Forum Ogrodnicze Oaza

Przypuszczam ,że każdy z nas obserwując dzikie zwierzęta ,ale też te udomowione ,
ptaki i inne, może powiedzieć o nich coś co nas zadziwi .
O budowie ich organizmu ,o funkcjach pełnionych
przez ich organy i zmysły ,o wzorowaniu się na ich umiejętnościach
np w ulepszaniu konstrukcji
samolotów ,budowaniu mostów etc .
Zapraszam .
Na początek orzeł.
Oczy orła ,pióra skrzydeł .

Oczy orła kiedy ten pikuje cały czas dostosowują ostrość by wyraźnie mógł widzieć cel. .Natomiast żadna kamera wyprodukowana przez człowieka nie ma choćby zbliżonej regulacji obrazu .
Podczas lotu pióra na końcu skrzydeł podwijają się ku górze niemal
do pionowej pozycji .Takie ułożenie pozwala uzyskać siłę nośną
przy minimalnej długości skrzydeł .
Konstruktorzy, ptaki szybujące takie jak min orzeł ,obserwują
by zaprojektować lepsze samoloty .

Samoloty miewają podwinięte do góry końce skrzydeł.

Trzy ary dokładnie.
Samoloty
Dostosowanie zmodyfikowanych skrzydeł z wingletami
podniosło osiągi samolotów ,nawet o 15%.
Obecnie samoloty mogą latać dalej ,z większym ładunkiem
i zużywać przy tym mniej paliwa.
Przez 10 lat, po wyposażeniu maszyn w winglety linie lotnicze
zaoszczędziły ponad 7,5 mln ton paliwa lotniczego.
Winglety
Winglety to końcówki lub zakończenia skrzydła samolotu, które zmniejszają opór indukowany lotu, a co za tym idzie,
zmniejszają między innymi zużycie paliwa.
(..Czy na nasz rozkaz ,orzeł leci w górę?)

koziorożec
Zwierzęta, zwane również kozłami skalnymi
bez strachu przechadzają się po murze o wysokości dochodzącej do 49 m i nachyleniu ok. 80 st.,
korzystając z jego drobnych nierówności i występów.
Prawdopodobnie robią to w poszukiwaniu soli i innych minerałów krystalizujących na ścianie zapory,
mogących wzbogacić ich roślinną dietę.

Koziorożce mają bardzo elastyczne rozdzielone kopyta.
Dzięki temu mogą biegać ,skakać i żerować na stromych skałach,prawie pionowych.
Badacze próbują zastosować te rozwiązania produkując specjalistyczne
obuwie ,jednak tylko z częściowym powodzeniem.

Ktoś coś ?przecież macie zwierzątka

www.onet.pl/styl-zycia/ptop-salamandra/g...ych/erbmsgp,30bc1058
Smutne. Gawrony i kawki to moi ulubieńcy.

Kaju nie smuć się Myślę, że zmiany klimatu, które widać, że nie są ekologiczną bujdą tylko są i szybko postępują, wymuszą w rolnictwie i na ludziach wielkie zmiany. A jeśli nie, to część fauny przeżyje, ale my ludzie nie przeżyjemy i fauna kiedyś, kiedyś w odległej przyszłości się odrodzi. Jeże na ten przykład żyją na ziemi od 65 mln lat i przetrwały od tamtego czasu wszystkie globalne kataklizmy. Zwierzęta są lepiej przystosowane niż my, jak nas nie będzie szybko się odrodzą. Słyszałaś pewnie o terenie wokół Czernobyla, życie biologiczne tam kwitnie, nawet konie Przewalskiego, które były uznane za wymarłe tam się pokazały.

Ja to wszystko rozumiem,ale w tym roku u mnie na osiedlu gawronów jest dużo mniej niż w poprzednich latach. Za to kawek zatrzęsienie.

Od dwóch, a może nawet trzech lat, na wsi nie ma dzików. Wcześniej ryły ziemniaki na większości pól. W lesie trzeba było się pilnować, aby nie spotkać się z lochą z młodymi. Potem akcja z ASF, myśliwi zaczęli odstrzał dzików. A dziś sytuacja wygląda tak, że dziki przeniosły się do miast. Jestem w domu pod Wa-wą i każdej nocy dziki ryją na działkach obok, które nie są zamieszkałe. Wracałam późnym wieczorem do domu rowerem i spotkanie z dużym stadem dzików na drodze było szokiem. Nie wiadomo jak się zachować. Przywarłam do płotu i zasłoniłam się rowerem. Po jakimś czasie odeszły, ale powiem szczerze, że się bałam.
Gmina umywa ręce, że nic z tym nie mogą zrobić.
Zwierzęta wiedziały co zrobić, w miastach są bezpieczne i nikt nie będzie do nich strzelał.

