Forum Ogrodnicze Oaza

Elu, my kilka lat temu latem (czyli przy bardzo długim dniu) też pojechaliśmy "na kołach" do Tallina i jednym promem w kilka godzin do Helsinek. Jeśli cofniesz się kilkanaście stron w tym wątku, natkniesz się na relację z naszej pierwszej wyprawy.
Ale zimą to całkiem inne opowiadanie...
Takie klimaty.



Zimowe zabawy chłopaków.





A to centrum Jyväskylä. Pomnik legendarnego Fina, który podobno rozbił się w okolicach Fidżi i został królem tubylców.



Lidl jest wszędzie



Też znajomy widok, tyle że opony roweru inne.







Zaraz po Nowym Roku spakowaliśmy manatki i zaczęliśmy podróż powrotną. Ruszyliśmy, jak tylko się rozwidniło, dlatego przyjechaliśmy do Turku o zmierzchu (czyli po trzeciej).
To naprawdę urocze miasto, nad którym góruje zamek z XIII-XIV wieku.











Ale największego uroku dodają kanały



Zdjęcie marne (z jadącego samochodu), ten goły na pomniku to urodzony w Turku Paavo Nurmi, ośmiokrotny medalista olimpijski.



Luterańska katedra, siedziba głowy ewangelickiego kościoła Finlandii.





Luter



Po drugiej stronie placu Per Brahe - niespodziewany "polski" akcent. To on brał udział w pertraktacjach kończących wiadomy "potop". Ale prócz tego założył uniwersytet w Turku, i za to go lubię.



Żeby nie było, że suki zostawiliśmy.



No i prom. Kolejne 18 godzin, cel Szwecja.

M mówi, że Turku jest bardzo ładne a najgorsze wspomnienia ma z jazdy latem za Oulu. Prawie całą dobę jasno, tirowiec nie mógł spać, odrobił to dopiero na promie. W czasach kiedy u nas jeszcze nie było mody na kijki to Finowie już z nimi chodzili i jak M to zobaczył to nie wiedział co to i dlaczego . A Lidle faktycznie są wszędzie, będąc na Majorce chciałam zobaczyć jak tam wygląda, asortyment inny niż u nas. Fajna wycieczka

Sztokholm przywitał nas ciemnościami, rozkopanym przez budowę metra centrum i poważniejszym mrozem, -12. Trzeba było znaleźć kryty parking. Jak zwykle ratujemy się parkując w podziemiach galerii handlowych -nietanio, lecz można od razu wejść do ciepłego wnętrza na kawę i bułeczkę cynamonową, a co ważniejsze - zostawić psy na trochę w względnie ciepłym samochodzie. Koło 9 rozwidniło się na tyle, by próbować coś oglądać.
Miastu charakter nadają morskie zatoki i kanały.







Nasz parking znajdował się tuż koło Teatru Narodowego. "Dają" Wesele Figara.



Przed teatrem Gustavus Adolphus.



Kawałek dalej parlament, Riksdag.



Tablica przed budynkiem zwraca uwagę na ryby żyjące w miejskich wodach.



Zamek królewski - od tyłu.



I od frontu.





Mnie o wiele bardziej podobało się tu. Stare miasto, Gamla Stan.







Starannie okryte cebulki , zbudzą się pewnie później od moich.



A To plac, na którym stoi pałac Szwedzkiej Akademii Nauk, gdzie ma miejsce wręczenie Nagród Nobla.



O tu:



Z powodu niskiej temperatury zwiedzanie odbyło się trochę kurcgalopkiem i skończyło po około dwóch godzinach. No cóż, pora było w tę stronę:



O szóstej wsiedliśmy na prom, tym razem polski.



A w południe 4 stycznia dopłynęliśmy do Gdańska.



To tyle.
Do następnej podróży z psami, mam nadzieję.

Jak zwykle bardzo ciekawa relacja, niesamowita wyprawa, zwłaszcza te długie godziny dwoma promami, no i widoki, zwłaszcza te z Finlandii - niektóre, mimo wszystko dosyć egzotyczne, biorąc pod uwagę jak ostatnie zimy wyglądają w Polsce (przynajmniej w centrum kraju).