Forum Ogrodnicze Oaza

Z krzyżówki Black Zebra i Copia musiały wyjść różnokolorowe zeberki.
O ile w pokoleniu F2 rozszczepiły się na 4 różne kolory zeber:
Malinowo-zielone;
Czerwono-zielone;
Zielono-zielone;
Pomarańczowo-zielone o kształtach okrągłych, regularnych oraz befsztykowatych.
Krzaki wysokie, silne, nieograniczonego wzrostu.
W pokoleniu F3 nastąpiły dalsze rozszczepienia.
Krzaki niezdeterminiwane ale i samokończące, kolory przemieszały się jeszcze bardziej a smugi są już nie tylko zielone ale i pomarańczowe.

Przerzuciłem wszystkie pomidorki Kozuli i nigdzie nie znalazłem pomidorka K-57.Znalazłem u siebie nasionka K-57 F-2 z 2019r.Nie wiem od kogo imiennie ale domyślam się ,że z naszego"targu".Jeśli ktoś ma zdjęcia i więcej informacj o tym pomidorku to proszę o przekaz.Mam zamiar wysiać je w następnm sezonie,a mam 8 nasionek.

Sprawozdanie na temat K/132 (Green – rodzice nieznani):

W minionych forumowych wątkach wiele dobrego było o walorach pomidorów odmian NN-Janek, Stara Babcina Malinówka od Morango i o K/132. Po czy nastąpiła dziwna przerwa w wiadomościach na ich temat. Można by pomyśleć, że to zapomniane znakomitości. W tym sezonie kończę sprawdzanie tej tezy i wyszło mi, że nie zostały wcale zapomniane bez powodów. Dwie pierwsze odmiany odznaczają się nieefektywną plennością i niszczą przez to oczekiwania na wyniki uprawy. A z K/132 także jest problem, chociaż zupełnie inny.

Otrzymane miano pokolenia nasion F2 nakazywało mi wysianie więcej egzemplarzy, niż tylko jeden. Przygotowałem 4 sadzonki. Dwie w trudnych warunkach w gruncie, jedna w dużej zakopanej w ziemi donicy, w miejscu osłoniętym, ale mocno naświetlanym z południa, ostatnia w szklarni. Pomidor owszem plenny, nawet bardzo, ale u mnie tylko w lokacjach gruntowych plenny. W szklarni już istotnie słabiej. Wada pierwsza to bardzo późne dojrzewanie. Wiele owoców się zmarnowało na krzewie walcząc z jesienią – pęknięcie i chorowanie owocu nie związane wcale z ZZ. Wada druga to nader słaby dla mnie smak. W zastosowaniach deserowych prawie go nie pamiętam. Nie zrobił na mnie nijakiego wrażenia. Zginał gdzieś w dodatkach do wsadu produkcyjnego zielono-żółtego soku pomidorowego. Owszem zrobił swoja plennością jakąś tam masę, ale nic poza tym. Przechowywalność niska - typowy miękiszon. Trochę też nie wiadomo, kiedy go zrywać, bo jego smak nie zmienia się od słabszego do lepszego w miarę dojrzewania. Przynajmniej dla mnie i na moim terenie.

No i wreszcie obserwacja ogólna. Czy Kozula, która dosłużyła się tylko pokolenia F2, gdy taka K/37 ma już status ustalonej odmiany, może być dobra i wartościowa? Niech każdy z Was odpowie sobie sam na to pytanie.

Dla mnie wszystkie moje K/132 były w wyglądzie i smaku jednakie. To dość dziwne dla miana pokoleniowego F2. Fotografie były robione w różnych warunkach oświetleniowych i ktoś może powiedzieć, że wcale nie są takie same. Jednak dla mnie były takie same.



K/132/1 F3



K/132/2 F3



K/132/2 F3



K/132/3 F3



K/132/4 F3



K/132/4 F3


Zaistniał wiosną tego roku dla mnie obowiązek przesłania do bazy nasionek pokolenia F3. No i nie wiem, czy pogrupować wyniki na K/132/1, K/132/2, K/132/3, K/132/4 w F3, czy też zmieszać wszystkie nasiona razem ze sobą potraktować zbiorczo jako K/132 F3?



Sprawozdanie na temat K/179 F7 Yellow Zebra:

Geniusz plenności na dwóch krzewach w gruncie. Niestety nie zrobiłem bilansu wagowego, bo się nie spodziewałem ataku krzewu na rekord Doliny Wieprza. Grubo ponad 20 owoców, wcale nie małych, tylko dorodnych befsztyków. To musiało robić masę i robiło. Tegoroczna produkcja zielono-żółtego soku pomidorowego stała u mnie na K/179 i na trzech krzewach Heart of Ashgabat. W ostatnim soku pomagała jeszcze bardzo późna K/132. Aż żal, że K/179 nie było więcej, zwłaszcza gdyby miało się okazać, że za rok jakość plonowania się już nie powtórzy. No, bo nie wyobrażam sobie nie spróbować następny raz, w większej ilości krzewów. Jak 2 krzewy robią robotę 6-u to się nie kombinuje, tylko jedzie sprawdzonym, utartym schematem.