Ewo, a jak sobie wyobrażasz polowanie na ulicach? Nie gniewaj się, nie jest moim zamiarem nikogo urazić, problem z dzikami w wielkim mieście jest znany i mnie, lecz to my, ludzie go spowodowaliśmy, ograniczając przestrzeń życiową nie tylko dzików.Dodatkowo miejskie śmietniki, a w szczególności niezabezpieczone resztki jedzenia są wabikiem. Szczególnie szlag mnie trafia, gdy ludzie po prostu wyrzucają w krzaki, co im tam zostało w spiżarni i już zaczyna pleśnieć: chleb, kartofle - i nie tylko. Mam z tym osobisty problem, z powodu moich żarłocznych suczysk, lecz na własne oczy widuję panią spacerującą z psem i wyrzucającą kawałki chleba z torby.
A mieszkamy na skraju naprawdę dużego parku, dodatkowo wchodzą w niego cieki wodne, w tym spora rzeczka Ślęza. Wałami wchodzą wgłąb miasta liczne zwierzęta. Mimo wszystko to ludzie są dla nich większym zagrożeniem, niż odwrotnie, ludzie i infrastruktura miejska. Na myśli mam w pierwszym rzędzie ruch uliczny. Ofiarą padają nie tylko jeże - na własne oczy widziałam kilka lat temu sarnę zabitą przez tramwaj i łabędzia - przelatywał nad mostem i uderzyła go wysoka naczepa. Widok łamał serce.

Dziki na wsi są bardzo ostrożne, od 2002 roku udało mi się "naocznie" widzieć w Karkonoszach jeden jedyny raz, i to młodego, niedoświadczonego podrostka. A śladów moc. A te zwabione do miasta mają za nic nawet psy. I to nasza wina.

Z powodu wyrzucanego jedzenia lisy też nie są rzadkością w miastach, to nawet nie chcę myśleć czy szczury też są. Co to za pomysł, chleb wyrzucać w parku! Kosze w marketach wypełnione jedzeniem po brzegi, a po świętach i nie tylko do śmietnika

Babcia Ala wrote:
Oczywiście, oczywiście!
Uważam o swojej lokalizacji, że jest to praktycznie centrum Wrocławia, około 500 m od dwupasmowej arterii prowadzącej do obwodnicy. Z tej racji, że muszę mieć pewność, że Cytra zrobiła przed nocą, co trzeba (bo inaczej sprzątam ), co wieczór koło 20.30-21 wychodzę z sukami poza ogród i spaceruję przylegającymi alejkami. Bodaj w listopadzie spotkałam jakieś zwierzę, w świetle lamp myślałam, że bezpański/zbłąkany piesek. Jestem uczulona na psich uciekinierów, więc ruszyłam z szalejącymi suczyskami w stronę zwierzaka - i dopiero poznałam, że to lis! 30 m od mojego płotu! Bynajmniej psim gonem się nie przejął, przebiegł wąską jezdnię i jak kot wskoczył do ogrodu sąsiadki.

Lisy - welcome, przynajmniej łapią te gryzonie na sz... To samo inne drapieżniki, jak kuny. Może z czasem wytworzy się mikro-biocenoza miejska i jakoś przeżyjemy, wszyscy.

Łatka wrote:
Tylko ja nie o tym.
Masowe odstrzały dzików spowodowane "zagrożeniem" ASF doprowadziły do tego, że uciekły z lasu, z własnego domu.
Zwierzęta są bardzo mądre, w miastach są bezpieczne i nikt nie będzie do nich strzelał i tak, mają tu darmową stołówkę na każdym kroku.
Ja natomiast, mam prawo czuć się zagrożona, gdy napotykam wieczorem dwadzieścia dzików na drodze.

No naturalnie, ja się czuję zagrożona nawet, gdy moje suki zwęszą jeszcze ciepły trop!
Wygląda na to, że mówimy to samo - choć trochę inaczej.
I nie mam nic przeciw wypłoszeniu akurat dzików z "mojego" parku, choć to trudne (próby były).

