Forum Ogrodnicze Oaza

dawidia chińska (Davidia inwolucrata) - Drzewko chusteczkowe


Co powiecie o uprawie w Polsce tego drzewa.
Moja zimuje drugi rok,tylko kopczykowane,mimo tak mroznej i bezśnieżnej zimy z 2011na 2012.

Tak zwane "drzewko chusteczkowe" to dawidia chińska (Davidia inwolucrata).
Jak nazwa wskazuje drzewko pochodzące z Chin, osiąga około 8 - 10 m wysokości. Oryginalne kwiaty, a właściwie podsadki z których dolny osiąga 18 - 20 cm są koloru białego i ukazują się w maju. Roślina bardzo późno dojrzewa, pierwszych kwiatów doczekamy się dopiero po 10-12 latach, a samo kwitnienie trwa niecałe dwa tygodnie.
Jest dosyć wrażliwe na mrozy oraz suszę, dobrze znosi zacienienie. Wymaga żyznych, próchniczych, głębokich i świeżych gleb.
U mnie w ogrodzie rosła Davidia involucrata 'Sonoma', która powinna kwitnąć w znacznie młodszym wieku, niestety rosła przez trzy sezony, by paść ostatecznie tegorocznego maja.

U mnie także po dwóch sezonach wykopana

Na pocieszenie kwitnaca dawidia - Cornwalia

Niestety, u mnie w tym roku tez nie dała rady, ale zobaczyć kwitnacą dawidię widok niezapomniany.Drzewo chusteczkowe - nazwa jak najbardziej adekwatna

Dawidia chińska (Davidia involucrata var. vilmoriniana)

bywa nazywana „drzewem duchów” lub „drzewem chusteczkowym” dzięki swemu wyglądowi podczas kwitnienia. Została odkryta w górach w południowo-zachodniej części Chin (Syczuan) w 1869 roku w przez Armanda Davida, francuskiego misjonarza. W roku 1897 inny francuski misjonarz i botanik Paul Guillaume Farges wysłał kilkanaście cennych nasion de Vilmorin'owi, pierwsza dawidia zakwitła w Europie w roku 1907.
Jest to niewielkie drzewo o regularnej, stożkowej koronie. Na naturalnych stanowiskach osiąga wysokość do 20 m. W Europie dorasta do 10 m. W młodości ma pokrój stożkowaty, z czasem zaokrąglający się.
Szerokoowalne liście długości do 14 cm, są u nasady sercowate, mają wydłużony wierzchołek, a pod spodem jedwabiste omszenie. Wiosną rozwijające się liście są brązowe, a jesienią przebarwiają się na żółto.
Pień prosty, u starszych okazów pokryty jest łuszczącą się korowiną koloru cynamonowego.
Dawidia kwitnie w maju i czerwcu i wygląda wtedy niezwykle efektownie. Bezpłatkowe kwiaty zebrane są w kuliste główki i otoczone dwoma dużymi, białymi listkami podsadkowymi. Jeden z nich jest zawsze dłuższy, drugi co najmniej o połowę krótszy. Owocem jest żółtozielony pestkowiec długości do 3,5 cm, przypominający nieco śliwkę. Dawidia jest wrażliwa na mrozy, dlatego wymaga stanowisk osłoniętych. W Polsce może być uprawiana tylko w regionach zachodnich.

Najlepiej rośnie na żyznych, próchnicznych glebach, głęboko uprawionych. Wymaga stanowiska słonecznego lub półcienistego, oraz osłoniętego od silnych wiatrów, które mogą zniszczyć to delikatne drzewo. Jest wrażliwa na suszę, a w początkowym okresie wzrostu wymaga okrycia na zimę, gdyż młode pędy łatwo przemarzają.
Zalecane strefy uprawy - 6b-8.

Moja Davidia przezyła dwie zimy bez okrycia. Teraz trzecią zimę zalicza. Nie zauważyłam na niej żadnych uszkodzeń po zimie. Natomiast jest wrażliwa na wiosenne przymrozki, gdy ma już liście.
Nie choruje, nie ma też żadnych szkodników. Wolno rośnie