Forum Ogrodnicze Oaza

Ja jednak tym jawnym darczyńcom przesyłam specjalne podziękowania razem ze swoim zwierzyńcem

a tajniakom.... oczywiście też specjalne razem z moim zwierzyńcem

Ilość cegiełek na koncie rośnie
To dopiero początek, bo przecież banki jeszcze procedują
Pamiętajcie liczy się każdy grosz i/lub dobre słowo
Wstąpcie też do nas z życzeniami dla Nikodema, zapraszamy

Zgłaszam swój akces i czekam w kącie na nr.

Krecik stary wrote: Wooooow..., mamy rodzynka. Kreciku dziękujemy za akces do Klanu Pomagaczy i zapraszamy do centrum, tu nie ma kątów, bo tu jest krąg dobrych serc

Marlena,Iwona wielkie za tak cudowną akcję i zaangażowanie,z nutką humoru.Dziewczyny,jesteście WIELKIE.

I ja dołączam się do kolejki po numer konta

koma wrote:

bela wrote: Witamy, witamy i bardzo się cieszymy że jest nas coraz więcej

Marlenka zaraz odpali swoją lux-torpedę i popędzi na Twoje pw

koma wrote: Jejku dziękuję, jak zwykle nie wiem co powiedzieć...
Iwonka to prawdziwa profesjonalistka, ja tylko próbowałam nadążyć

Marysia ( Koma ) ma rację - zorganizowanie na tak szeroką skalę akcji charytatywną, z takim poświęceniem, zaangażowaniem i wiarą w człowieka w dzisiejszych czasach jest ogromnym wyczynem, a ja dodatkowo odczuwam naprawdę zbawienny wpływ tej energii i atmosfery. Nie będę ukrywać, że nastrój takiej zbiórki ma również kolosalne znaczenie: zamiast przykrego i smutnego "epitafium" potrafiłyście odczarować tę akcję.

Kochani, wszystkim Wam jeszcze raz - bardzo wzruszona - chciałam podziękować na każdy gest, bo każdy jest najpiękniejszy, jedyny w swoim rodzaju i dzięki Wam czuję, że nie jesteśmy sami.
Jurek Owsiak może jedynie pozazdrościć Wam zorganizowania takiej formy wsparcia i pomocy - Iwonko, Mamma - dziękuję ....

Jeżeli kiedykolwiek będę w stanie - odwdzięczę się, bo DOBRO ZAWSZE WRACA.

tilia66 wrote:
Skontaktowała się

Jeżeli kogoś pominęłam to piszcie proszę.
Ten dzień to tyle emocji, będę spała jak suseł

Proszę o numer konta. Aniu

Ania zwróciła uwagę na atmosferę, innej sobie nie wyobrażam.
Życie jest takie krótkie, przecieka nam przez palce, ulotne chwile znikają bezpowrotnie, a wraz z upływem lat, wskazówki naszych zegarów, każdemu z nas, kręcą się coraz szybciej. Młodzi jeszcze nie wiedzą co mam na myśli, ale się dowiedzą
Każdy z nas, ma w życiu wzloty i upadki, tracimy coś, później coś zyskujemy. Jedne drzwi zamykamy sami, inne same się nam przed nosem zatrzaskują. Potykamy się, upadamy, podnosimy. Czasem wydaje się nam że dalej to już nic, czarna studnia, dno i koniec, a jednak okazuje się że coś jest, że gdzieś tam tli się światełko nadziei, choć nie zawsze je dostrzegamy, lub nie chcemy dostrzec.
I można skupić się na zgryzotach, troskach i kłopotach, zamknąć się w bańce marazmu, uraz, złości, pretensji do wszystkich i wszystkiego. Można być nieszczęśliwym i na wszystko narzekać, nie zauważając jak życie przemija.
A można też walczyć z przeciwnościami, jeśli są ponad nasze siły, przyjąć spokojnie porażki i je zaakceptować skoro nie mamy na to wpływu, szukać nowych dróg i alternatyw. Zrozumieć że jesteśmy tylko cząstką przyrody i choćbyśmy się szarpali z całych sił, to wyżej przyrody nie wyskoczymy, jesteśmy jej częścią i przeminiemy jak wszystko wokół. A jak spożytkujemy ten krótki czas na ziemi, który dostaliśmy w darze, zależy tylko od nas.
I choćbyśmy przez życie szli boso po tłuczonym szkle, to zawsze szukajmy tych jaśniejszych chwil i cieszmy się nimi, cieszmy, najmocniej jak potrafimy. Tyle naszego.

Z dedykacją dla wszystkich, słowa tej piosenki towarzyszą mi w życiu, choć czasem jest ciężko, ale...

Poproszę nr konta.

gazela wrote: Małgosiu, bardzo się cieszymy że dołączyłaś do nas. Spójrzcie jaka w nas siła, normalnie serce rośnie

Marlenka, dajesz kochana

Też poproszę o nr. Szału nie ma, ale coś zawsze...
Przepraszam, że tak późno, ale mam doła i wstręt do pisania czegokolwiek.

Armasza wrote: Ooooo, witaj Haniu, i mnie też zaczyna zadziwiać Wasz odzew, jesteście wielcy i wielkie serducha macie

Marlenka, tą dryndą nie nadążysz, łap