Forum Ogrodnicze Oaza

Mój bez(imienny)





We Wrocławiu kwitną wszędzie i na całego. A u kogo jeszcze?

Łatka wrote: Aniu, a może one mają tak, jak jabłonie: o kwiatach w przyszłym sezonie myślą w lipcu poprzedniego roku? Stąd silne cięcie na wiosnę pozbawia kwiatów? Moja teściowa miała piękne bzy i pamiętam, jak pilnowała ścinania przekwitłych kwiatostanów, ale niestety nie przypatrzyłam się, jak go strzygła... I to był błąd, bo myślę o lilakach w moim ogrodzie...

Może i tak. Cóż, ten z poprzedzającego zdjęcia ciąć muszę, nie mogę sobie pozwolić na kolejnego zacieniacza jednego z nielicznych, słonecznych miejsc. Wyrzucić nie wyrzucę - mały badylek przytargał mój śp. tato z ogrodu przy domu mojej młodości, musi z 15 lat temu, gdy był na tyle sprawny. Wróć, raczej 20 lat wstecz, czas oszalał.
Tym niemniej, ten rok z większą ilością kwiatów, mimo ponownego ostrego cięcia.



Trochę się ogarnęły też te dwa stosunkowo nowe, którym pogroziłam łopatą. Biały ma sporo kiści w takim stadium:



Sensation również, ale jeszcze mniej zaawansowany.
Rok temu było po zawodach, wszystko zmarzło w jedną noc. W pełni rozwoju.

Muszę przyznać, że lilaki są dla mnie takimi trochę "krzewami drugiego wyboru", nie poświęcam im aż tyle uwagi, prócz cięcia - dla dobra innych. Baardzo ostro potraktowałam te dwa najstarsze, bo przesłaniały resztki światła od wschodu. Niewiele z nich zostało, cóż, odbijają, jak to na wpół dziczki.

Nikt nie pokazuje lilaków? Nawet Mirka nie podzieli się zdjęciami swojej kolekcji?
Nie uwierzę, że nie kwitną.
Pod wschodnim płotem, Sensation, właściwie pierwszy raz jest co fotografować.



Od zachodu, Krasawitsa, chyba się wystraszyła, że stracę cierpliwość.





W przeciwieństwie do palibinu jest posadzona po wewnętrznej stronie ogrodzenia, postanowiła jednak na wszelki wypadek się ewakuować i właściwie cała wisi na zewnątrz.
A serio, moje rośliny cały czas cytują Goethego. "Światła, więcej światła".

Kupiłam Sensation ale czy to on ? Ma białe siostry na jednej gałęzi i słabo pachnie.




Krasawica mi nie przeżyła, ale kwitnie Miss Eleni Wilmot trochę do niej podobna. Młoda, dwie kiście ale są.

Marysiu, mój Sensation też słabo pachnie.

A Krasawicę z zdjęcia powyżej spotkał dziś okropny los.
Jakiś drań chciał chyba sobie urwać kiść, a że nie szło łatwo, złamał po prostu wątły jeszcze główny pieniek, musiał wsadzić łapę za płot. A że nadal nie mógł oderwać, obdarł ze skóry spory kawałek poniżej złamania .
Niech mu tę łapę tknie ciężki reumatyzm!
Jak zobaczyłam całą górę krzewu wiszącą nadal na łyku, po prostu...
Stoją te kwiaty teraz w kuchni, a ja myślę, czy uciąć wszytko aż poniżej rany, czy jakoś zasmarować?

Jestem za , reumatyzm i cieśnia i zwyrodnienia. To się w głowie nie mieści...

