Forum Ogrodnicze Oaza

Witam wszystkich bardzo serdecznie!

Jestem studentką sinologii i od trzech miesięcy jestem na semestralnym stypendium w Chinach. Obecnie studiuję język chiński na Uniwersytecie Syczuańskim w stolicy prowincji Syczuan - Chengdu.




Dzisiaj chciałabym podzielić się z Wami widokami, które miałam okazję podziwiać. Pomimo, że spędziłam już sporo czasu w tej odległej krainie, to jednak nadal ani trochę nie przestała mnie ona zaskakiwać. Pomimo całej swojej nowoczesności i pogoni za wzorcami zaczerpniętymi od Zachodu, Chiny nadal skrywają w sobie wiele perełek, które przypominają nam o dawnej świetności i niezwykłym poczuciu estetyki mieszkańców Państwa Środka.

Poniżej sam ww. Budda:






Świątynia przy Wielkim Buddzie:




Lasek w jednym z miejskich parków, gdzie Chińczycy wieszają na drzewach zawieszki, na których zapisują to, kim chcieliby być, co chcieliby mieć itp.:






Pagoda w Parku o nazwie Dazi Shan:




W parku znajduje się także mały, otoczony siatką lasek, w którym można podziwiać przeróżne gatunki egzotycznych ptaków. Ptaki te w większości mogą swobodnie przechadzać się po całym terenie lasku. Przyzwyczajone są do odwiedzających, którzy przynoszą im smakołyki.








Naprawdę wspaniałe przeżycie. Naprawdę gorąco polecam tutejsze widoki i atrakcje.

Poniżej przesyłam zdjęcia z wcześniej wspomnianego lasku ptaków

Witaj w Oazie, Studentko sinologii Jesteś w Chinach już 3 miesiące i jak rozumiem jeszcze 3 przed Tobą (?)

Bardzo lubimy oglądać relacje z podróży po świecie, a Państwo Środka jest szczególnie interesujące.
Domyślam się, że masz multum zdjęć i pełną głowę informacji - jak to nazwałaś, perełek - więc jeśli tylko
masz chęć i czas dzielić się z nami tą wiedzą, z pewnością chętnych do czytania i oglądania będzie dużo.

Dzięki za to co pokazałaś na wstępie i prosimy o więcej, a nawet duużo więcej


Powodzenia, wielu niezapomnianych wrażeń i osiągnięć w zgłębianiu tej niełatwej wiedzy , trzymaj się Stypendystko!

Witam serdecznie po raz drugi,

Oczywiście, nie miałam zamiaru poprzestawać na tych kilku zdjęciach. Z dużą przyjemnością będę dzielić się z Wami, Drodzy Forumowicze, tym, co zobaczyłam i czego nowego dowiedziałam się o Chinach. Chiny to ciekawy kraj, chociaż muszę przyznać, że na przestrzeni ostatnich 100 lat straciło wiele ze swojego dawnego uroku i poczucia estetyki. Nieraz trzeba się bardzo wysilić, by znaleźć architekturę czy miejsce godne uwagi i nawiązujące do historii kraju.

Dzisiaj chciałam pokazać Wam muzeum poświęcone pamięci wybitnego poety i prozaika chińskiego Su Shi (przydomek literacki Su Dongpo), które mieści się w pięknym i malowniczym miasteczku Meishan w prowincji Syczuan. Jest to też miasto rodzinne ww. poety. Su Shi cieszył się sławą nie tylko ze względu na swoje dzieła literackie, ale także zasłynął jako polityk.






Stanowisko pracy Su Shi


A to Su Shi i jego młodszy brat wspólnie pracują przy stworzeniu wiersza.

Na dokładkę dodaję również oryginał jednego z jego licznych dzieł. Znaki wyryte na kamiennej tabliczce, które widzicie na zdjęciu, to jedno z jego największych dzieł - "Oda do Chu".




Poniżej widzicie piękny taras, na którym poeta wraz z członkami swojej rodziny odpoczywał i prowadził rozmowy na temat literatury, poezji, a także polityki.




