Forum Ogrodnicze Oaza

Nie ruszałabym się z domu, ale skończył mi się słonecznik dla ptaków, a że ostatnio przylatują oprócz sikorek i trznadli grubodzioby i inne - nie wiem jakie - no to czuję się w obowiązku je dokarmiać. Prognozy na poniedziałek są gorsze niż na dziś, no to jadę...

5 stopni na plusie, słońce świeci, kolor nieba jak na pocztówkach, tylko gór nie widać, bo śnieg bardziej paruje niż topnieje..

Za płotem mam drogę powiatową, która wygląda tak:

po lewej stara grusza, a po prawej stara jabłoń - obie przycięte przez energetykę...


Droga schodzi zakrętami w dół, po lewej stronie skarpa "do góry", po prawej skarpa "do dołu" = do jeziora..




Rzut oka na Jezioro Pilchowickie skute lodem. Liście na bukach i strzeliste świerki (te co pozostały po korniku drukarzu)




Tu lepiej widać skalę tego zniszczenia. Na tych co leżą i na tych co stoją. załatwiła je susza i potem kornik. No i potem wichury. Mam zdjęcia z przed lat - jak ich było dużo...



Przede mną Zapora, a droga - taka jak widać...



Wędkarze "lodowi" na Zalewie. Zalew jest ruchomy - po lewej widać ile...


Korona Zapory - ograniczenie 10 km/h.


Zamarznięte Jezioro. Na środku wędkarz, w oddali most kolejowy.


Wiadukt nad torami - tu tory wchodzą "w środek góry".


Po lewej góry, pod kołami lód, po prawej tory i jezioro, a błękitne chmury nade mną...


"Maleńka stacyjna zapomnianych kolei". Przystanek Pilchowice Zapora. Ostatni pociąg odjechał stąd w grudniu 2016... I nie wiadomo czy będą jeszcze... A ja nie zdążyłam nim pojechać... Nie było kiedy, ech...



Kocham sosny. I dęby.. I pamiętam czasy, jak nie było tej barierki, oj bywało "śmiesznie"... Po prawej jest kilkanaście metrów w dół...



Zakręty tym razem pod górkę... Niebo i lód bez zmian Modle się do "dowolnego Boga, który chce mnie wysłuchać", aby z góry nic nie jechało, bo ja nie mam gdzie uciekać, a on nie bedzie miał nic do powiedzenia...



Uff "dowolny Bóg" wysłuchał.. nic nie jedzie z góry... Po prawej topole... Tych po lewej już nie ma...


Zbliżamy się do c y w i l i z a c j i... Piękny dąb na skrzyżowaniu


CYWILIZACJA


Cdn
jeśli nie przynudzam...
Kocham to miejsce, tą drogę, te drzewa...
I robię masę zdjęć, aby to utrwalić, bo strasznie szybko odchodzi...

Małgosiu, ogromnie mi miło, że jest tu jeszcze ktoś, kto kocha "te miejsca, te drogi, te drzewa". I ja pamiętam - jeszcze pamiętam - Karkonosze sprzed 50 lat, porośnięte świerkami, gdzie dziś łyse granie.
Podobno jeszcze rano nasza wiejska droga (podobnej konstrukcji) wyglądała wypisz, wymaluj, jak na Twoich zdjęciach. W tej chwili - czarna. A co będzie? któż to wie? Pamiętasz śnieżycę i mróz w majówkę 2011? A jeszcze kilka lat wcześniej - śnieg końcem maja? Wichury, jak ta, co nam zabrała poszycie dachu w Zaduszki 2002? A wielką powódź 1997? Ale my twarde ludzie, byle ślizgawicy na drodze się nie damy
Choć moje korzenie we Wrocławiu, pozwalam sobie czuć się cząstką karkonoskiej społeczności. Wszczepiono mi to poczucie.

