Forum Ogrodnicze Oaza

Witam. Ale meble się na zimę chowa.

Nieprawda o czym śpiewa Marek tu: 2:18

WIOSNA ... Ach ... To ... Ty

Ja tak nieraz zostawiałem narzędzia a efekt (zakup nowych trzonków na wiosnę)

Barashka - wypluj i przydeptaj te słowo - córka właśnie zamierza dalej uczyć się w Opolu…
A tęsknię za wiosną tak samo jak Ty…

ale do takich małych królewien też się tęskni ... Ja zostałam "ciocią"

Gratulacje dla Cioci Barashki
Piękna mała Królewna.

Nie mam zdjęć, ale chciałby się choć raz w życiu przejechać taką kolejka po Austrii

Fragment z Noworocznego Koncertu z Wiednia 2012

Super !!!

hmmm ... czyli nie tylko mali chłopcy marzą o kolejce ...

a jeżeli nadal ktoś marzy o wiośnie, to niech ma świadomośc, że nie tylko on ...




photo by Michele Sutton, National Geographic

Całkowita zmiana akcji...???


Tak jak Favid przewidział. Gdy tylko zrobiło się chłodniej „Znani i Zacni”, wraz ze swoimi wiernymi Czterołapami opuścili Chatę.
– Ale, dlaczego zamknęli główne wrota? – Retorycznie zapytał się Quell, na widok zamkniętych drzwi.
– To nic, i tak nie zamierzałem nimi wejść - odpowiedział Favid i instynktownie podrapał się po głowie. A po chwli dodał: – Znajdziemy te mniejsze, z małym przejściem dla Czterołapów, i nim wejdę do środka. Nic tu po nas. Wynośmy się stąd, jak najszybciej!
Biegli tak szybko, że nie byli wstanie rozpoznać, mijających mieszkańców. Zresztą nie miało to większego znaczenia, gdyż oboje i tak nie znali tej części Dworu, którą zamieszkują tylko cieniobyliny. Wreszcie mocno zdyszani, stanęli nieopodal małych wrót z magicznym otworem.
– Ok. I co teraz? – pierwszy odezwał się Quell.
– Posłuchaj mnie bardzo dokładnie mój przyjacielu – odpowiedział mu Favid. Zrobił krótką, ledwo zauważalną przerwę, by uregulować oddech i mówił dalej: – Ty pozostaniesz tu. Będziesz obserwować cały teren. Musisz być bardzo czujny, a gdy tylko zauważysz wracających „Znanych i Zacnych”, to natychmiast powiadomisz mnie naszym tajnym sygnałem. Zrozumiałeś wszystko?
– Tak Favidzie, zrozumiałem. Gdy tylko ich zauważę, zagwiżdżę z całych sił.
– Bądź czujny!! – Krzyknął do niego Favid, oddalając się w stronę sosny o grubym pniu. Wybrał ją na swoją ostatnią kryjówkę, ze względu na jej idealne usytuowanie względem małych wrót.
Po chwili Quell zobaczył swego przyjaciela pochylonego na podobieństwo Czterołapa, jak zbliżył się do wrót, które kawałek po kawałku wchłaniały go do wewnątrz przez niewielki otwór. – Zniknął za sprawą tajemnych mocy – pomyślał i cały zadrżał ze strachu.
Teraz gdy już go nie widział, zaczął nerwowo rozglądać się. Zdawał sobie sprawę, iż powodzenie ich misji, w dużej mierze zależy właśnie od niego.
Tymczasem Favid przechodząc przez otwór, znalazł się w nieznanym świecie. – To Świat „Znanych i Zacnych” – pomyślał. Rozejrzał się. Wszystko było mu obce – wnętrze, różne przedmioty, istnienia których nawet nie przypuszczał. Jednak najbardziej dokuczał mu brak przestrzeni. Czuł się nieswojo w ciasnym pomieszczeniu, którym wędrował w nieznane. Wtem, przestrzeń zrobiła się dużo większa, co poprawiło mu nastrój.
– To salon jest – nagle czyjś głos przeszył go na wskroś. Stanął jak wryty. Momentalnie wszystkie jego części sparaliżował strach, nie potrafił ruszyć łodygami, by uciec. Stał i czekał – czekał na śmierć – tak teraz myślał. Ale gdy ona nie nadchodziła, zaczął szybko analizować fakty. – Przecież ten głos. On brzmiał w naszej mowie, czyli to jeden z naszych? – dodawał sobie otuchy.
– Nazywam się Nefrolepis i pochodzę z Południowego Zamerykano – ponownie odezwał się tajemniczy głos.
– Ale mnie wystraszyłeś! Myślałem, że już po mnie, że umrę tu – mocno przerażony powiedział Favid.
– Cały czas obserwowałem was przez okno. Twój kolega stoi tam, i nerwowo rozgląda się . Podejdź tu do mnie, to sam się przekonasz.
Favid zrobił krok w jego kierunku, lecz natychmiast stanął, myśląc. – A co jak to pułapka jest, lub podstęp? W głowie miał mętlik. Nigdy nie słyszał, by ktoś mieszkał razem ze „Znanymi i Zacnymi” w ich Chacie. – Czy można mu zaufać? – zastanawiał się.

Wcale nie jestem ZMĘCZONY , a baśń – piszę się w takim klimacie…



Mój Boże - To naprawdę moja bajka...

Irysku, wielkie gratki za 'Maję'. Miło zobaczyć znajome pyszczydło i znajomy ogród w TV

Robercie....szacuneczek! najlepszy docinek Mai

Rośnie jak na drożdżach Baśń o rycerskich ajrysach...

No i co powiedział Robercie?
I proszę o lepszą czcionkę - oczki sobie popsuję

Hejka!
I obrazki poproszę, bajka książkowa musi mieć obrazki ( żeby można było różne królewny oglądać a potem ćwiczyć rysowanie ich portretów na marginesach, i nie tylko ).
Pozdrówka
K.

Obrazki, powiadasz ... ? Proszę, Lord Loctus "we własnej osobie" :