Forum Ogrodnicze Oaza

Dagma's Perfection , krzak wysoki, liście regularne. Owoce żółte, a mocno dojrzałe przechodzą w pomarańczowy. W stanie żółtym pyszne, przejrzałe ciut mniej. Ważą średnio po 200-300 g, staśmione dużo więcej, po 3-4 w gronie.

Kolejna moja propozycja to FAV 6/2 F3, nasiona będą F4. Mam 2 krzaki, na obu pomidory w takim samym kolorze, z tym że na jednym krzaku są bardziej płaskie, na drugim bardziej okrągłe. Smak ten sam, bardzo dobry. Krzak wysoki, liście regularne, po 3-4 duże owoce w gronie.





Ten jest na nasiona




Bulgaria , pomarańczowe, pyszne serce. Krzak wysoki, liście regularne.

Ja do wszystkich z sercem na dłoni, a ściślej mówiąc z NN ciemnym sercem, z którego będą nasionka na Targ.

Dziś wybierałam nasiona z takich pomidorków


Summer of Love, krzak wysoki, liście regularne, po 2-3 duże pomidory w gronie



NIN 2, krzak wysoki, liście regularne, po 3-4 duże pomidory w gronie



Mayo's Delight , krzak wysoki, liście regularnwe, po 4 duże pomidory w gronie.

Almăjane de la Neta , krzak wysoki, liście regularne.



Işalniţa cu Cute, krzak wysoki, liście regularne




Madonna del Pascolo, krzak wysoki, liście regularne

Czy jest ktoś zainteresowany pobawieniem się w przyszłym sezonie w szczepienie pomidorów i chętny na nasiona Maxifort F2? Pytam, bo nie wiem, czy warto mi zebrać ich więcej niż sama potrzebuję.

Anthony’s Passionate Heart, krzak wysoki, liście regularne, zazwyczaj po 5 ładnych serc w gronie.






Italo , krzak wysoki, liście regularne, owoce to wielkie sercowate baryły, po 2-3 w gronie.

Malinove Vikonte, nasiona ze zbiorów Zbyszka Dino_saura. Krzak ok. 80 cm, samokończący, liście regularne, pomidory malinowe.




Miszka Kosolapyj Oranżewyj, krzak wysoki, liście regularne, owoce to żółte serca.

Marlenka wrote:

Cieszę się, że ta odmiana się jednak pojawiła. Gratuluję Ci udanej i okazałej uprawy.



jack90 wrote:

Znakomicie, ale pod jaka nazwą go planujesz? Może „Dark Heart on Sleeve” by Jack ?!



„Ruby Gold” – pomidor po raz pierwszy zaoferowany ogrodnikom w 1921 roku przez firmę nasienną Johna Lewisa Childsa z Nowego Yorku. Potem, po dłuższej przerwie, odkryty ponownie w 1967 roku przez Bena Quisenberry'ego. Z nieznanych mi powodów często znany bardziej jako pomidor "Gold Medal". Także na naszym Targu Pomidorowym, ale z wolą większości się nie dyskutuje.

Bardzo intensywnie żółte owoce, ale bez barwy pomarańczowej. Smak nieco tropikalny. W tym roku u mnie to najlepszy pomidor szklarniowy, ale to może być wniosek mylący, gdyż posadzony był w miejscu okna otwieranego do realizacji wietrzenia, więc miał jednak inne warunki do zapylania, niż inne stanowiska szklarniowe. Ale już taki ‘Kellogg's Breakfast’ rosnący zaraz obok zaplonował mi jednak gorzej. No i co ważne – nie ma tu mowy o problemie SZW.











“Batyania” – pomidor ma owoce w kształcie serca w malinowo-różowym kolorze. Wizualnie podobny do odmiany Mazarini, ale owoce ma jednak wielkościowo mniej okazałe. Plonuje naprawdę dobrze. Uznałbym, że jest to odmiana lepsza, niż Anna Russian i równie udana, jak Mazarini. Widzę go osobiście jako wybitnie gruntowego. To samo powiedziałbym śmiało o Mazarinim.










Dojrzał mi wspominany już wcześniej “Gregori's Altai”. Owoce produkuje bardzo duże, bez szczególnego uszczerbku na samym plonowaniu. Może się spodobać. Nasiona pozyskane.







