Forum Ogrodnicze Oaza

Aukuba japońska (Aucuba japonica)





Nazywana "japońskim wawrzynem" lub "łaciatym wawrzynem". Nazwę Aucuba nadał szwedzki botanik Carl Peter Thunberg. Rodzaj pochodzi z Azji, przez Himalaje aż do Japonii.

Dość łatwy w uprawie i wytrzymały, niepodatny na choroby krzew zimozielony. Niestety w naszym klimacie jest wrażliwy na mróz. Znosi ujemne temperatury do -10 st. C, pod warunkiem, że w ciągu dnia temperatura się nieco podniesie, nawet -20 st. C do kilku dni. U mnie wytrzymywała na dworze gdy padał pierwszy śnieg, nic jej się nie stało.

Charakteryzuje się skórzastymi, gładkimi liśćmi o satynowym połysku, często pokrytymi żółtymi plamami. Liście niektórych odmian są lekko ząbkowane, co w przypadku mojej aukuby bardziej jest widoczne na młodych listkach o tej porze roku (na zdjęciach). Pąki kwiatowe - u nasady młodych listków - są niewielkimi, zielonymi kuleczkami z zaznaczonym cieniutką oberżynową linią krzyzykami. Po dojrzeniu pąk pęka, a jego wewnętrzna strona otwiera się pokazując fioletowe wnętrze. Kwiaty są niepozorne, widoczne tylko z bliska, krzew zdecydowanie ozdobny z nietypowych liści. Kwitnie w III-IV. U mnie nie zawiązała owoców bo potrzebna byłaby druga roślina, są różnopłciowe. Wymaga umiarkowanego podlewania, latem lubi zraszanie.

Osiąga maksymalnie 1,5 do 2,5 m wysokości i raczej wąski pokrój (do 1,2 m). Lubi miejsca półcieniste i osłonięte od wiatru, glebę żyzną, piaszczysto - gliniastą. Ponieważ ma niską mrozoodporność w Polsce raczej do uprawy pojemnikowej.

U mnie uprawiana w donicy przeżyła drugą zimę, pierwszą w drewnianym, ocieplonym, nieogrzewanym wiatrołapie - 25% liści straciła. Tegoroczną zimę przetrwała w murowanym garażu, nieogrzewanym, bez żadnych innych osłon, z umiarkowanym podlewaniem spoczynkowym - nie utraciła liści. Na zdjęciu widoczna jest obecnie w porze kwitnienia i rozwoju młodych liści, wszystkie dojrzałe liście są z zeszłego sezonu.
Nic ją nie obsiada, nie gryzie jej, podobno można robić sadzonki wierzchołkowe lub pędowe (spróbuję!), polecam jeśli ma się chłodne (nie mroźne) miejsce do przechowania.

Ja do pamiętnej zimy 2011/2012 hodowałam dwie aukuby w gruncie. Pięknie rosły i zimowały niczym nie okrywane. Niestety, wspomniana zima to były dla nich absolutnie ekstremalne warunki i nie dały rady
A wyglądały tak:

Moja w zimie 2010\2011 zimowala bez okrycia'wszystko nad ziemia zmarzlo. ale odbila. Nastepna zime dostala pierzynke z iglakow, ta sama sytuacja. Nastepna zime juz wykopana, w jasnym, ale w chlodnym pomieszczeniu nawet przyrastala. W tym roku troszke choruje, ale daje sobie rade. Latwo ja ukorzenic. Nie wiedzialam. ze moze kwitnac, mojej sie to nie zdazylo.
dzisiaj wcielo mi polski znaki, sory

W środkowej Polsce najpopularniejszą odmianę 'Variegata' czy 'Crotonifolia' (no, tę pokazaną w tym wątku) można utrzymać przy życiu w gruncie, ale wymaga to cienistego stanowiska, używania agrowłókniny, budowania styropianowych budek itp. Generalnie nie jest to warte zachodu. U mnie w zachodniej Polsce przetrwała ostatnią (łagodną) zimę z dość mocnymi uszkodzeniami liści, przy czym była wystawiona na praktycznie nieskrępowane działanie żywiołów (zabezpieczony - grubszą warstwą kory - był tylko system korzeniowy).

Bardziej od 'Variegaty' podoba mi się 'Picturata':
davesgarden.com/guides/pf/go/165641/

Bardziej ciekawa niż ładna jest odmiana 'Longifolia':
dangergarden.blogspot.com/2014/01/aucuba...ongifolia-is-my.html

Rhodofil, a jednak w mojej miejscowości w co najmniej kilku znanych mi ogrodach rosną w gruncie spore aukuby bez specjalnych starań
U mojej koleżanki trzy domy dalej rośnie wielki kilkunastoletni egzemplarz, który dostaje tylko przy najtęższych mrozach płaszczyk z agrowłókniny. Poza tym tylko - zaciszne stanowisko i półcień, zresztą podobnie jak laurowiśnie, skimmie, rododendrony i większość innych zimozielonych. Moje też by żyły do dzisiaj gdyby nie niefrasobliwość ogrodniczki No bo minus 25 przez kilka nocy pod rząd jest zabójcza dla większości roślin, nie tylko aukub...
Dodam, że mieszkam w płd.-zach. Polsce i do tego od zachodu odgradza nas Masyw Ślężański.

Ostatnie chwile przed mrozami:

Aukuba japońska niestety nie jest całkowicie wytrzymała na mrozy w okresie zimowym.
W ogrodzie mojej mamy co roku na zimę Aukubę chowamy do piwnicy. Dlatego aukubę trzymamy wyłącznie w donicy. To jedyny minus.
Za to aukuba ma mnóstwo zalet ma przepiękne nakrapione liście, mało wybredna, praktycznie nie choruje.
Lubi słońce do lekkiego półcienia, wtedy ma ładniejsze i bardziej pstre liście. Umiarkowane podlewanie.
Polecam tą roślinę!

Tak wygląda teraz:

Jednak nic nie ucierpiała:

oby wszystkie zimy były takie...

Mało który krzew wygląda tak ładnie w listopadzie:

Aucuba w styczniu:

Zdzisławie,a czy Ty przykrywałeś swą aukubę na czas większych przymrozków? tzn stroiszem, igliwiem? pytam, bo ja nie, a i tak dość dobrze przetrzymała mrozy maleńka sadzonka z września pozostałe zimują w domku (ukorzeniają się)

Przykrywałem, gdy była mała.
Ta ma już ponad 10 lat.

dziękuję! moja jest obecnie calutka zasypana wielką hałdą śniegu! ale to dobrze, bo zapowiadają znów dwucyfrowe mrozy, jednak sąsiadki aukuba, ma listki podobne do Twojej! więc chyba wszystko z nią ok?!

Tak, na razie wszystko z nią OK.

W grudniu:

Aucuba nasal wygląda bardzo dobrze:

Kwiatów coraz mniej - ogród zdobią liście:

Aucuba ładnie przezimowała.