Forum Ogrodnicze Oaza

le
Witam

Moje zielone doniczkowe jest niezwykle ubogie, ale myślę że należy im się chociaż skromna prezentacja. Oto one :

Aeonium arboreum
Lat: 18
Wsrost: ok.95 cm
Kolor kwiatu: żółty ( z lekka smrodliwy )

Padłam z wrażenia! Leżę i się nie podniosę. Osiemnaście lat?
Ile lat ma jaszczurka? Czy to taka atrapa?
Widzę też czerwonolistne aeonium, u mnie ciężko bardzo rośnie. Rozgałęziać się nie chce.
Ale przyjemne widoczki z Nowym rokiem

vita wrote:
Czerwonolistne to osesek, nowy nabytek, ale na dzień dzisiejszy już się rozkrzewia. Jaszczurka metryki nie przyniosła, bestyjka przebiegła, co się tam latami będzie chwalić ( jak pańcia, przykład wszak z góry idzie ) Jak najbardziej prawdziwa, oto dowód :

I jeszcze z takich co je trochę widać :

Cytryna skierniewicaka, lat ok.20, owocuje regularnie, owoc duży ale nieco cierpki, żadna rewelacja smakowa. Formowana dość ostrym cięciem.

Mirt, też ok.25 lat, wyhodowany z fragmentu wianka komunijnego córki. Formowany jak wyżej, mimo to zakwita.


















Oleander i maleństwa :

Z tą jaszczurką, to sądziłam, że ściemniasz Ale zwracam honor. Jakaś oswojona, ja czasami widuję w ogródku, ale nigdy w okolicach tarasu.

A to jest niesamowite! Historyczne niemal i takie bardzo osobiste.
VERA wrote:
Widywałam mirt w fazie krzaczka, ewentualnie bonsai, ale tak uformowanego- nigdy.
Będzie miał trzecie piętro?

Gratuluję tak pięknych i dojrzałych okazów Mam również wieloletniego mirta formowanego w jedną kulę na pniu, ale coraz trudniej go zimować i po każdej kolejnej zimie wygląda gorzej . Jakie Ty masz sposoby na jego zimowanie Vero?

Okazy do pozazdroszczenia, niestety na tym moim biegunie te rośliny się nie udają.

A taką miałabym ochotę... cytryny, mandarynki, a ostatnio właśnie wymyśliłam mirt.

vita wrote:

Vito - czy będzie trzecie piętro, to już będzie decyzja mojej synowej, bowiem postanowiłam rozstać się z mirtem, cytryną i oleandrem. Donice są bardzo ciężkie, z roślinami zajmują coraz więcej miejsca podczas zimowania. Z dużych zatrzymam aeonium i mam spore drzewko laurowe, zresztą następcy już rosną. Moje doniczkowe zimę spędzają na werandzie, która latem robi za domową kawiarenkę, natomiast zimą jest sypialnią roślin. Mam szczęście że u syna mają warunki ku temu by moje "staruszki" mogły z nimi zamieszkać. A synowa lubi zielone i już cieszy się z prezentów
Vito - ja tez już jestem "historyczna"

piku wrote:
Wiesiu- mój mirt zimuje, jak pisałam wyżej na werandzie. Dodam tylko że w temperaturze ok. 10 - 12 stopni. Postrzyżyny średnio dwa razy do roku. W sezonie co cztery tygodnie oprysk ze skrzypu, pokrzywy, wrotyczu - naprzemiennie. Zasilany biohumusem ( hoduję dżdżownice kalifornijskie )
Pozdrawiam i życzę powodzenia

Ja też jestem "historyczna" Awatar powinnam sobie zmienić, fotka sprzed kilku lat, a w latach się człowiek posuwa, niestety. Notuję w pamięci oprysk ze skrzypu i spółki, na pewno sie przyda. A teraz poproszę o fotkę drzewka laurowego. Coś mi wcześniej mignęło, ale nie jestem pewna. Stratę mirtu, cytryny i oleandra przeżyjesz. Przeżyjesz?

mrówa wrote:
Beatko- z mirtem startuj spokojnie, na pewno da radę. Przed tygodniem przyniosłam do domu zapomniany egzemplarz z ogrodu. Dwuletnia sadzonka, w donicy posucha totalna, zimy wprawdzie u nas nie ma, ale były już mrozy w granicach -6. Podlany, na przeprosiny dostał lepsze miejsce na parapecie i spoko - daje radę.
Powodzenia

vita wrote:
Vita - prosisz, masz. Jeszcze ciepłe, świeżutkie.




Było dużo większe, ale skróciłam sporo od góry, coby mi się ładnie rozkrzewiło ( już pączkuje )





Listki używam w kuchni świeże, teraz w donicy ukorzeniają się takie, co to spadły przy czyszczeniu matecznych. Latem sadzę zioła sezonowe, żeby mieć pod ręką. Nie myśl że mam tak dużo miejsca, jak na zdjęciu. Specjalnie dla Ciebie wytachałam ten laur z buszu, cobyś łaskawym okiem na niego rzucić mogła.Wiosną przytnę w kulkę. Pozdrawiam cieplutko.

Przeżyję Vituś, przeżyję

VERA wrote:

Sorry, nie listki lauru, tylko to co widać w donicy. Czyściłam aeonium z suchych liści i pospadały rozetki i jeszcze jakieś gruboszowate.

Rozetki aeonium, to rozumiem.
Mam problem z rozkrzewieniem czerwonolistnego aeonium, konkretnie 'Aeonium Schwarzkopf'.
Wszystkie moje sadzonki ciągną w górę, w górę! Długi badyl z rozetką na końcu. Czego ja już nie próbowałam: nacinanie ostrym nożem nad oczkiem i posypywanie ukorzeniaczem, odcinanie górnej części i nacinanie szczytu pędu- nic!
Z ostatnich pięciu pędów, po przycięciu dobrze rokował jeden, ale widzę, że się rozmyślił.
Wspominałaś, że czerwonolistne zaczyna Ci się rozkrzewiać, co miałaś na myśli?

vita wrote:
Vita - To, że późnym latem pod rozetą, jedyną zresztą, pojawiły się przyrosty. Nic mu nie zrobiłam, słowo honoru, wiosną tylko obiecałam, że jak do zimy dalej będzie taki badyl, na twarz ( no trochę inaczej to powiedziałam ) do kubła wyrzucę, co by miejsca zimą nie zajmowało. Teraz tak wygląda, trochę zzieleniało.

Vita - Sorry, nie poszło zdjęcie...