Forum Ogrodnicze Oaza

Niekoniecznie, utrata sierści może się wiązać ze stresem. Moje dwa koty tak wyłysiały, po konfliktach z kotami obcymi. Od wielu lat są niewychodzące i łysienia się skończyły. Pomyśl czy nie było w ostatnim czasie jakichś sytuacji stresujących dla kota.
Oczywiście wszelkie alergie, choroby autoimmunologiczne też mogą być powodem łysienia.
Eliminacja pokarmów alergizujących jest długa i żmudna, można zrobić testy ale to są kwoty znaczące.
Mój największy alergik, ale z psów, jest na karmie Insect.

Jest kotem niewychodzącym i nic się w domu nie zmieniło. Nie mam innego kota, czy zwierzęcia. Weterynarz powiedziała, że ze stresu kot wylizuje się głownie na brzuchu, a ona tam w ogóle się nie wylizuje. Jedyne co mogło ją zestresować to to, że we wrześniu lub na początku października zamknęłam ją na całą noc na balkonie, bo nie zauważyłam że tam wyszła.

I wcale bym się nie zdziwiła gdyby to był powód, to dla pieszczocha musiał być horror. Mój jeden to był dosłownie łysy jak oskubana kura, drugi tylko łysy grzbiet 'od połowy w dół' , pierwszego obcy kot zapędził na drzewo i ugryzł (zrobił się ropień), a drugiego ścigał ze trzy razy wkoło budynku zanim go złapałam i do domu zabrałam. Tak więc, jeśli do tej pory było wszystko ok, a teraz te wyłysienia, to może zanim wpakujesz się w jakieś większe koszty poczekaj i obserwuj, to widać jak zaczynają odrastać kudełki.
Ten był łysy prawie jak Kojak

Aaaa i nie łysiały od razu, tylko po jakimś czasie, już nie pamiętam ile upłynęło od stresowej sytuacji do pierwszych objawów łysienia. Z początku też się zmartwiłam bo nie skojarzyłam tego z tymi wypadkami, dopiero mnie wetka uświadomiła.

Domowym pieszczochem to ona jest od niedawna. Wiele lat była kotem tzw. wolnożyjącym. Najgorsze, że te wyłysienia pojawiają się wciąż w nowych miejscach. Dostała jakieś tabletki przeciwświądowe to może się wyciszy.

Cześć Kaju, jeśli chcesz, mogę Ci podpowiedzieć, co jada nasz syberyjczyk. Jest dość wybredny, ale udało nam się trafić na dobrą karmę i kiełbaski ok. 80% mięska (coś koło 7 zł)
Buziaczki

Oczywiście ,że jestem zainteresowana.

Faktycznie, że to może być związane z dosyć dawnym incydentem z zamknięciem na balkonie. Teraz tez chętnie wychodzi na balkon i mogłaby na nim siedzieć godzinami, gdyby był otwarty a nie może bo moim parapetowym kwiatkom na dobre by to nie wyszło. Jak tylko zamykam drzwi od razu wraca do mieszkania. Pamięta chyba przykre chwile.

Parę tygodni temu miałam nadzieję, że Majeczka doczeka jeszcze wiosny, ale teraz moja nadzieja gaśnie, tak jak gaśnie moja Majeczka Dalej na szczęście nie choruje, bo starość to przecież nie choroba. Dzisiaj wzięłam ją na ręce i weszłam na wagę. Przerażenie. Razem ważymy 61,1 kg, więc Ona 2,5 kg. Widać, że ma apetyt, ale porcje coraz mniejsze. Dogadzam jak mogę, bo często ciąga mnie do kuchni. Ma swoje sposoby. Rano jak wstaję to się bardzo cieszę jak wychyla buzię ze swojej szafy. Cieszę się ale.....Płakać mi się chce, ale wolałabym, żeby już sobie zasnęła, na swoim kocyku w swojej szafie, snem spokojnym. Jak je, to muszę przy niej stać, bo trochę ciężko jej się stoi przy miseczce, więc ją podpieram. Do kuwety chodzi, ale nie zauważa, że tyłek jej wystaje, więc co wizyta, to sprzątanie. Często ją noszę na rękach, bo chce popatrzeć przez okno, a przy okazji ją ogrzewam. Za 19 lat przyjaźni mogę się choć trochę tak odwdzięczyć.
Musiałam się wyżalić.

No cóż, starość wszystkich dopada. Trzeba się cieszyć, że nie cierpi.

JaNina wrote:
To samo miałam ze Stworcią. Ostatnie tygodnie tak było. Nawet powiększyłam jej kuwetę, ale to nie pomogło. Tyle, że Stworcia odeszła mając 15 lat.

Janeczko , wyżalaj się do woli bo tutaj na pewno znajdziesz współczucie i zrozumienie.W ciągu ostatnich pięciu lat pożegnałam moich dwóch kocich przyjaciół.Bubu ,czarna jak Twoja Majeczka ,miała 20 lat i odeszła w nocy po swojej ostatniej przechadzce w jesienny, dżdżysty wieczór.To trwało tylko kilka godzin, ale towarzyszenie jej było niesamowicie bolesne.
Dwa lata temu prawie 20 letni rudy Kajtuś, każdego dnia słabszy, też wyszedł pożegnać się z ogrodem.Kiedy zobaczyłam jego sztywny, chwiejny chód uświadomiłam sobie, że muszę pozwolić mu odejść bo drugi raz to chyba serce by mi pękło.Piszę i beczę.Będziesz Janeczko czuła czy i kiedy Majeczka będzie Cię potrzebowała ten ostatni raz.

Został mi 12 letni Duduś, ale natura nie znosi próżni więc w lipcu pojawiło się maleńkie, głodne i zarobaczone kociątko.
Miało być Guciem, ale okazało się być... Mają

Wczoraj jeszcze leżała na mnie


Dzisiaj jeszcze nie wyszła z szafy. Ugotowałam jej rosołku i zanoszę, żeby coś wypiła. Pije malutko, ale zawsze coś.
Dekster nie odstępuje szafy na krok. Nawet na zewnątrz dzisiaj nie wyszedł


Teraz cieszę się nie dniami, ale każdą chwilą, bo czuję, że to niestety blisko

przytulam mocno Was obie

Jak dobrze, że cały czas możesz być z Majeczką.

Trzymaj się. Dużo sił życzę.

Jak dobrze, że Majeczka ma stale Ciebie koło siebie, na dobre i na złe. Janeczko, ściskam Was obie mocno.

Janka ...

Walczcie obie, ale nie za wszelką cenę. Bardzo mocno Cię przytulam ...

Janinko

Dziękuję za wsparcie
Przede mną bardzo trudna decyzja. Jednak chyba dzisiaj będę musiała ją podjąć. Zawsze moim celem było zapewnienie moim podopiecznym dobrego życia. Trzeba jednak pamiętać, żeby zapewnić również dobrą i godną śmierć. Z całego serca chcę oszczędzić Majeczce wizyty u weterynarza, ale chyba się nie da. Strasznie mi ciężko, że nie może sobie spokojnie przejść za Tęczowy Most w domu, przy mnie. Dlaczego? To taki dobry kotek. Czym sobie zawiniła? To niesprawiedliwe
To już ostatnie zdjęcie jakie jej zrobiłam.