Forum Ogrodnicze Oaza

Advocate to wg moich wetów taka mała armata - stosuję tylko profilaktycznie, przed wyjazdem w cieplejsze kraje - z myślą o dirofilariach. Poza tym - trzy razy w roku odrobaczam "domordnie", tabletki różne, podobno lepiej zmieniać.
Sama nie mam doświadczenia z Bravecto - głównie z powodu istotnie wyższych kosztów. Póki obroże działają, będę je stosować (szczęśliwie moje suczydła mam na oku - o ile tylko nie śpię; choć zdarzyła mi się przypadek zawiśnięcia za obrożę na siatce ogrodowej - Łacia to była akrobatka lepsza od niejednego kota). Natomiast z psów, które znam nieomal jak własne, dwa zabezpieczane są Bravecto - od odpowiednio i 4 lat (bo właściciele tak długo je mają). Springer i cocker. Moi weci, do których mam zaufanie większe, niż do jakiegokolwiek ludzkiego lekarza, też podobno nie mieli przypadku, by Bravecto zaszkodziło. Co rzecz jasna nie wyklucza jednostkowych przypadków.
Powiem Wam - istnieje przypuszczenie graniczące z pewnością, że mięsak, który odebrał mi moją najmilszą sunieczkę, w jakiś sposób został wywołany przez chip. Guz otaczał implant. Czy to jest powód, by nie czipować zwierząt? Dla mnie - mimo wszystko ryzyko utraty psa przez zgubienie jest nieporównywalnie wyższe. Może ten jeden egzemplarz był wadliwy i drażnił latami tkankę? Któż to wie...

A z innej beczki - Lutni na tyle się poprawiło, że nie chce zostawać sama na dole; dostała zezwolenie przynajmniej na wchodzenie po schodach (na dół na rączkach ) i wespół z Cytrą "wspiera" mnie, gdy siedzę przy pececie.

Cytra śpi jak niemowlę



Lutnia - zawsze kontroluje sytuację. Istny delfin, pół mózgu czuwa

Aniu

są cudne, ucałuj je ode mnie, obie dla sprawiedliwości oczywiście

Agnieszko to "są cudne" jest poniekąd przekleństwem rasy, ludzie nic nie wiedzą o charakterze tych psów, bynajmniej nie pluszaczków - i często kończy się źle, kiedy z "słodziaczka" wyrasta złodziej jedzenia (i rzeczy, które tylko w psim mniemaniu są jedzeniem ), bardziej uparty od osła, w dodatku szatańsko sprytny uciekacz, dla którego człowiek-przewodnik jest na dalekim miejscu po świeżym tropie. Dla psów, rzecz jasna, źle się kończy.
Albo kończy się fascynacją, wielką miłością i dozgonną wiernością rasie.

To jest ostatni wpis w tym wątku, nazbyt się rozrósł - zapraszam do drugiej części.