Forum Ogrodnicze Oaza

Kwiaty lipowe mocno pachną na dworze, a zerwane i ususzone, a potem popijane w postaci herbatki likwidują wiele dolegliwości. Aby uzyskać większy efekt leczniczy, zagotowaną herbatę należy zostawić pod przykryciem na noc, a rano i w ciągu dnia podgrzewać do picia. Po dłuższym okresie picia takiego wywaru z dodatkiem miodu poprawi się samopoczucie wskutek oczyszczenia krwi oraz wzrośnie odporność organizmu. Taką kurację dobrze jest przeprowadzić na wiosnę.

Kwiat lipy zbiera się w suchą pogodę zaraz po rozkwitnięciu, natomiast liście zrywamy w maju. Suszymy je w cieniu, a następnie gotujemy w czerwonym wytrawnym winie. Mikstura ta leczy anemię, należy ją pić przez 3 tygodnie. Sproszkowane nasiona lipy mają działanie przeciwkrwotoczne.

Kwiat lipy zawiera flawonoidy (pochodne kwercetyny i kemferolu), garbniki, olejki eteryczne, kwasy organiczne, witaminę PP oraz śluz. Działa przede wszystkim napotnie. Wykazuje też właściwości przeciwskurczowe, żółciopędne oraz przeciwbólowe. Jest szczególnie polecany przy przeziębieniach, grypie, kaszlu, anginie, zapaleniu gardła, krtani i oskrzeli. Napary z kwiatu lipy z dodatkiem miodu polecane są szczególnie w przeziębieniach oraz do płukania jamy ustnej i gardła w stanach zapalnych.

Może ja uzupełnię trochę informacje
Zacznijmy od informacji, ze istnieją dwa rodzaje lipy - lipa drobnolistna (Tilia cordata) i lipa szerokolistna (Tilia platyphyllos).

Dwa gatunki to wysokie drzewa o rozłożystych konarach, różniące się kształtem i wielkością liści oraz budową kwiatostanów. Kwiaty lipy szerokolistnej złożone są z 2 do 5 kwiatów, a okres kwitnienia przypada na drugą połowę czerwca. Natomiast drobnolistna kwitnie ok. dwa tygodnie później.
Kwiaty lipy są uwielbiane przez pszczoły, należą do silnie nektaryzujących i kwiaty dwóch odmian stanowią równocenny surowiec leczniczy. Zbiera się, gdy większość kwiatów znajduje się w pełni kwitnienia. Kwiatostany należy ścinać z drzew oddalonych od miast, ruchliwych ulic, dróg. Suszy się w temperaturze nie przekraczającej 35 stopni. Dobrze wysuszone kwiatostany zachowują naturalną barwę i posiadają miodowy zapach.
Kwiat lipy zawiera garbniki, pektyny, flawonoidy (pochodne kwercetyny, kemferolu i akacetyny), olejek, związki śluzowe, kwasy organiczne, olejki eteryczne i fitosterol.
Lipa przez Słowian i Germanów traktowana była jako drzewo święte. Ceniona była nie tylko ze względu na jej piękno, ale również właściwości lecznicze i miododajne. Dawniej wykorzystywane były nie tylko kwiaty lipy, ale również kora drzewa. To z niej wyrabiano sprzęty domowe oraz rzeźbiono.
Kwiat lipy działa przede wszystkim napotnie i uspokajająco. Stosuje się przy gorączce, przeziębieniach, grypie, anginie, zapaleniu oskrzeli i gardła. W celach uspokajających są polecane podczas terapii dzieci nadmiernie pobudzonych, w stanach napięcia. Lipa wykorzystywana bywa także przy schorzeniach nerek i pęcherza moczowego.
Zewnętrznie lipa używana jest do ziołowych kąpieli wzmacniających, relaksujących i do mycia włosów przy ich nadmiernym wypadaniu.

Napar z kwiatów - 1 i 1/2 łyżki ziół na 2 szklanki wody, pić po 1/2 szklanki 3 razy dziennie jako środek napotny.
Herbatka lipowa może być namiastką herbaty czarnej. Odpowiednikiem lipy jest miód lipowy o podobnych właściwościach jak suszona lipa.

Jutro wrzucę zdjęcia świeżego suszu

Fotki zasuszonych kwiatostanów lipy: