosi od 30 do 60%. Wydajność miodowa 1 ha zwartego łany tej rośliny wynosi od 150 do 200 kg.

Wysiałam kilka lat temu i od tamtej pory pojawia się w różnych miejscach jak chwast. Ale zwykle pozwalam mu rosnąć więc pewnie dlatego nadal widuję go u siebie Jeść liści już nie próbuję strasznie włochate i kolczaste czasami tylko dekoruję kwiatami i te zjadam

Owocem ogórecznika jest 4-dzielna rozłupnia, skierowana jak kwiatu do dołu. Po dojrzeniu łatwo się rozpada na pojedyncze rozłupki i wysiewa. Żywotność nasion jest dość długa, więc w ziemi też mogą przetrwać jakiś czas.

Z ogórecznikiem jest podobna historia jak z kosmosem.... wystarczy raz go wysiać w ogrodzie i pozwolić mu u nas zostać. dzięki temu można się nim cieszyć i cieszyć

Najbardziej dekoracyjne i zjadliwe są kwiaty, należy użyć tylko niebieskich ich części. Z uwagi na włoski odrzucamy szypułkę i działki kielicha (zielona część przy kwiecie).