Forum Ogrodnicze Oaza

Łatka wrote:
Aniu, Twoje dygresje są urocze, nie wyzbywaj się ich. I przepraszam Cię. W prawdzie kwiatek nie jest ani postrzępiony, ani papuzi, za to szczery

Bobka wrote:
A może co 2-3 lata dosadzać nowe cebule, żeby coś kwitło? Tak bez wykopywania. Tylko jak biologicznie bezpiecznie uśmiercić nie kwitnące już, a wysysające dobrocia z gleby cebule?

Cóż, właśnie tak robię, dokupuję nawet nie co 3 lata, lecz rokrocznie. Te "udziwnione". A jako stałą załogę mam botaniczne, no, trochę niewiele zmodyfikowanych, jak niskie krzyżówki z grupy Greiga.

"Bezpieczne biologiczne uśmiercenie" następuje przez selekcję wybranych z odstawionych na kilka tygodni, wyschniętych doniczek. Wywlekam je z ziemi, gdy zaczynają brzydnąć liście, odstawiam w ciemny kąt pod daszkiem i czekam, a latem robię selekcję.
To nie jest ani fachowe, ani uniwersalnie dobre zapewne, po prostu u mnie się sprawdza.

Kolejne, mimo ziąbu.
Toronto, rano w cieniu



Po południu:



Purissima, Fostera; niedługo będą wielkie i bialutkie.



Ich kolorowe siostry, Flaming Purissima:





Inny Fostera, Orange Emperor





Maleństwami są natomiast mieszańce T. clusiana, moje bezimienne (jest kilka podobnych). Dzielnie się mnożą i nawet migrują.



No i pierwszy "pełnowymiarowy", Red Wings z grupy crispa; miałam ich dziesiątki, wykończyła je szara pleśń dwa lata temu.

Dla tych co tracą nadzieję...
Jeśli się nie ma wybujałych oczekiwań co do odmian, to są takie tulipany, które nie sposób zamordować.
Ta kępa to wynik rozrośnięcia się jakiejś pozostawionej cebulki, gdy pozbywałam się z tego miejsca tulipana, który nie pasuje tu kolorem. Ciągle się odradza. Jest chyba niezniszczalny