Kolejne zdjęcia, które dodaję pochodzą już z innego miejsca (tak się składa, że z miasta, do którego ww. poeta przeniósł się po zdaniu cesarskich egzaminów, by pełnić urząd "ministra" do spraw robót publicznych) - czyli z Hangzhou.

A oto przepiękna, wielka świątynia Fenglai w okolicach Zachodniego Jeziora. W środku znajduje się monumentalna figura Buddy. Wnętrze świątyni jest barwne, położony jest niezwykły nacisk na wykończenia i detale, całość przenosi nas w inny, tajemniczy świat bóstw.






Na koniec widok z góry Gaobei, w okolicach świątyni.

Tak jak obiecałam, dodaję kolejne zdjęcia z podróży po Chinach, która, niestety, powoli dobiega końca. Na poniżej zamieszczonych zdjęciach znajduje się świątynia LingYin. To piękny kompleks zabudowań, w których można podziwiać imponujące figury, wyrzeźbione z niezwykłą precyzją z naciskiem na detale. Przy ogromnym posągu Buddy stoją ustawione kosze z owocami, w środku świątyni czuć intensywny zapach kadzideł, a na balkonie, ponad głowami wiernych, mnich bije w wielki gong. To wszystko wprowadza w stan uniesienia, dodaje całości mistycznego uroku.

Nie widzę ani jednego z zapowiedzianych zdjęć, a apetyt rozbudzony...

Będąc w Chinach robiłam kilka podejść, żeby dodać zdjęcia. Wszystkie zakończone porażką. W ostatnim poście nie dodało mi się żadne ze zdjęć, w innych przypadkach strona po prostu wygasała. Na szczęście, jestem już w Polsce, a szybkość Internetu tutaj to prawdziwy luksus, wierzcie mi...
Dodaję poniżej zdjęcia, które ostatnio obiecałam...

Witajcie po dłuższej przerwie, Drodzy Forumowicze!

W zeszłym miesiącu po raz drugi już miałam wspaniałą okazję wybrać się do kraju, którego historia, kultura i język są moją największą pasją. Chciałabym podzielić się z Wami tym, co udało mi się tym razem zwiedzić i zobaczyć. Nie zabraknie także fotografii kulinarnych, dla nakarmienia Waszej ciekawości świata.



Powyżej główna ulica w Szanghaju - Ulica Nankińska



Widok na finansową dzielnicę Szanghaju i jej imponujące biurowce.



Wybaczcie brak bardziej precyzyjnego zdjęcia - tam, w oddali, widać wieżę telewizyjną Szanghaju zwaną także "Perłą Orientu".



Jeszcze jedno ujęcie z Ulicy Nankińskiej.

A teraz przechodzimy do fotografii jedzenia, jakie można skosztować w mieście Hangzhou (50min-1h jazdy pociągiem od Szanghaju).



Tzw. "Stuletnie jaja". Podawane z sosem sojowym, posiekanym czosnkiem i pietruszką. Tak naprawdę nie są stuletnie. Ich konserwacja trwa najwyżej kilka miesięcy. Pomimo swojego odpychającego wyglądu, są naprawdę smaczne!



Sałatka z tofu na zimno. Również z dodakiem sosu sojowego, pietruszki i czosnku. Łagodne, smaczne danie.





Obydwa dania to "Śmierdzące tofu". To z pierwszego planu smażone jest na głębokim oleju, podawane z posypką chilli (wbrew pozorom, nie śmierdzi za bardzo). Dopiero drugie tofu zasługuje w pełni na swoją nazwę. Podawane w ostro-słodkawym sosie.



Jedna z ulubionych przekąsek w Hangzhou. Prażone orzeszki w occie. Naprawdę ciekawy smak.



Kurczak Gong Bao. Po raz kolejny przekonałam się, że Kurczak Kurczakowi nierówny. Jedząc go w Sichuanie dostawałam mieszankę orzeszków, papryczek chilli i ogórka. Ostre i słone zarazem danie. W Hangzhou natomiast podawane jest ze słodko-kwaśnym sosem i jeszcze innymi warzywkami. Bardzo łagodne i przyznam, że pyszne.