„Ananas Noire (vel Black Pineapple)” – dwukolorowy belgijski pomidor samokończący. Ten czarny ananas jest dla mnie bardzo smakowity. Odmiana autorstwa Pascala Moreau. Znowu u mnie bardziej udany w gruncie i donicy, a nie pod osłonami.






Jakoś łatwo o kandydatów do gruntu, a trudno wyselekcjonować odmiany godne do plecenia w szklarni.

Nazwa pozostanie taka jaka była na opakowaniu z nasionami od Kasi Mymysteryy, czyli NN Ciemne Serce. Nie zmieniam, chyba, że Kasia ma jakąś propozycję, to ja się dostosuję.

Gigantskoje Jabłoko , krzak wysoki, mocny, liście regularne. Owoce wielkie, czerwone po 2-3 w gronie.




Lidia Borowaja, krzak wysoki, mocny, liście regularne, owoce bardzo duże, bardziej różowe niż czerwone.




Le Sirop D`erable/Кленовый сироп/, krzak wysoki, mocny, liście regularne, owoce kolorowe, bardzo duże.

1. Black Heart of America – rodzi dość duże ciemne owoce. Nie należy do bardzo bujnie rosnących i można próbować metody sadzenia 2 krzewy do jednego wspólnego palika >





Czarne Serce Ameryki – zmiany palety barw w zależności od stopnia dojrzałości owocu >





Czarne Serce Ameryki – średnia waga owocu ok. 270 gram >






2. Delicious (Hunt Strain) – odmiana o bardzo dużych owocach, osiągających rekordowe wagi. To jej zasadnicza cecha charakterystyczna. Owoce są mięsiste, z niewielką ilością nasion i galaretki. >









3. Sioux – pomidor kulisty, zdecydowanie nie za duży. To stara odmiana z University of Nebraska, bardzo popularna w USA już w latach czterdziestych XX wieku. Pomidorek o smaku słodko-kwaśnym. Ciekawa alternatywa do zestawu Hellfrucht/Harzfeuer.





4. Brandywine Sudduth’s Strain - duży befsztyk intensywnie ciemnoróżowy o masie do 600 g z USA, często uznawany za najsmaczniejszego z tej serii odmianowej. Roślina o ziemniaczanych liściach. Bardzo charakterystyczna jest sama barwa owoców, która i w realu i na fotografiach wygląda jakby była sztucznie podkręcona. Niestety nie za plenny. U mnie pękały, ale to nie jest cecha tej odmiany, tak jak w przypadku Black Krim, tylko pewnie błąd w podlaniu.





Z podziękowaniami dla Agnieszki (Szczypiorek) za doposażenie.

iwcia55 wrote:
Tak, jestem zainteresowany.

W sumie chyba też bym spróbowała zaszczepić. Może akurat się uda - musze tylko sobie przypomniec jak to ojciec robił.

Nowy post, bo dotyczy typowo nasion... Wybrałam z kilku odmian, fermentacja w soku i... Częśc normalnie - ładny kolor, część odmian kolor nasion od jasnego, ładnego po czarny... Takie to chyba do wywalenia... Odmiany nawet nei rosły obok siebie, z donic, z ogródka. W folii (akurat z nich nie zbieram nasion) to nawet w ładnym owocu coś złego się z nasionami działo - czarne i jakby fermentujące w owocu (znalazłam w kilku sakiewkach takie, jedna komora na owoc max). Podejrzewam, że pogoda namieszała i nie do końca poprawnie się zapyliły. Będę z kolejnych owoów zbierać. Ale czy ktoś jeszcze miał takie problemy? One kolor zmieniły dopiero po fermentacji, w owocu były ładne.

W teorii mogłabym wyciągać nasiona bez fermentacji, ale wtedy to kij wie czy one będą ok. A trochę cięzko wszystkie odmiany testować kiełkowanie...

Helsing Junction Blue >>





Dla mnie w wyglądzie zachwycająco wspaniały. Okazale wysoki i zgrabnie smukły. Pozbawiony masy, o delikatnym pokroju dzięki pewnym cechom ulistnienia. Długo dojrzewający. Pod koniec lata ma zmieniać kolor na najgłębszy szkarłat, gdy jest już całkowicie dojrzałe. W czasie niedojrzałości zachwyca głębią czerni, przy niemal braku odcienia chłodnej zieleni. Liście także ponuro zielone, z jakąś drobną nutą czerni. Tak więc, krawędzie liści są lekko zakrzywione genetycznie. Te lekko zwinięte liście mają przepuszczać więcej światła słonecznego do owoców, ale to raczej uwaga z tych już trochę zabawniejszych.

