Forum Ogrodnicze Oaza

Dobre są.

Jak wchodzą to są dobre.

Anahit. Stara odmiana z Armenii. Nasiona przywiozła mi od swojej rodziny moja przyjaciółka, Ormianka z pochodzenia. W czasach Związku Radzieckiego była to bardzo popularna odmiana, wyrabiano z niej przede wszystkim soki. Musiały być bardzo esencjonalne bo ten pomidor, wielkości mandarynki, wcale taki soczysty nie jest. Ma dużo suchej masy, grube ścianki. Świetnie mi się go suszyło, a przede wszystkim przygotowywało do suszenia. Ciach na pół, galaretka i nasiona praktycznie same wypadały i zostawały całkiem foremne łódeczki. Co do uprawy to nie wiedziałem nic o tym pomidorze. Wyprowadziłem dwa pędy, pousuwałem pasierby. I to był błąd bo odmiana ta okazała się karłem. W tym roku powtarzam, wiem co i jak więc spróbuję wycisnąć z niej ile się da. Podsumowując, fajna odmiana, dobrze wiążąca, nie stwarzająca problemów. Nie polecam jej tym, którzy szukają w pomidorach nieziemskich doznań smakowych, ale dla tych, którzy chcieliby solidną przerobówkę to jak najbardziej.

Od razu kopiuję Twój post do wątku o odmianach pomidorków na przetwory forumogrodniczeoaza.pl/index.php/forum/5...dmiany-opisy-zdjecia, a tymczasem bardzo dziękuję za bardzo ciekawy opis .

Zapomniałem dodać, że jest dosyć twardy i może poleżeć aż uzbiera się odpowiednia ilość. Wziąłem się za niego po około 3 tygodniach od zerwania i praktycznie nie było śladu leżakowania. A zrywałem już dojrzałe.

Jeszcze jedna fajna odmiana do suszenia, a na punkcie suszonych pomidorów jestem cokolwiek zboczony . Gibrid Tarasienko 2. Nie jest to żadna hybryda, mimo że taką ma pełną nazwę tylko normalna, ustalona odmiana przez ukraińskiego selekcjonera Fedora Tarasienko. Miałem kłopoty z kiełkowaniem nasion i wysadziłem krzewy do foliaka gdzieś 2 tygodnie później niż resztę. Dlatego poprowadziłem je na jeden pęd i ogłowiłem po drugim gronie. Grona typu multiflora. Dzięki temu spokojnie mi dojrzały, chociaż pomidor jest raczej późny.

Bardzo interesująca odmiana. Jak duże są owoce, bo ze zdjęcia trudno ocenić?

Owoce były dosyć duże jak na tego typu grona. U mnie wielkości takiej średniej mandarynki. Wagowo to nie wiem, bo nie ważyłem. Nie wiem też jakie by były gdybym nie powycinał wszystkich śpiochów, których było drugie tyle, może byłyby mniejsze. W tym roku się nie dowiem, bo go nie mam. Może ktoś inny ma to napisze. Tak sobie myślę, że aby, mniej więcej, porządnie ocenić odmianę to trzeba ją uprawiać przynajmniej trzy lata. Pierwszy i drugi to porównanie, a trzeci to potwierdzenie wniosków. Z poprawką na to, że każdy rok jest jest inny. O, znowu zaczynam filozofować

Artur, Twoje opinie są jak najbardziej na miejscu. Lepsze filozofowanie z przekonania i z doświadczenia niż przerost formy nad treścią
Pisz zatem dalej, oby jak najwięcej

Aniu, nie wiem czy zdajesz sobie z tego sprawę, ale ożywiasz potwora . Sibirskij Siurpriz. Takie, w sumie niewielkie sopelki, ale mogę powiedzieć o nich jedno. To najsłodszy pomidorek jaki do tej pory jadłem. Słodycz jest tak wyczuwalna, że aż boli. Jak zwykle prowadziłem na dwa pędy, wiązał wszystkie grona, ale tak gdzieś od wysokości 1,4 m pędy stały się cieńsze, a i owoców w gronie było mniej niż na niższych piętrach. Zabrakło jedzonka. Kłania się nieświadomość tego czym dysponuje się w glebie. Pomodoro ma rację, że cały czas doradza robienie analiz. Dokarmianie co 7 dni, jak sama nazwa wskazuje , jest tylko dokarmianiem. To tylko moja opinia więc, gdyby była błędna, to proszę o jej wyprostowanie.