Aniu, ja jestem "góral niskopienny karkonoski" z wyboru...
Pamiętam wielka powódź z 1997... Mieszkałam wtedy gdzie indziej..
Górski potok wpłynął mi z jednej strony chałupy a wypłyną z drugiej... chałupa była na stoku, trochę zmoczyło kotłownię, ale większych strat nie było... Widziałam filmy z Pilchowic i patrzę na Zalew prawie codziennie i sobie tego nie wyobrażam...
W 2008 śnieg spadł u mnie (bo czasem jest rozrzut kilkudniowy - taki mikroklimat) 8 maja i leżał 3 dni... Wygiął mi moje brzozy. Część musiałam wyciąć od razu, część została jako moje ukochane "brzozowe palmy" i walczę o nie jak lwica bo śmieszne są, ale nie wszystkim się podobają (no i trochę komplikują - co niektórym kierowcom - dojazdy. Jeszcze trochę musze wyciąć tej zimy...

Widok z okna - jedna z "domowych brzóz" - wschód słońca.



Mróz w majówkę 2011 mi umknął... Mieszkałam chyba gdzie indziej. Musiałabym odszukać zdjęcia..
A wichurę pamiętam jedną... Chyba w 2014-tym... Kilka z tych świerków, co ich brakuje na 4-tym zdjęciu już leżało połamanych, reszta trzeszczała przy każdym ruchu... Wracałam do domu. Październik, albo listopad. Było miedzy 22 a 2 w nocy. tam jest takie zwężenie, cofałam się i myślałam, gdzie się schować, aby świerk na mnie nie walnął... Udało się, dałam radę, no bo "jak nie my to kto?"

W Karkonoszach nie byłam blisko pół wieku, Ale w młodości często bywałam. teraz patrzę na te zdjęcia, właściwie to niewiele się różnią od naszych bieszczadzkich gór.

Jazda po takich zaśnieżonych drogach to naprawdę szaleństwo A pod warstwą śniegu pewnie kryje się zbity lód Ale widoki górskich zboczy są piękne

Emalia kiedyś marzyły mi się Bieszczady, ale byłam - nie podobało mi się aż tak, aby tam zamieszkać...

Już nie mieszkam w Karkonoszach (- kiedyś mieszkałam). Tak się przyjęło mówić na całe Sudety Zachodnie (zrobiłam sobie powtórkę z geografii ) i nawet podejrzewam skąd to się wzięło - choć nie zdajemy sobie sprawy - po naszemu Sudety Zachodnie a po czesku Krkonosska oblast .
Mieszkam w Izerach (a dokładniej na Pogórzu izerskim) i przez w/w drogę powiatową patrzę na Karkonosze, których wczoraj nie było widać, bo "mgła ukradła"...

A zdjęcia są z Izerów - do Zapory. I z Pogórza Kaczawskiego (Kraina Wygasłych Wulkanów) po drugiej stronie. Rzeka Bóbr i Jezioro Pilchowickie dzieli te dwie krainy geograficzne..

I fakt - niektóre nasze fotki to takie "inne Bieszczady".

Małgosiu , identyczne są nasze Bieszczady , nawet drogi podobne i też mówimy o sobie górale niskopienni .
A jest taki film 'Baza ludzi umarłych', kręcony niby w Bieszczadach a to Góry Złote i Bialskie i Góry Bystrzyckie .

Wczoraj wreszcie Góry pokazały się na tyle, że coś widać na zdjęciach

Śnieżne Kotły



Śnieżka


i "mój Zalew" Jezioro Pilchowickie (też z wczoraj)


U nas wiosna - słońce od rana. Miłego dnia.

Piękna zapora wodna , a ile ma wysokości? Po naszych dwóch nie można jeździć . Piękne szczyty gór

B.

Druga po Solinie

Wysokość zapory to 69 m, a szerokość jej korony to 270 m. W wyniku budowy zapory powstał zalew o pow. 240 ha i pojemności 50 mln metrów sześciennych. Poniżej zapory zbudowano elektrownię o mocy 7,5 MW.