Stworzony przez Toma Wagnera, który nazwał go na cześć farmy Helsing Junction Farm w Chehalis River Valley w Waszyngtonie.

Owoce początkowo czarno-fioletowe, jak widzę to obecnie, zapewne z wysoką zawartość antocyjanów, potem staną się według obietnicy czerwono-czarne. Miąższ ma pozostawać docelowo czerwony. Niskie temperatury i silne światło słoneczne mają zawsze w tej odmianie wzmacniać ciemne zabarwienie owoców. Tegoroczna wiosna i lato generalnie ciepłem nie rozpieszczała, zatem owoce na moim krzewie rzeczywiście przyciągają nieskazitelną czernią. Będę uprawiał go dalej, nawet dla samego wyglądu. Może w dużej donicy, aby umieszczać na reprezentatywnym miejscu dla samej nawet tylko dekoracji. Obecnie wyrosły przy nim spontanicznie białe Onętki, co dodatkowo wzmaga jego prezentację.

W sałatce na pewno będzie robił urozmaiceniowe zamieszanie. A każdy gość domostwa nie zajmujący się uprawą pomidorów będzie zaszokowany i nie omieszka okazać zadziwienia. La Cadero, Black Beauty i Ametyst Jewel nie wydają się już tak piękne, bo ten efekt zależy jednak od tego, żeby owoce były bardzo licznie rozmieszczone na wdzięcznie smukłej i strzelistej roślinie.


Wyzwanie – żeby dojrzał przez sierpniowym atakiem ZZ.



Azoychka >>

Pomidor żółty, o licznych i raczej małych owocach. Lekko cytrusowy w smaku. W niektórych rankingach lokowany bardzo wysoko, według mnie jednak z pewną przesadą. Ale za to nie trzeba długo czekać na pierwsze dojrzałe owoce. TomatoFest się natomiast zachwyciło z rozmachem - TOP-10 na 2023.












Alice's Dream >>

Odmiana bicolor indigo o naprawdę dobrym plonowaniu w gruncie. Krzyżówka pomidora Blue Gold i Ametyst Jewel wyodrębniona w 2015 roku. Ma niezwykle urodziwe żółto-czarne owoce z czerwonymi żyłkami na cienkiej skórce. Owoc soczysty, z łagodnym, ale i bogatym słodkim smakiem. Polski pomidor Zbigniewa Pawelczuka z TomatoEden Polska. Niestety u mnie jest dość późna. Podobnie zresztą jak wielce dziwny w smaku rodzic - Ametyst Jewel.








Cherokee Green Pear >>

To zielona, twardawa gruszka o raczej małych sakieweczkach, ale za to plennie porosłych na krzewie. Wysoki na 180 plus, ale zdecydowanie masywniejszy od omówionego na początku HJB. Typowo dla odmian zielonych ma być bardzo słodki i soczysty, ale jakoś tego do końca nie czuję. Może za wcześnie zerwałem do nasionkowania i jedzenia. Skórka gładka, lśniąca, odporna na uszkodzenia. Także unikalny wygląd, bo przecież nie łatwo o zieloną sakiewkę. K 142 Albenga x Kosovo jest na początku uroczo zielonkawy i centkujący w bicolor, ale potem docelowo czerwienieje.

NN Jasień F3
Musiały być to krzaki jednak F. Po długich próbach ustalenia okazało się że
2/3 pokoleniu nie powtórzyły tylko koloru. Zamiast malinowego wybarwil się na ciemno czerwony. W smaku i plenność zachowana.
Jeśli będą chętni wyśle na targ będą to nasiona F4
NN Jasień
Krzak wysoki ,liść zwyczajny. Ilość owoców 4/5/6. Owoce 350g w górę. Tendencja do puszczania wilków z grona. Możliwość prowadzenia na dwa pędy dobrze sobie radzi . Smak słodki, cienka skórka którą łatwo schodzi.generalnie różni się kolorem tylko od oryginalnych które miałam. Nadal mają ten sam słodki smak i plenność. Po tygodniu leżakowania dalej są maskowe nie kartoflane

Dłubanie rozpoczęte.

Dwarf Speckled Heart



Dwarf Orange Cream



Mam też już wydłubane nasiona Michael’s Portuguese Monster, Fiammante, Oro Giant - zdjęcia postaram się przy następnej okazji przy zbiorze zrobić.