Forum Ogrodnicze Oaza

Nadzieja? No, no, ciekawa nazwa. Pamiętam jak gdzieś kiedyś usłyszałam, że nadzieja umiera ostatnia. Zgadzam się z tą myślą.
Tak piękna i młoda nadzieja jak Twoja będzie żyła długo.

Poczekaj kilka latek, to zaczną wynosić od babci rękodzieła. Teraz są jeszcze za młodzi.

Beo, ależ piękne te Twoje obrazy. Nadzieja powala na kolana. W jakiej technice malujesz ? olej ? Jakiej wielkości są obrazy np Nadzieja ? Ja już jestem Twoją fanką

Beatko, widzisz masz kolejną fankę, ale OLA w odróżnieniu ode mnie zna się na technikach malarskich

Fanką jestem , ale moja znajomość malarstwa nie jest wielka. Co prawda ocieram się o nie co jakiś czas odwiedzając galerie w Luwrze, NY, czy ostatnio w Dreżnie .. Muszę się pochwalić, że śp mama mojego M była malarką z zamiłowania. Wystawiała też w Zachęcie. Mam jej obrazy w całym domu, ale to jest inne malarstwo niż Twoje. Każdy wkłada swój kawałek duszy ..
Ciekawa jestem jak by wyglądał cykl obrazów Twojego wykonania pt "Wiara, Nadzieja, Miłość". Tak Nadzieja już jest przedstawiona, ale jej siostry Wiara i Miłość byłyby ciekawym zestawieniem. To działa na moją wyobrażnię

No to już mam dwie fanki Olu... nazwałam mój wątek ciapanie - malowanie, bo zdaję sobie sprawę z tego, iż mojej "twórczości" nie można nazwać malarstwem. Jestem samoukiem. Pewnie dlatego (jak to subtelnie zauważyłaś) moje "malowanie" jest inne. Kiedyś marzyłam, by zostać rzeźbiarką (najlepiej czuję kształt, gorzej z kolorem). Jednak życie potoczyło się inaczej. Tak też postanowiłam, że malowanie zostawię sobie na emeryturkę. Ot, takie hobby. Nie mam żadnego warsztatu. Maluję olejami na czym się da (płótno, tektura, deska). Kiedyś robiłam portrety pamięciowe. To jednak nie można nazwać sztuką Pewnie to wpłynęło na zbyt dokładne malowanie portretów. Muszę się pozbyć tej maniery. Marzyłam sobie, że po przejściu na emeryturkę kupię mały domek z ogródkiem i będę tam malować. Trafił mi się wprawdzie mały domek, ale z 1,63 ha. Sześć lat "malowałam" ogród. Walczyłam z chaszczami. Pędzel (przynajmniej ten do obrazów) poszedł w odstawkę. Teraz uczę się wszystkiego od nowa. Ciekawy ten twój pomysł. Może spróbuję. Już mi chodzi coś po głowie odnośnie "wiary". Teraz mam na sztaludze obraz, który chyba nazwę Snem dziecka. Pierwszy raz odważyłam się wprowadzić trochę koloru. Taki trochę bajkowy. Nie wiem kiedy go skończę, bo niestety na to moje ciapanie nie mogę poświęcać za dużo czasu (obowiązki domowe). Nadzieja ma rozmiary 70 x 50 cm. Oczywiście już nie mam jej w domu. Została fotka. No to dziewczyny trzymajcie kciuki, żeby ten kolorowy dał się oglądać. Pa.

Bea, zawsze chciałam mieć talent do malowania i szkicowania.Nie posiadam go dlatego podziwiam ludzi takich jak Ty
Ktos wcześniej tutaj wspomniał o cyklu"Wiara , nadzieje, miłośc"- świetny pomysł
Mi się marzy obraz tematyka-Anioł.
Pozdrawiam bardzo ciepło:)

To ja, to ja I czekam dalej na następne wspaniałe dzieła

Mnie dla odmiany przypadła do gustu dziewczynka z pieskiem - uroczy obrazek

Ależ piękne te Twoje obrazy Beatko, bardzo mi się podobają. Takie portrety najbliższych wg mnie mają szczególną wartość .

Wiesiu...dziewczynka z psem, to mój ostatni obraz. Chyba się rozkręcam. Dziękuję wszystkim za słowa otuchy. Następne "dzieło" jest prawie skończone, ale nie wiem czy będzie się podobać. Jest zupełnie inne od dotychczasowych. Może uda mi się skończyć przed świętami.

A tu obraz, który namalowałam bardzo dawno temu. Oczywiście w domu mam tylko fotkę.

Piękny i widzę pewne podobieństwo tematyczne w Twoim avatarku, czy to też Twój obraz Beatko?

Wiesiu...to mój obraz, ale nie moja podobizna. Chciałabym być taka piękna Modelką była kobieta ze starego kalendarza (czarno-białego). Awatorek faktycznie jest trochę podobny. Jednak awatorek jest z mojej fotki. Em mi ja zrobił jak się ubierałam pod piecem (wiadomo zimno)...no i tak mi się to spodobało, że zrobiłam z tego wycinek i awatorek. Niestety (głupia pałka) oryginalną fotkę gdzieś wyrzuciłam i został tylko ten awatorek ze słabą rozdzielczością. Jak zalogowałam się na tym forum, postanowiłam nie zmieniać go. Pomyślałam, że przyjaciele mnie rozpoznają.

Cieszę się, że mogę zobaczyć Twoje kolejne rękodzieło.
Awatarek tajemniczy, bije z niego skromność i tak jakby zawstydzenie...
Nie wiem czy dobrze odbieram fotkę, ale do mnie przemawia właśnie w ten sposób. Podoba mi się.

A ja myślałam, że avatarek to też obraz Zdjęcie urocze, gratulacje dla M

Tak właśnie myślałam, że awatarek to Twoje zdjęcie. Bardzo mi się od razu spodobał. A obraz śliczny. Już Ci pisałam, że podobają mi się Twoje prace więc zanudzać tym samym nie będę ale... no śliczny obraz

Beato - obraz piękny - widzę, że uwielbiasz portrety. Na awatarek też zwróciłam uwagę - bardzo oryginalny.

Margolciu... chyba nie bardzo potrafię malować pejzaże, kwiaty. Nie jestem kolorystką, bardziej czuję kształt. Tak też chyba masz rację z tymi portretami.

Dawno nic nie wklejałam, ale ostatnio ogarnęła mnie jakaś chandra zimowa i prawie skończony obraz nie może doczekać się na finał. Znalazłam jednak parę staroci.

Ten staroć malowany plakatówkami ma ponad trzydzieści lat:



...to nieudolne próby rysowania pastelami (oczywiście próbowałam skopiować mistrza Axentowicza)...


...Ten został namalowany już tu na wsi...

Mogę tylko popatrzeć i zazdrościć.Jak "ten u góry" rozdawał talent to ja z chłopakami grałam w palanta