CHI wrote: - a tak w 1963 (końcówka filmu od 84 minuty)
www.cda.pl/video/123226571

P.S. Polecam kamieniołom 'na cyplu' pomiędzy stacją PKP Zapora a tamą i Bobrem, to resztki wulkanu z trzeciorzędu.

Musze jeszcze ręcznie pousuwać tytuł z tej niebieskiej listwy. I będzie OK. Moze być?
Gotowe

Skoro już Emalia zmieniła nazwę na tak romantyczną ("po mojemu" miało być "zdjęcia z drogi i moich okolic" to trzeba tych zachodów trochę wrzucić



Brzozy oświetlone zachodzącym słońcem



I pokrzywy też



I poprzedni dzień




Aby nie były same zachody - trochę chmur


I znów...

Powiem Ci Małgosiu, ze jak oglądam te Twoje zdjęcia budzi sie tęsknota, za włóczęgostwem. Spanie pod namiotem, wstawanie rano. Ech to już nie te czasy człowiek zrobił się wygodny. plecak i nogi to przeżytek.

Emalia112 wrote: Podsunęłaś mi pomysł na działalność
"Obóz wspomnienie młodości" :
Na łące ognisko, namioty (te klimaty) dla ludzi 50+ (młodsi tylko za pisemną zgodą rodziców, że "łapią klimat") a gdzieś z tyłu mały pensjonacik "full wypas" jak d. zmarznie... Zwiedzanie ciekawych miejsc na zasadzie "busik + spacer"...

A teraz dla zachęty dzisiejsze Karkonosze w chmurach 10:42 - 11:27




I z obiektywem

Wpadłam popatrzeć na te Twoje Karkonosze. Cudne jak zawsze. A tak zapytam ( oczywiście jak masz ochotę to odpowiedz). W jaki sposób zarabiasz na życie. Ciągle gdzieś wyjeżdżasz. Ciągle zapracowana, nawet niedzielę spędzasz pracując.

Pięknie "ustrzelone", Małgosiu.
Pomysł na działalność fajny, ale już chyba go nie opatentujesz - i inni robią podobnie. Albo: turyści idą górami, gospodarz oferuje podwózkę bagażu (w tym namioty itepe) do następnego biwaku.
U mnie na tyłach działki jest miejsce na kilka namiotów i ogrodzone palenisko
Ale - Lucynko - Małgosia to siedzi w Izerach, na zachód od Przełęczy Karkonoskiej, tylko teleobiektyw ma dobry
Wiem, że dla "obcych" to żadna różnica, jednak Karkonosze - to JA , ewentualnie Marysia - Baptysja, rezydująca u ich podnóża.

Lucynko - to nie kwestia pracy - ja wszędzie jeżdżę... Jak się mieszka w Izerach (jak pisze Ania) czyli w "przepięknym miejscu oddalonym od zgiełku miasta" (jak twierdzą niektórzy w tym ja ) lub na "totalnym zadupiu" (jak twierdzą inni), to wszędzie się jeździ...

Moim marzeniem jest mieszkać i pracować na miejscu - te zdjęcia powyżej to widok "zza płota", robione zwykłym obiektywem do Olympusa... Ech mieć teleobiektyw...

Aniu pomysłu nie chcę opatentowywać, ale jak się ma taką "miejscówkę" (zobaczysz ) to grzech nie wymyśleć czegoś dla "znajomych królika", bo takie ogólnodostępne to już mnie nie bawi - kiedyś "robiłam w turystyce" - została mi z tego praca w niedzielę, za to lubię wolny poniedziałek...

Dziś jeździłam "tylko" 2 razy do Jeleniej Góry i raz do Maciejowca...
No i coś takiego zobaczyłam w lusterku:



To to już byłam "pozamiatana" = zachód słońca w Maciejowcu





Dwór w promieniach zachodzącego słońca



I jedziemy dalej - płonący most na Bobrze w Pilchowicach



i Bóbr








A na Zaporze nie było zachodu słońca...



Tylko jezioro zakwitło na zielono...




Dobranoc