Po wglądzie w notatki zmieniłem trochę ostatni tekst. Chociaż w opisach widnieje, że Sibirskij Siurpriz dorasta do 1,2 m to u mnie był wyższy, może mam innego klona. Zmieniłem też inny fragment, który mógł być źle odebrany. Osobę zainteresowaną serdecznie przepraszam. No cóż, przy sobocie krew Kvasira trochę mnie poniosła.

Spokojnie NORDYCKI "Potworze" - tutaj wszyscy jesteśmy nienormalni, to znaczy normalni inaczej - ale bardzo dziękuję za przemyślenie tamtej wersji. A analizę zawsze warto zrobić - piszę to z własnego doświadczenia i nie żałuję decyzji.

Mam nadzieję przeczytać Twój następny tekst o rosyjskiej odmianie i to już w najbliższy weekend.

Byczje Sierdce Biełoje.
Ten pomidor swobodnie może służyć za wskaźnik tego, czego brakuje w glebie. O wszelkich niedoborach od razu uprzejmie donosi. Jest wrażliwy na przesuszenie co objawia się suchą zgnilizną wierzchołkową. Oprysk wapnovitem pomógł, ale straciłem, na dwóch krzewach, pierwsze grona i pół pół drugiego Wysoki, ale nie jest zbyt plenny, wiązał dwa do trzech pomidorków w gronie. Nie wiem jednak jak by to wyglądało gdybym zapewnił mu optymalne warunki. W tym roku go nie mam to się nie dowiem, może w przyszłym. Pomidor soczysty, dosyć spory, mięsisty, mało nasion, skórka cienka. Smak, tak jak d..., każdy ma swój, jak dla mnie jakoś tak nie pomidorowy. Zrównoważony jeśli chodzi o cukier i kwasowość. Zawsze zazdrościłem smakoszom wina, którzy potrafili doszukać się w smaku mokrej szmaty albo końskiej sierści
Fotki nie są zbyt estetyczne, bo widać nich wszelkie niedobory, ale następnym razem się poprawię.

Aniu, i taki ze mnie wiking. Zamiast palić, gwałcić i mordować to uprawiam pomidory

Ale za to z zapałem i walecznością godnymi Walkirii , o efektach uprawy nie wspominając ....

kaskawel wrote:
Bo najzdrowsza jest czysta wódka rosyjska, jak już musi się pić oczywiście . Ciekawie się czyta Twoje opisy. Bawole mają coś w sobie - z marnych, cienkich badyli wyrastają piękne, soczyste pomidory. Co do wrażliwości na zgniliznę wierzchołkową. Wydaje mi się, że im bardziej pomidor odbiega kształtem od kuli - tym bardziej jest wrażliwy na suchą. Fizjologia.

Pozdrawiam

Masz rację Daro ( w obu kwestiach , choć najzdrowszy jest rozcieńczony spirit ), zauważmy, że najczęściej SZW dotyka pomidorków podłużnych, u nich niedobory wapnia są najbardziej powszechne.
A odnośnie pysznych, dorodnych pomidorów rosnących na mizernych krzaczkach, to można podać także przykład odmiany Zolotyje Kupola.

U mnie, w ubiegłym roku, SZW załapała jeszcze tylko Aurija. Całkowicie zgadzam sie z Wami w kwestii zależności pomiędzy kształtem, a podatnością na SZW. Jedyną odmianą, którą miałem, nie była podłużna, a załapała tę przypadłość była kiedyś Solar Flare. Co do sprawy drugiej to polecam litewski Stumbras z kłosem, miód z boczkiem