Forum Ogrodnicze Oaza

Marysiu, różne begonie widziałam, ale jeszcze nigdy mi się nie zdarzyło natrafić na tego typu begonię. Jest cudna!! Zauważyłam w tle pannę monsterę variegatę. Czy możesz ją pokazać w całości? Takie ciapate liście mega mnie kręcą i na sam ich widok się rozpływam.

Krysiu, a ja jej nie pokazywałam?



Begonia microsperma mam już 3 rok. Stoi w łazience na oknie od północy. Nie potrzebuje specjalnie światła i całkiem dobrze sobie radzi. Stoi na kratce zalanej wodą, jak większość moich.

Matko jedyna jaka cudna!! Moja mi prawie obumarła. Chyba ktoś mi jej ''źle pozazdrościł''. Gdybyś kiedyś cięła czubek od niej, to proszę, pamiętaj o mnie Marysiu.

Krysiu, lubisz variegaty? Ja też. Bardzo. Tylko że one nie wszystkie chcą trzymać kolor i często wracają do zielonej wersji podstawowej.

Zobacz jeszcze to. Kilka lat temu dostałam małą sadzonkę z OB.


Corynocarpus laevigata variegata.

Dobrze rośnie w oranżerii. Podłoże ma uniwersalne. Zimą nocami temp. spada do 14-16*C.
Światła musi mieć dużo.

Czemu te wszystkie ciekawe rośliny są tak trudno u nas dostępne? Wiele trzeba wciąż sprowadzać zza granicy.

Też sobie zadaję to samo pytanie, dlaczego. Czyżby producenci bali się, że sprzedaż takich roślin im się nie opłaci
Może sami mają jakiś problem by je sprowadzić i rozmnożyć i potem zaspokajać głodnych roślinolubów

Marysiu, gdybym chciała sobie sprowadzić wszystkie ciapate rośliny które są na mojej liście chciejstw, a będące jako niedostępne w naszym kraju, to realizację takiego marzenia musiałabym rozpocząć od wybudowania sobie własnego domu o minimalnej powierzchni mieszkaniowej 400m2. Szkoda że te najpiękniejsze okazy nie są sprowadzane do naszego kraju. Byłoby lepiej dla wszystkich miłośników roślin domowych i ogrodowych. A tak pozostaje nam tylko czasami sobie pomarzyć, bo nieraz cena rośliny za granicą potrafi niejednemu przygasić marzenia i ostudzić zapał kolekcjonerski.

Obie begonie super , o monsterze nie wspomnę

Marysiu, masz jakieś plany względem polowania na okazy tego roku? Ja częściowo spróbuję swojej przygody z sukulentami. Część hoi wyleci, a ich miejsce zastąpi sukulent lub inna (jeszcze mi nie znana) roślina.

Krysiu, z tymi sprowadzanymi roślinami to jest jeszcze jedna zagwozdka. One nie wszystkie się chcą zaadoptować do naszych warunków. Łatwiej, jeśli pochodzą z Europy, chociaż produkcja idzie w kompletnie odmiennych warunkach, niż możemy zaproponować roślinom u siebie. Natomiast jeśli w grę wchodzi Tajlandia, czy Ekwador, to to już jest duże wyzwanie. Trochę siedzę w tym temacie, bo rośliny różne sprowadzam od lat.
Cena to znowu odrębny temat. Poza Europą płaci się bardzo drogo.

Jeśli chodzi o moje plany na ten sezon, to w obszarze moich zainteresowań pozostają ciągle jakieś rzadkie rośliny. Lubię się zmagać z czymś nowym.
Sukulentów też mam trochę np. różnych aloesów.

Carmen, dziękuję za dobre słowo. Begonie trudno przechodzą nasz okres zimowy i trzeba trochę się postarać, żeby dotrwały w dobrej kondycji do kolejnego sezonu.

Michał,ja myślę że na to składa się kilka elementów. Po pierwsze popyt, po drugie trudność w mnożeniu na większa skalę, a po trzecie pewnie też mała dostępność takich mateczników. Tak sobie gdybam, bo prawdziwych powodów nie znam, chociaż spotkałam się już taką zaporą, że np. niektórzy sprzedający nie chcą sprzedawać roślin do Polski.



Aeschynanthus japhrolepis

Marysiu, a ten twój aeschynanthus to jakiej jest odmiany? Coś mi kołacze się w głowie nazwa dla tego koloru kwiatów, ale nie idzie mi sobie przypomnieć.

Krysiu, już go podpisałam. To jest Aeschynanthus japhrolepis.

Szkoda, że sprzedawcy mają takie podejście, że do polski nie sprzedają. Chyba uważają, że nie zarobią na naszym rynku. Co jest smutne i niedorzeczne. Pochwalić muszę hibiscusa bo ma bardzo optymistyczne kolory, zwłaszcza na tą pogodę za oknem

Michale, ten hibiskus wystartował jako pierwszy i ciągle otwiera kolejne pąki.
Inne na razie nie kwitną.

A to obrazki dla Waldemara.



Polyscias fruticosa.



Euphorbia stenoclada.
Prawdziwy drut kolczasty, ale fajnie wygląda.

Jestem, jestem…!

Co do łatwości pielęgnacji fruticosy – więc zanosi się raczej na wyrównany pojedynek, a nie kolejny mecz do jednej bramki, jak dotychczas z niektórymi innymi moimi roślinami. Może to i lepiej, bo „krzak” całkiem w moim guście. Niech sobie pożyje, a co tam…

Ten drugi przedmiot zielony u góry (tzn. euphorbia stenoclada), pewnie bym kupił bez wahania, gdyby tylko znalazł się w zasięgu mojego wzroku. Po pierwsze, jest wystarczającym dziwolągiem. Po drugie, jest wystarczająco atrakcyjnym dziwolągiem. Po trzecie, jest wystarczająco nietuzinkowym, atrakcyjnym dziwolągiem. Po czwarte w końcu, ten nietuzinkowy, atrakcyjny dziwoląg też jest w „moim typie”. Nawet miałbym dla niego kumpla (choć nie tak unikatowego), którego jeszcze nie pokazywałem (senecio aquarine):

Waldemarze, to senecio jest fajne. Lubię srebrne rośliny, tylko że ono chętnie i dość szybko rośnie, a ja nie mam miejsca.
Euphorbia stenoclada rośnie bardzo wolno i przez 2 lata niewiele jej przybyło. Z kupieniem mogą być problemy.
Jeśli bardzo Ci zależy, to mogę uciąć jakąś gałązkę, z tym że sam musiałbyś spróbować to ukorzenić.
Wreszcie zrobiło się ciepło i mam całe mnóstwo pracy w ogrodzie. Pewnie zejdzie mi do maja z porządkowaniem i przycinaniem.

Taaaaaaak! Poproszę! Zdecydowanie chcę sadzonkę tego dziwaka, choćby najmniejszą. Wąski pokrój tej rośliny też mi jak najbardziej odpowiada ze względu na miejsce (ściślej: gwałtownie kurczące się zasoby przestrzenne).

Mój adres prześlę Tobie zaraz w wiadomości prywatnej.

Wracam też do konsultacji swoich poradników pod kątem ukorzeniania sukulentów. Sala operacyjna jest w pełni gotowa (osłonki, donice, podłoża z dodatkami itd.). Super!

Wiadomość dotarła. Realizacja po niedzieli.
Przypominam sobie, że ukorzeniałam wcześniej dla kogoś sadzonkę. Trochę to trwało, ale udało się za pierwszym razem.

A dziś udało mi się kupić na wyprzedaży takie cudeńko. Za połowę ceny.



Bardzo lubię rośliny o kolorowych liściach. Mam dla niego towarzysza o zielonych liściach, którego też kiedyś kupiłam tak okazyjnie. Cieszy mnie do dziś. Kwitnie, przepięknie pachnie i owocuje.

Jeśli pozwolisz, to po prostu popatrzę sobie na zamieszczone zdjęcie. Bo – niestety – kolejnym dużym drzewkom i krzakom musimy już tutaj powiedzieć kategoryczne „nie”. A szkoda…