K/179 F7 Yellow Zebra



K/179 F7 Yellow Zebra



K/179 F7 Yellow Zebra


Wada niemniej istnieje. Dla mnie to nieciekawy, mało klasycznie pomidorowy smak. Dlatego ten w wyglądzie deserowy befsztyk szedł tylko do gara, a na stół trafiał Ananas KING i czarne serce od Borisowny.



Uwagi do K/75 – Kalman x Anna Russian [malinowe bawole serce]:

Miałem na wstępie za duże oczekiwania i przez to pozostało pewne rozczarowanie, ale tylko w wyniku tego pierwszego. Bardzo zacny pomidor. Można dla niego z powodzeniem zrezygnować z uprawy np. Gourmandia F1. Plenność pod osłonami porównywalna, smak K75 wyraźnie lepszy. No i oszczędność na nasionach.



K/75 – Kalman x Anna Russian


Uwagi do K/90 – Purple Russian x Black Zebra:

Tu także miałem na wstępie za duże oczekiwania i przez to pozostało pewne rozczarowanie, ale tylko w wyniku tego pierwszego. Ciekawe ubarwienie. Dobry smak. Plonowanie pod osłonami bez wyróżniania się, ale przyzwoite. Miałem 2 krzewy w szklarni.



K/90 – Purple Russian x Black Zebra



Uwagi do K/152 - Dyno x Anna Russian [wariant wysoki]:

Może śmiało rywalizować z hybryda Giulietta F1. Oba dobrego smaku nie mają. Oba do podobnych celów. Oba z porównywalna plennością, chociaż trzeba obiektywnie przyznać, że w późnym sezonie pod osłonami K152 już wysiada, a Giulietta F1 stara się trzymać poziom. Na, ale Julię trzeba zakupić, a Kozulkę wystarczy wydłubać i ususzyć.



K/152 - Dyno x Anna Russian


Uwagi do K/14 [multiflora]:

Bogate grona. Bardzo dobrze owocujące. Inne multiflory nie dały mu rady. Szerokie zastosowania. Można nim podratować wszystko – spożycie surowe, sałatkę, produkcje przetworów, suszeniówkę – bo nawet jest lekko skórzasty.



K/14

Z tego co kojarzę w drugim pokoleniu wszystkie są jednakie, dopiero w trzecim jest najwięcej rozszczepień, ale być może zbyt mało pilnie czytałam. A z K/152 coś poszło nie tak, przyrównywanie go do Giulietty jest co najmniej nie na miejscu . Poza tym Giulietta to wysoki pomidor, a K/152 samokończący.To pyszny pomidor - to nie tylko moja opinia - koniecznie spróbuj jeszcze raz. Ogólnie to Kozulki lepiej rosną w gruncie.

Dostałam od Beatki whitedame nasiona kozul aby wyhodować kolejne pokolenie.

K/ 40/1 ( Albenga x Big Zebra) F2 z 2018 Teniak/ Kozula, czerwona sakwa mocno karbowana, mięsista, niewielki głąb.

Miałam dwa rodzaje owoców. Jedne to czerwone sakiewki o wadze w granicach 250-300 gramów, po 5-6 w gronie.



Drugi rodzaj to niewielki befsztyk, czerwony z delikatnymi jaśniejszymi paskami. W stanie zielonym były lekko karbowane ale później zrobiły się okrągłe.



K/ 40/2 (Albenga x Big Zebra) F2 z 2018 Teniak/ Kozula, okrągły, duży, czerwony

Z tej krzyżówki miałam cztery rodzaje owoców. Pierwszy to czerwona sakiewka w delikatnie jasne paski o wadze około 200 gramów.


Drugi to taka sama sakiewka tylko bardziej żółta.


Trzeci rodzaj to czerwone befsztyki w jaskrawe jasne paski o wadze około 300 gramów.


Czwarty rodzaj to befsztyk żółto czerwony, z przewagą koloru żółtego. Niestety wszystkie owoce były staśmione, a ten był najładniejszy.

K/ 59 ( Copia x Beeforange), czerwony lub pomarańcz/ F2 z 2018 Teniak/ Kozula czerwony z odrobiną pomarańczowego

Z tych nasion wyrosły mi okrągłe pomidorki w żółte i czerwone paski, o wadze około 200 gramów.



K/ 88 (Persimmon x Orange Strawberry , żólty) F3 w 2018 Teniak/ Zuzia/ Kozula ciemnpomarańczowy.
Miałam cztery krzaki i na wszystkich jednakowe owoce, ciemnopomarańczowe befsztyki, o wadze 250-300 gramów. Niestety bardzo dużo owoców było staśmionych.

Babcia Ala wrote:

Babcia Ala wrote:

Babcia Ala wrote:

Babcia Ala wrote:

Babcia Ala wrote:

Babcia Ala wrote:

whitedame wrote:

whitedame wrote:

whitedame wrote:

whitedame wrote:

whitedame wrote:

whitedame wrote: