Forum Ogrodnicze Oaza

Dzisiaj wreszcie po dwóch latach od posadzenia widzę kwiatki ma piwoniach, które dostałam od koleżanki a ona miała je tak dużo lat, że nie pamiętała jak kwitły. Przywiózł jej syn z Holandii, były kwitnące w doniczkach.

Babcia Ala wrote:

I kwiat Elizy Lundy.





Kolor nie jak krew tętnicza, ale jak żylna z domieszką tętniczej, nic a nic w kierunku buraczkowym (mój but gumowy jest też jaśniejszy na tym zdjęciu). Do zdjęcia zasłaniałam ciałem, cudowałam, nie da się oddać prawdziwego koloru. A po dzisiejszej nocy mam odpowiedź dla Ani, dlaczego nie wybierałam drzewiastych o pełnych, napakowanych kwiatach. Obawiałam się właśnie tego, że po deszczu będą leżeć. U mnie w nocy tak lało, tak lało, jakby kto z wiadra lał i Eliza Lundy leży, wytrzepałam wodę ile mogłam, słabo pomogło. Ładna jest, cóż z tego, jak ja na tym podgórzu mam klimat taki, a nie inny. I jeszcze pobliska Brama Morawska, czy z południa, czy z północy, wszystko często zmierza właśnie w jej kierunku.

Ja rozumiem, bo w sumie każdą większą roślinę muszę jakoś podpierać lub uwiązywać. Nie tyle z powodu wiatru i deszczu, co wyciągania się z niedoboru światła.
Piwonie drzewiaste mają tu o tyle przewagę, że po pierwsze kwiaty tkwią na dość krótkich ogonkach (?), a przede wszystkim jednak co drewno, to nie wiotka łodyga. Bylinowe i Itoh przy palikach i każda ma jeszcze obejmę, taką plastikową, wielorazową.
Dziś krótki przebłysk słońca od zachodniej strony, od razu otwierają buzie. Julia Rose, ładna w tym świetle.



Zaszczyciła mnie Bartzella, ma chyba 4 pędy kwiatowe, po bodaj 8 latach czekania. (drugi egzemplarz, jeszcze starszy, chyba też ma pąki - jestem kobietą sukcesu )



Młoda Honey Gold, źle posadzona, do przeprowadzki.



A to prawdziwy sukces (jak dla mnie). Do Tell.



Magiczne ognie



Pink Hawaiian Coral też korzystniej wygląda w słonku.





Rozwiązałam jedną zagadkę (wykopując przypadkowo znacznik ) To Krinkled White.



W tym stadium prawie bez różowego nalotu.



A zaraz powstała zagadka kolejna. Zanosi się na piękne kwitnienie, Shirley Temple?



Może jak się otworzy, coś powiecie?

Pierwsza rozwinęła pąk, trudno uchwycić kolor - ciemnoczerwony, krwisty, bez buraczkowego, niestety nie wiem jaka to odmiana, bo to krzew który tu rósł, zmienioną ma tylko miejscówkę. Kwiaty bardzo duże, krzew trzeba podwiązywać bo z się pokłada (pewnie jak większość piwonii)

Mileno, to jest najklasyczniejsza, botaniczna piwonia lekarska, P. officinalis, tu masz wątek z obrazkami, wariant Rubra Plena. Dla mnie kwintesencja piwoniowatości, jak myślę "piwonia". widzę tę.

Aniu bardzo Ci dziękuję

Zaczyna itoh 'Bartzella'. W tym roku ma sporo pąków, chyba już mi wybaczyła, że kiedyś tam podzieliłam ją. I wreszcie wyczułam jej zapach, o którym wspominają niektórzy szkółkarze. Dzień był ciepły, wilgotny i udało się coś wyniuchać, ale żeby to był zapach, o którym warto wspominać, to... no cóż, reklama czyni cuda.


A itoh 'First Arrival' po prostu szaleje



Całkiem przyzwoicie sobie radzi itoh 'Magical Mystery Tour'. Denerwuje mnie tylko, że część kwiatów chowa się w liściach. Nie wiem, czy to jej cecha, czy tak w tym roku wyszło.

Na razie jedna ,inne dzielnie rosną ,prezent
od Marysi
A spod jabloneczki rajskiej muszę swoją
zabrać ,nie rozrasta się i nie kwitnie .
Można teraz ?

Nie, Bogusiu, wykopując teraz pozbawisz się kwitnienia przez kilka lat. Piwonie generalnie nie są dobrze nastawione do przeprowadzek, ale termin do wykopania to wrzesień-październik, albo i później. Szkółki (renomowane) kopią w listopadzie.

U mnie na razie kwitnie tylko Paula Fay (jeśli to ona) reszta w pąkach.





Ma taki piękny kolor, którego zdjęcie nie oddaje.