Zwierzęta leśne sarny .

Terytorium sarny
Ze względu na tereny jakie zamieszkują, możemy wyodrębnić sarny leśne i polne.
Bez względu na ekotyp, do którego należą, sarny mocno przywiązują się do miejsc, w których żyją. Podczas badań okazało się, że najczęściej zwierzęta te kończą swój żywot nie dalej niż 500 metrów od miejsca,
w którym się urodziły.
Dzięki temu cechy zwierząt żyjących w danym obszarze są powtarzane w kolejnych pokoleniach.
Na czas jesienno-zimowy, sarny łączą się w stada, tzw. rudle.
Łatwiej im wówczas zdobywać pożywienie i wzajemnie się ogrzewać.
Jednak gdy w kwietniu nadchodzi czas wykotów,
kozy odłączają się od stada aby znaleźć odpowiednie miejsce na urodzenie potomstwa.
Czas letni samce spędzają samotnie, a samice w towarzystwie swoich młodych.
Zdjęcie poglądowe.

Nasze sarenki w dębowym lesie

Pożywienie sarny
Sarny są przeżuwaczami i jedzą pokarm wyłącznie roślinny, kierując się smakiem i zapachem.
Dziennie zjadają około 3-5 kilogramów pożywienia rozkładając je na 8-12 posiłków.
Wybierają trawę, młode i miękkie pędy drzew i krzewów oraz zioła,
które służą im przede wszystkim jako środki przeciw pasożytom przewodu pokarmowego.
W ich menu znajdują się również leśne owoce, grzyby, kasztany, bukowe orzechy.
Sarny możemy zauważyć też w pobliżu jeżyn i na wrzosowiskach.
Jesienią wchodzą w głąb lasu, gdzie jest bezpieczniej,
cieplej i łatwiej o znalezienie pożywienia.
Sarny polne pozostają na otwartych przestrzeniach.

Wodę czerpią głównie z roślin, które zjadają i rosy, która je pokrywa.
Choć czasami spotkać je można także przy zbiornikach wodnych,
sarny bowiem są doskonałymi pływakami.
Sarny odżywiają się bardzo regularnie.
Na żer wychodzą o świcie, w południe i przed zachodem słońca.
Podczas nowiu, zwierzęta te stają się bardziej aktywne,
podobnie kiedy jest słonecznie i ciepło.
Tryb życia zmieniają w czerwcu.
W ciągu dnia zdecydowanie więcej śpią, a na żer wychodzą w nocy.
Prawdopodobne jest, że zbierają wtedy siły na okres rui.

Ciąża sarny trwa 10 miesięcy. Co ciekawe, dotyczy to tylko samic, które zostały zapłodnione latem.
Te, które znalazły swojego kozła podczas drugiej, zimowej rui, mają okres ciąży skrócony do 4,5 miesiąca.
Dzieje się tak na skutek braku odpowiednich hormonów w organizmie samic w okresie od lipca do grudnia.
W tym czasie u kotnej kozy zarodek nie rozwija się i pozostaje w uśpieniu.
Dopiero w grudniu rozpoczyna się rozwój płodu.
Dzięki temu, młode przychodzą na świat już po ustaniu mrozów,
w najbardziej sprzyjających warunkach.

Dostałam taką wiadomość i przesyłam dalej.
Komisja Europejska ogłosiła finalistów Europejskiej Nagrody Natura 2000 w 2024 roku! Głosuj teraz na swojego ulubionego.
Natura 2000 Award - Meet the 2024 edition finalists - European Commission (europa.eu)

Są dwa projekty z Polski, jeden z pomorskiego:
Wolontariusz WWF Blue Patrol: ochrona ssaków morskich i ptaków morskich na południowym wybrzeżu Morza Bałtyckiego w Polsce
The volunteer WWF Blue Patrol: protecting marine mammals and seabirds on the southern Baltic Sea coast in Poland - European Commission (europa.eu)

drugi z warminsko-mazurskiego o bocianach:
Najlepsze praktyki w zakresie ochrony i zarządzania bocianem czarnym w Polsce
Best practices for the conservation and management of the black stork in Poland - European Commission (europa.eu)

Tutaj można oddać głosy

environment.ec.europa.eu/news/volunteer-...poland-2024-03-14_en

environment-ec-europa-eu.translate.goog/...r_hl=pl&_x_tr_pto=sc

Bajka