Teraz zapraszam Was na zakupy owocowo-warzywne w Chinach. Chiny to kraj mnóstwa rodzajów owoców i warzyw, których nazwy nie mają swoich odpowiedników w języku polskim (oczywiście wiele ich ma, pozostałe to wyjątki, których u nas nie znajdziemy)



Skrzynie mandarynek, kumkwatów (karamboli), gruszek nashi i jeszcze innych "Stworów"...



Po prawej - znajome grejpfruty, po lewej - .... szczerze mówiąc, nie mam pojęcia



M.in. wielkie mandarynki i słodkawe mango.



Na zdjęciu m.in. zapakowane kumkwaty, na dolnej pułce Durian (śmierdzący rarytas) oraz czerwony Smoczy Owoc (na dole, po lewej). Reszty nie znam...



Zapakowane zielone warzywka...



Kolejna porcja warzyw... w oddali widać pistacje i inne orzechy.



Sushi w bardzo chińskiej wersji




A na koniec.... pyszny żołądek. Ulubiony dodatek Chińczyków to tzw. Huo Guo (ang. Hot Pot) "Gorącego Garnka" w którym znajduje się zupa z przyprawami, w której gotujemy (sami) wybrane, surowe przysmaki.

Te po lewej obok grejfrutów to figi

Skrzynie mandarynek, kumkwatów (karamboli), gruszek nashi i jeszcze innych "Stworów"...
kumkwaty / karambole to dwa różne owoce:)

Te po lewej obok grejfrutów to figi
Dziękuję za podpowiedź

kumkwaty / karambole to dwa różne owoce:)
Pisałam trochę w pośpiechu. Oczywiście, karambola to inaczej Star Fruit

Fotki są bardzo apetyczne Czy masz też może jakieś przepisy na ciekawe, smaczne i realne w naszych warunkach do wykonania potrawy?

Witajcie ponownie, dawno mnie tutaj nie było.
Dlaczego wracam? Ponieważ odbywam właśnie kolejną podróż do Państwa Środka i mam dla Was porcję świeżych zdjęć z moich wojaży.
Tym razem chciałabym zaprezentować Wam garść ujęć z dwóch miejsc: dość niewielkiego (jak na Chiny) miasteczka Huzhou oraz, dużo większego, Hong Kongu.

Zacznijmy od pierwszej wymienionej pozycji. Miasteczko Huzhou liczy ok. 154 tys. mieszkańców i leży w prowincji Zhejiang. Od miasta, w którym obecnie się znajduję, czyli Hangzhou, jest to jakieś 50 min jazdy autobusem.
Nie chcę wdawać się w zbędne szczegóły, ponieważ wszystkie liczby i dane bez problemu znaleźć możecie w Wikipedii. Nas interesuje to, jak miasto wygląda i co można zobaczyć tam ciekawego.
Pierwsze moje wrażenie? Miasto jeszcze dość "dzikie", a rozumiem przez to możliwość poczucia prawdziwych Chin. Nieucywilizowanych na siłę przez obecną propagandę pokazania światu, że Chińczycy idą z duchem czasu, a chińskie miasta w niczym nie ustępują tym na Zachodzie.
Co to oznacza? Przechodzenie na czerwonym świetle? To mało. Wszechobecne trąbienie sunących aut? Tego jeszcze i w większych miastach nie udało się opanować... Największą nowością dla mnie była trudność ze złapaniem autobusu miejskiego. Stanie i czekanie na wyznaczonym przystanku to za mało. Subtelne machnięcie ręką - niewystarczające. Dopiero wyjście na ulice, machanie energicznie ręką mogło przynieść jakiś skutek.
Z łapaniem autobusów jak taksówki nie byłoby jeszcze aż takiego problemu, gdyby autobusy w ogóle przyjeżdżały. Niestety, wielokrotnie na autobus trzeba było czekać nawet godzinę, po upływie której autobusy przybywały "stadami"
Jestem z tego pokolenia, które bez smartfona z dostępem do internetu ginie. Na szczęście pożytek z tego taki, że w internetowych aplikacjach, tych w języku chińskim także, orientuję się nie z gorsza. W Huzhou okazało się to jednak nikłą umiejętnością. Wyświetlane na ekranie telefonu numery autobusów albo nie istniały, albo ich godziny pracy były dużo krótsze, niż w podanych w aplikacji informacjach. Tak więc umiejętność, która w największych miastach Chin pozwala na szybkie i sprawne poruszanie się, w Huzhou nie miała racji bytu. Cudem zdążyłam na ostatni autobus na dworzec.
Z wyżej wymienionych względów zaplanowana przeze mnie trasa skurczyła się pokaźnie. Na szczęście udało mi się dostać do Perły Huzhou, miejsca, które jest miasta Huzhou chlubą - do Starego Miasta, nad piękny kanał. Nie jest to duży kompleks, ale ładny i klimatyczny.
Poniżej kilka kąsków dla spragnionych nowych doświadczeń.