Dziewczyny nie przeklinajcie gadziny, coby do Was potrójnie nie wróciło. Bo jakby zwielokrotnić trzy choroby, które wymieniła Lucinda, toby człowieka pokręciło w precel.
Ból okrutny, i nie o ortopedii tu teraz, tylko stracie ogrodowej. Co roku przeżywam wraz z ulubioną koleżanką podobną wściekłość, gdy tak częstują się przechodnie w jej miejskim ogrodzie. Ja tego nie umiem pomieścić w swojej głowinie starej. I trochę ze złośliwością mówię: miastowe zwyczaje. Na wsi mojej nigdy nikt mi roślinki nie tknął. A jak bardzo pragną, to z pewną wstydliwością poproszą. Może nam ludziom już trochę brakuje tej wstydliwości i pokory. Wszyscy tak strasznie prą do przodu.

Dobra, ja o lilakach przecie...
Z trzech rasowych, kwitnie mi tylko młodziutki 'Sensation'

Te rasowe to tak jakoś co dwa lata mi kwitną.
Reszta to kundelki, które nie próżnują i co roku kwiaty są.
Tego wyprowadziłam na drzewko, co mi się bardzo podoba. Niestety ryzyko utraty, gdy taki pień choruje (tu mi aurat obżarła sarna) skłoniło mnie do pozostawienia dwóch odrostów i dalej będę formowała drzewko wielopniowe.


I jeszcze taki

Jolu, trudno powiedzieć, czy to "miastowe zwyczaje", bo jak zajmuję się tym ogrodem od 1998 roku, nic podobnego się nie zdarzyło. Powiedziałabym, że chamstwo nie jest przypisane geograficznie, bezmyślność też nie, bo nikt z tego wandalizmu najmniejszego pożytku nie miał. Widać, zbliżył się jakiś przechodzień i sprawcę spłoszył.
Zresztą mimo wątłości krzewu ucięłabym kiść, gdyby kto prosił, Ale co mnie załamało, to na obrazku:



Po obejrzeniu na zimno postanowiłam, że za parę dni skrócę ten przewodnik, poniżej jest odchodząca dość fajna gałązka, albo przejmie jego rolę, albo powstanie kolejne rozgałęzienie.
Przy okazji, poniżej rośnie dość rozłożysty palibin, już za płotem - nikt nigdy go nie zdewastował.



I generalnie nikt nie dewastuje kawalątka obsadzonego przeze mnie "wyrzutkami z ogrodu". Choć to skraweczek nie mój, tylko miejski.

U mnie kwitną na razie takie.

Od kilku dni w całym ogrodzie czuć, że zakwitł lilak Meyera, Palibin. Na tarasie jest jak w perfumerii.







A tu w towarzystwie swojej dalekiej kuzynki, cytryny Meyera , która równie pięknie czaruje zapachem.

Moja Krasawica jeszcze młodziutka. W zeszłym roku miała pięć kwiatów, w tym zdecydowanie więcej.

A to mój biały N/N z ciekawą przeszłością. Niepozorny krzew został zakupiony lata temu, jako dwukolorowy i nie wiedziałam, czy to dwukolorowe płatki, czy zaszczepione dwa rodzaje lilaków. Po czasie okazało się, że to ta druga wersja. Po kolejnych latach gdy wyraźnie zaznaczyły się części przynależne do rodzajów ten nieatrakcyjny zwyklaczek, który tłamsił białego został odcięty i odtąd niepozorny ale pożądany biały dostał wigoru, ładnie się rozwinął i cudnie pachnie.

Kupiłam sobie 3 lilaki miniaturowe. Kwitną trochę później niż te pospolite.
'Josee', słodko pachnie, choć nieco inaczej niż duzi koledzy.




'Miss Canada' o malinowych kwiatkach. Jeszcze się nie otworzyły, może za chłodno, a może ma za mało słońca.


Lilak koreański 'Miss Kim', najpóźniejszy

Na nizinach lilaki zwolna przekwitają, przynajmniej te najpopularniejsze. Natomiast w Karkonoszach dopiero sezon się zaczął.
Nie znam nazw moich "wiejskich", część dostałam jako odrosty, część kupiłam bez nazw. Tym niemniej wszystkie wariacko pachną i nie kaprysząc kwitną kolejny raz.