Forum Ogrodnicze Oaza

Witam. Klarkia25 ta pyza z języczkiem jest sliczna ja też pokazałabym ją każdemu kto chciałby mi spiżarnię przetrzepac. Odetchnęłam z ulgą
Ewa nie pokazuj tak ślicznych grzybów bo się kolejka ustawi. A wiesz ile jest duszyczek na forum. A ja dzisiaj znowu wybrałam się na grzyby. Efekt 2 koszyki mieszanych w tym 9 prawdziwkow i pół kobiałki maślaczków. Bedzie z nich sos. Pozostałe do suszenia. Tak macie rację ta zalewa jest pyszna dałam tylko miej cukru. Pozdrawiam.

Ja muszę jeszcze przetestować metodę antyglutową

Ewa jak Ty robisz ocet z malin? Nigdy nie robiłam octu, więc wiesz, wytłumacz jak ...

Wróciłam i mogę odpisać.

Kompa odświeżył i wyczyścił mi zięciu - dziękuję - więc mogę szaleć do woli.

Mileno, zaczęłam się bawić z octami kilka lat temu. Robię przeróżne. A malinowy jest moim ulubieńcem. Latem robię kilka litrów i mam na przyszły rok do przetworów. Świetnie smakuje w upalne dni dolany do wody, do tego kostki lodu, liście mięty, melisy, tymianku, itd. Mniam.
Jeśli chodzi o domowy ocet, to wiele o nim czytałam, sposób w jaki go robię przez niektórych jest wyśmiewany, że nie ma nic wspólnego z octem.

Nie wyobrażam sobie jednak lata bez lemoniady na bazie mojego octu, we wszelkich sosach dodaję tylko mój ocet, wzbogaca smak i dla mnie jest niezastąpiony.

A produkcja tego octu jest banalnie prosta.

Ocet z malin robię w początkowej fazie zbiorów malin, kiedy owoce są zdrowe. Niepłukane wkładam do dużego słoja. Zalewam przegotowaną, wystudzoną wodą, osłodzoną 2 łyżkami cukru, na litr wody. Przykrywam ręcznikiem papierowym, naciągam gumkę.
Ważne - dwa razy dziennie mieszam ocet drewnianą czystą łyżką. Po dwóch, trzech tygodniach fermentacja się kończy, można zlać ocet. Najpierw przecedzam przez sito, potem kładę ręcznik papierowy i znów przecedzam. Zlewam do słoików z gumką i odstawiam w chłodne miejsce.

Na bazie octu gruszkowego jutro nastawię ocet z aksamitek.

Ewa dzięki, robię na bazie wina, może coś z tego wyjdzie

Ale ale.. chcę Ci powiedzieć, że nie wytrzymałam i wczoraj otworzyłam słoiczek z grzybami. PYCHA - trzymałam się dokładnie przepisu, warto dać tyle cukru ile napisałaś. Dzisiaj nastawię antyglutowe

Klarkia25 wrote:
łał ale to brzmi

Milenko, ja też uważam, że przepis w całości jest idealny. Prawda, że cały słoiczek można "wciągnąć" na raz.

A ten nastaw antyglutowy...to???

Dziś znów powlokłam się do lasu, inaczej tego nie określę. Jeszcze kosturek i babuleńka na całego. Najgorsze to to chylanie się po grzyba. Wiele ucierpiało, bo jak grzyb jest pod igliwiem to najpierw odgarniam go nogą...

Wczoraj zebrane rydze zjedliśmy w tempie światła. Dziś poszłam poszukać nowych miejsc, bo stare odmówiły współpracy. I udało się, dziś też mogliśmy cieszyć się tym wspaniałym smakiem.





Przy okazji wpadło trochę podgrzybków i parę borowików.





Dzięki pomocy przyjaciół udało się załatwić ponoć najlepszego w Zamościu ortopedę w ciągu tygodnia, nie dwóch miesięcy. Mam nadzieję, że pomoże.

Z dobrych wieści jeszcze jedna, może uda się do grudnia zoperować lewą rękę.

Nie wiem jak ja popakuję te maleńkie nasiona pomidorów... Wnusia jeszcze za mała do pomocy. W niedzielę muszę to ogarnąć.

Od tygodnia ogrody stoją nieruszone, bo ja nie bardzo mogę się ruszać. Nie wiem jak ogarnę przesadzanie truskawek, sadzenie czosnku, cebuli i zasiew marchewki.

