Forum Ogrodnicze Oaza

Przystępując do szydełkowania należy pamiętać, aby dobrać odpowiednio rozmiar szydełka do grubości nici. Jak rozpoznać, czy rozmiar ten jest odpowiedni? Jeśli szydełkuje się wygodnie, wzór nie jest ściśnięty ani rozlazły, nić przez oczko przeciąga się swobodnie - rozmiar jest odpowiedni.

Podstawowymi elementami szydełkowania są oczka łańcuszka, półsłupki, słupki.

Sposób wykonania oczek łańcuszka



Nić łapiemy szydełkiem i przeciągamy przez wcześniej utworzone oczko.


Półsłupki ścisłe




Wbijamy szydełko w oczko łańcuszka, łapiemy nić, przeciągamy przez oczko. Następnie łapiemy nić kolejny raz i przeciągamy przez 2 oczka znajdujące się na szydełku.


Słupki




Nawijamy nić na szydełko, wbijamy szydełko w oczko łańcuszka. Przeciągamy nić, na szydełku znajdują się 2 oczka i jedno nawięcie. Następnie znów łapiemy szydełkiem nić, przeciągamy przez pierwsze oczko i przez nawinięcie jednocześnie. Znów łapiemy nić, przeciągamy przez 2 ostatnie oczka.

Słupek podwójny


Wykonujemy, jak słupek pojedynczy, tylko robimy 2 nawinięcia nici na szydełko, a nić przeciągamy przez oczko i nawięcie dwa razy.

Łącząc słupki i oczka łańcuszka można tworzyć "okienka", połączenie słupków i pustych okienek umożliwia tworzenie wzorów "siatkowych".




Przykład wzoru "siatkowego" - liść koniczyny powstał przez wypełnianie kratek słupkami.

Super wątek, można by było takich kursów jeszcze więcej tutaj zamieścić.

To ja zamiast kursu wstawię swoje robótki - tylko proszę się nie śmiać że facet robi szydełkiem bo będzie

Leszku- a któż by śmiał aniołki podobne i mnie się kiedyś przytrafiło popełnić Bałwanki jak dla mnie są zaj....te

Lechu, normalnie wymiękłam !!! To ja się kobiet na forum proszę o kurs dziergania na drutach, bezskutecznie, a to do faceta trza było się zwrócic ! Szacun !!!

Szydełkowanie chodziło za mną już od miesiąca. Sto lat temu lubiłam dziergać. Znalazłam szydełko w czasie porządków, ale nie miałam włóczki żadnej. Oglądałam wzory w necie i w taki głód się wpędziłam, że normalnie nie mogłam wytrzymać. A że pasmanterie daleko, pojechałam do Castoramy i kupiłam sobie... sznurek budowlany. Na dobry początek zrobię koszyk na robótki! Myślę, że na szydełku można zrobić masę fajnych rzeczy do ogrodu. I ta zima jakoś zleci

O rety! Szydełkujący mężczyzna Gratuluję Leszku

barashka wrote:
Na drutach to i ja nie potrafię - umiem tylko oczko w prawo, oczko w lewo

Piku, to zaczęło się jako terapia antynikotynowa

To świetna terapia

Gdzieś na forach szydełkomaniaków widziałam hasło: "Włóczka jest tańsza od terapii" W pełni popieram. Szydełkowanie ma w sobie coś z medytacji. Ja się odprężyłam mocno tworząc to oto dzieło



Dzisiaj kurier przywozi pudło zamówionych nitek i całe święta zamierzam się relaksować z szydełkoem!

Dagmaro i jak Twoje świąteczne robótki szydełkowe

Kursu cd..
Stosując różne kombinacje słupków, oczek łańcuszka, półsłupków można stworzyć najróżnorodniejsze wzory koronkowe. Sztuka koronki szydełkowej rozwijała się w różnych krajach w nieco inny sposób. Bardzo popularną techniką jest tzw. koronka brugijska. Najpierw jednak była koronka klockowa, zwana też igłową.



Na obrazie Vermeera pt. 'Koronczarka', prócz mistrzowskich światłocieni dostrzec można wałek z nakłutymi szpilkami, przymocowane do nich nitki były odpowiednio przeplatane, tworząc koronkowy wzór.



Niemal w tym samym czasie, gdy Vermeer malował swoje dzieła, sprytni fałszerze zaczęli podrabiać koronki igłowe za pomocą szydełka Taka praca trwała znacznie szybciej, a efekt był niemal identyczny W ten właśnie sposób narodziły się słynne koronki brugijskie




Aby stworzyć coś z koronki brugijskiej, musimy wydziergać taśmę. Pracę rozpoczynamy od oczek łańcuszka, a kolejny rząd robimy słupkami (na początku 3 oczka łańcuszka-wysokość słupka +7 oczek dla uformowania 'uszka')







3 rząd rozpoczynamy od oczek łańcuszka (3+10), które utworzą charakterystyczne boczne 'uszka'





I tak sobie dziergamy, dziergamy ...


to jest schemat taśmy będącej podstawą koronki brugijskiej

Podstawą koronki brugijskiej jest szydełkowana taśma, którą łączy się tworząc różne ornamenty, uzupełnia o motywy kwiatowe.

Jeśli mamy już odpowiednio długi kawałek wydzierganej taśmy, możemy pokusić się o wykonanie kwiatka.

Wystarczy długość z 6-8 uszkami, aby powstał płaski kwiatek, z 4 uszkami, aby stworzyć dzwonek

Przy pomocy oczek łańcuszka łączymy 'uszka' z jednej strony taśmy.