Teraz przyszedł czas na drugą lokalizację - Hong Kong. Niestety na wstępie muszę nieco rozczarować - w Hong Kongu byłam tylko "przejazdem", tzn. przy okazji lotu z i do Japonii, dlatego moje doświadczenia są zaledwie kilkugodzinne. Jednakże mam kilka zdjęć i kilka słów o moich wrażeniach z tego miejsca.
Hong Kong to ogromna metropolia, której populacja liczy ponad 7 mln. Hong Kong położony jest nad Morzem Południowochińskim, dosłowne tłumaczenie nazwy Hong Kong to "pachnący port" i pochodzi z języka kantońskiego (uważanego za jeden z dialektów chińskich), choć tak naprawdę jest to odrębny język, którego ja, jako sinolog, nie rozumiem praktycznie wcale.
Na całe szczęście większość mieszkańców, w szczególności tych młodych, rozumie mandaryński, dzięki czemu nie odczuwałam zbyt silnie problemów z komunikacją z autochtonami.
Muszę przyznać, że różnica między Chinami kontynentalnymi a Hong Kongiem jest wyczuwalna. Przede wszystkim na pierwszy plan wysuwa się spuścizna po przeszłości Hong Kongu jako kolonii brytyjskiej - ruch lewostronny i piętrowe, urokliwe autobusy miejskie.
Ponadto jest to miasto różnorodne, tętniące życiem. W przeciwieństwie do miast z Chin kontynentalnych, Hong Kong charakteryzuje się różnorodnością, każda z uliczek ma swój własny klimat, każda część miasta nie przypomina do złudzenia innej.
Oślepiające neony rodem ze znanych nam filmów, zapach jedzenia dobiegający zewsząd, mnogość ulic targowych, gdzie każdy znajdzie coś dla siebie.
Ponadto piękny port, który w nocy przyjmuje romantyczne oblicze - spokojne wody, kolorowe wieżowce i uliczni grajkowie, którzy tworzą niepowtarzalny nastrój.
Z Hong Kongu pamiętam także urokliwy park z postaciami z kreskówek, a także aleję gwiazd, która znajduje się na pokaźnych rozmiarów "tarasie", gdzie także można usiąść i podziwiać pobliski port i statki przemykające od czasu do czasu.
Tak sobie myślę, że na pewno tam jeszcze wrócę. Tym razem na dłużej, by poznać to miasto nieco lepiej...

Juz jak zobaczyłam Twój nick wiedziałam ze znowu będzie coś ciekawego. masz zmysł reporterski. Dzięki. Od czasu do czasu wracam do twoich Chin. Nigdy tam nie pojdę, bo data urodzenia nie ta, ale po każdej Twojej relacji szukam materiałów by się coś więcej dowiedzieć. Jeszcze raz dzięki.

A ja za dwa tygodnie jadę do Chin,i z tym związane mam dylematy, co zabrać z ubrań, czy nie będzie mi zimno, ile pieniędzy potrzebne na wydatki oprócz tych opłat wniesionych w ramach wycieczki.Czy w razie braku czegoś nie będzie problemu z zakupem.Tysiące pytań bez odpowiedzi.
Nie wiedziałam, że tu jest taki wątek o Chinach, dopiero dzisiaj go dostrzegłam, więc mam okazję dokładnie go przestudiować, dziękuję.