Przed przymrozkami zlikwidowałam większość pomidorów zostały koktajlówki i kilka krzaków wysokich. Pomidory dalej rosną.








Zebrałam miskę koktajlowych, na krzakach jeszcze sporo wisi.




Ostatnie kwiaty cieszą oko.

Oj, można wciągnąć

Anty* już nastwiony, jednorazowo, daję mu 3 dni lusinda wrote:
Ewuniu na pewno znajdą się dobre duszyczki, które Ci pomogą. I życzę zdrowia. DUŻO !!!
Nasz gatunek ma taką wspaniałą przypadłość, że jak już ból (nawet ten najsilniejszy) minie, to nie pamiętamy jakie to było uczucie, pamiętamy że bolało i tyle, i idziemy dalej
Szybko ten rok mija... jesień też ma swój urok, ja ją uwielbiam, nawet jak jest szaroburo

To dozbieraj jeszcze grzybków i dorzuć do anty

Masz rację w 100%, jak przestaje boleć to za chwilę już nie pamiętamy, że coś się działo.

Stasio pozałatwiał swoje sprawy i będzie mógł pomóc, jakoś to ogarnę.

Mileno, miałam możliwość w ciągu życia zmienić miejsce zamieszkania na stałe, ale nie chciałam. Nasze cztery pory roku są wspaniałe. Nie ma czasu na nudę. Każda pora roku niesie ze sobą niezapomniane odczucia, przeżycia i wrażenia.

Jesień to spadające, kolorowe liście, grzyby, orzechy, długie wieczory i kominek...

Lato minęło, dziwne było i jakoś tak przeszło niepostrzeżenie. Jesień też inna jak zawsze i mija jeszcze szybciej.
Kolejne doświadczenia w uprawie warzyw: sukcesy i porażki, czas wyciągnąć wnioski i zacząć plany na przyszły rok.

Pozyskałam piwnicę u Stasia, więc jest gdzie złożyć plony. Mam nadzieję, że w przyszłym roku postawimy już swoją.
Jutro ogarniam ze Stasiem ogród u Cieplaka. Muszę tam wysadzić truskawkę, czosnek, cebulę i marchew.

Dziś poszłam w maliny i byłam zaskoczona ilością owoców, zebrałam z siedem litrów. Super, nastawię jeszcze ocet malinowy.

W tym roku to planować sobie można...

Cały dzień leje, wieje i jest 4*C, jakaś masakra. I z porządków w ogrodzie nici. Do tego mój kręgosłup łupie, że ledwo łażę.

W deszczu zrywałam ostatnie pomidory i papryki.





Córcia chce, aby przygotować jej buraki i marchewkę w słoiki, tak, aby mogła tylko wrzucić słoik do garnka i mieć warzywka na ciepło do schabowego.

Macie jakieś przepisy na takie weki??

Większość dnia przesadzałam rośliny, które chciałabym przechować do wiosny. Koleusy już w sierpniu zaczęłam ukorzeniać, może w tym roku jakiś doczeka wiosny.

Może coś będzie tu
forumogrodniczeoaza.pl/index.php/forum/4...sloikow?limitstart=0

A buraczki to kilka propozycji było ostatnio w wątku o uprawie buraków

Późnym wieczorem byliśmy na cmentarzu. Czas trochę spowolnił, światła zniczy rozświetliły mrok. Nadszedł czas zadumy i zamyślenia. W tych dniach uświadamiam sobie dobitnie, jak ulotne jest życie.

Od dawna uczę się cieszyć każdą chwilą: tą dobrą i tą gorszą.
Tylu bliskich już nie ma w moim otoczeniu. Zostały tylko zdjęcia i wspomnienia...

Byłam przez tydzień u córki. Rozwieszałam kuchenne ściereczki i opowiadałam jej o każdej z nich. Część była moja, część babci Marysi, część babci Zuzi i sama się zdziwiłam ile historii kryje się w prozaicznej lnianej ściereczce.

Minęły wakacje, za chwilę miną Święta i będzie można siać pierwsze rośliny. I będę z niecierpliwością oczekiwała na pierwsze wschody - i to jest piękne.


Wróciłam do domu, zrobiła się piękna pogoda, a ja wzięłam się do roboty. Muszę ogarnąć truskawki, pobrać sadzonki, wysadzić je, posadzić czosnek i cebulę i posiać marchew.

Staś obiecał mi pomoc, więc będzie łatwiej.