W zależności od tego, jaki duży chcemy mieć środek, tyle oczek robimy między kolejnymi łączeniami. W tym kwiatku jest 1 + 1 - czyli 1 oczko łączące oraz jedno oczko między łączonymi elementami.



Gdy środek jest już uformowany, należy połączyć brzegi bocznych krawędzi


A to już gotowy element



Doszywamy do niego listki, pręciki i otrzymujemy kwiatek do czapki, sweterka, kapelusza lub filcowej torebki (w Biedronce widziałam świetne filcowe torby, idealne, aby je obszywać włóczkowymi kwiatami

Dla osób pragnących bardziej zgłębić technikę koronki brugijskiej podaję kilka schematów szydełkowania taśmy



oraz sposobów łączenia taśmy w bardziej wyszukane wzory













A tu są przykłady prostych, ale bardzo efektownych serwet

Słupki i oczka łańcuszka - bardzo prosta serwetka, podkładka z walentynkowem motywem serduszka

1 rząd - nabieramy 50-60 oczek łańcuszka w zależności od grubości nici oraz wielkości podkładki.
2 rząd przerabiamy słupkami, na środku pomiędzy słupkami dorabiamy 1 oczko łańcuszka.
3 rząd 1 słupek + 2 oczka łańcuszka, słupki robimy nad co drugim słupkiem poprzedniego rzędu, pomiędzy słupkami wrabiamy 2 oczka łańcuszka, a na oczku środkowym 2 słupki przedzielone 2 oczkami łańcuszka.
4 rząd, słupek nad słupkiem, nad oczkami łańcuszka 2 słupki.
5 rząd wykańczamy półslupkami z pikotkami - półsłupek nad każdym słupkiem, pomiędzy półsłupkami 3 oczka łańcuszka.

Szydełkowanie modułowe - patchworki

Do tego rodzaju szydełkowania możemy wykorzystać resztki włóczek, które pozostają po różnych pracach





Po połączeniu różnych kwadratów mogą powstać małe kuchenne podkładki lub wielkie narzuty.



Robótki modułowe mają ogromną zaletę, zanim zrobimy wielką narzutę, kawałek pracy możemy zacząć nosić jako szaliczek

Szydełkowanie było sztuką znaną od zamierzchłych czasów, podczas wykopalisk archeologicznych czasem odnajduje się kawałki zachowanych robótek szydełkowych.
Na tym zachowanym skrawku pochodzącym z ok. 230 r n.e. zachowały się dość wyraźnie wzory szydełkowe wykonane słupkami:

Kolejnym bardzo popularnym typem szydełkowych wzorów jest tzw. koronka irlandzka. Również powstała jako naśladownictwo koronek hiszpańskich i weneckich.



Osiemnastowieczne arystokratki wojażujące po południu Europy często zachwycały się tamtejszymi koronkowymi wyrobami, a że ceny najbardziej misternych splotów były baaardzo wygórowane, przykazywały swojej służbie zrobić coś podobnego  Szczególnie udany wyrób bywał upowszechniany.
Stąd w różnych regionach pojawiały się nieco różne sposoby podrabiania oryginalnych koronek weneckich.
Na bawełnianej siatce grubszą nicią oznaczano krawędzie wzoru, cieńszą nicią wypełniano wnętrze (nazywano to ‘zapełnianiem trumny), nadmiar tkaniny wycinano, koronkowa tkanina była gotowa.
Kolejny sposób to szydełkowanie motywów, krawędzie grubszą nicią, cieńszą wypełnienie wnętrza motywu, naszywano na siatkę bawełnianą, wycinano nadmiar tkaniny, koronka była gotowa.
Najbardziej upowszechniła się metoda szydełkowania pojedynczych elementów i następnie naszywania na płótno robocze, doszydełkowywania mostków, siatkowanych połączeń. Po wypruciu szydełkowanej pracy z roboczego materiału, koronka szydełkowa była gotowa.




W I poł. XVIII w kilku miejscowościach Irlandii założono szkoły kształcące dziewczęta z biednych domów w wytwarzaniu koronek.
Przemysł koronkowy zaczął się dynamicznie rozwijać, gdy sprawę w swoje ręce wzięły siostry zakonne, przy swoich klasztorach utworzyły ośrodki koronkarstwa, szkoły połączone ze skoszarowanymi manufaktury, w których dziewczęta żyły i wytwarzały wyroby koronkowe. Takie zakłady powstawały również w majątkach ziemskich.
Aby praca trwała sprawniej każda z pracownic wytwarzała jeden element motywu, inne pracownice zajmowały się ich łączeniem.
Wzory były zazdrośnie strzeżone, do wnętrza wytwórni nie wpuszczano obcych osób w obawie przed kradzieżą pomysłów.
Do zachowania tajemnicy produkcji przyczyniało się również to, że każda osoba stawała się biegła w wytwarzaniu jedynego motywu jak liść czy kwiat. Następnie inna osoba przy pomocy szydełka łączyła różne kawałki razem za pomocą siatki tła.
Panująca wówczas bieda sprawiały, że chętnych do nauki szydełkowania nie brakowało. Światową potęgą koronki szydełkowej Irlandia była zwłaszcza w latach 40-tych XVIII w. Gdy zaraza ziemniaczana niszczyła plony i zapanował głód, umiejętność ‘zapełniania trumny’ pozwalała przeżyć.
Dla koronki irlandzkiej charakterystyczne są motywy roślinne, różnego rodzaju liście o nieregularnych krawędziach – koniczyny, paproci, kwiaty dzikiej róży.



Zdjęcia pochodzą z książki Samuel Goldenberg, Lace its origin and history

A to moja impresja na temat szydełkowych motywów irlandzkich - bo koronką, z racji grubości nici, to trudno nazwać