Forum Ogrodnicze Oaza

Chciałem uniknąć błędów na przyszłość.

Reniu, skoro na najbliższe kilkanaście dni zapowiadane są bardzo zimne dni i jeszcze zimniejsze noce plus intensywne opady, to pozostawienie zielonych pomidorów na krzakach do października ( czyli jeszcze na dwa, trzy tygodnie ) w takich warunkach pogodowych dla mnie mija się z celem.
Z pewnością nie dojrzeją, a mogą zacząć gnić - zarodniki grzybów tylko czekają na taką okazję. Wolę więc zerwać ZDROWE zielone pomidorki i pozwolić im dojrzeć w domu. Konfitura z zielonych pomidorów z dodatkiem ostrej papryki jest naprawdę godna polecenia

Renia03 wrote:
Dyskusja jest zbędna. Wystarczy porównać dwa zdjęcia pomidorów leżących u mnie w altanie na wersalce. Widać jak przybywa dojrzewających pomidorów. Na pewno takiego efektu nie byłoby na krzakach, a zagrożenie zarazą jest coraz większe. Wybór jest prosty: albo przetrzymywać długo pomidory na krzakach by je wyrzucić, albo zebrać wcześniej i jeść.

Widać gołym okiem postęp w dojrzewaniu :

Życzę każdemu z nas, wielbicieli pomidorków, takiego widoku umeblowania i wystroju wnętrza.
Zaiste - imponujące!

U mnie, oprócz tradycyjnego sposobu przechowywania pomidorków w koszykach i skrzynkach niektóre grona wiszą w całości, np. Perły Małopolski; niespiesznie dojrzewają, w niczym nie tracąc na wyglądzie i zdrowiu.

Natomiast większość zielonych spoczęła w kartonach umieszczonych na segmencie:

Baza do produkcji salsy: własne pomidorki, które zerwałam zapalone i doszły do pełni dojrzałości w mieszkaniu ( Bawaria, Portosy i Polnaya Klubyszka ), ostre papryczki ( Aji Pineapple i Cayenne Purple ) i słodkie z marketu:

A takie pomidory kupiłam dla hecy na targu: podpisane były jako malinowy, bawole serce i paprykowy.

Wszystkie pomidory zerwałam i ułożyłam w zimnym i ciemnym, północnym pomieszczeniu. Zastanawiam się czy zrobiłam dobrze, może lepiej wystawić je na południowe parapety? Te mniejsze miałam i mam na słońcu i ładnie dojrzewały.







Zrobiłam tez porządek, usunęłam krzewy, zapakowałam w worki, a na rabacie posiałam poplon.Jestem zadowolona z urodzaju, ale obiecałam sobie, że zmniejsze ilość na nastepny rok.

Lunka, odpowiedź na Twój dylemat odnośnie miejsca przechowywania dostałaś już wcześniej:
pomodoro wrote:
Twoje pomidorki wyglądają fantastycznie

Pamiętam tę radę pomodoro, ale tak na chłopski rozum myśląc to ciepło i słońce jest warunkiem dojrzewania owoców na krzewach
i stąd moje rozterki. Jak 1/3 z nich dojrzeje to juz będzie dobrze.
Adasiowadziękuję za pochwały, rzeczywiście te zielone ostatnie sa zdrowe i ładne, ale ostatni dojrzały zbiór był bardzo brzydki.

Lunko, w linkowanym artykule znajdziesz kilka - myślę, że pomocnych - porad, jak przechowywać zielone pomidorki bez strat na ich wyglądzie i smaku. Parapet, byle nie ogrzewany i bez wpływu słońca również się nadaje.
Chociaż jeśli zielone pomidorki będą miały dostęp do światła, to może równomierniej się wybarwią. Istotniejsza jest temperatura: aby nie spadła poniżej 10 stopni. Moje mają raczej za ciepło w mieszkaniu i za sucho - u niektórych lekko marszczy się skórka.
Wiesz - inaczej wygląda fizjologia ( tworzenie się cukru ) pomidorka rosnącego i dojrzewającego na krzaku w słońcu i cieple, a inaczej zerwanego już owocu.
U mnie kolejne noce z temperaturą około 8-9 stopni, więc nie miałam na co czekać.

magia-ogrodu.blogspot.com/2015/09/zbior-...ch-przechowanie.html

Dziś pół dnia zajmowałam się pomidorami. Wszystkie zostały zerwane i przetarte szmatką z PW.
Tutaj zajęły całą wersalkę (rozłożoną), a nawet część jest poza. Pomidory małe, średnie i duże. Największy Czudo Zemli ważył 95 dkg.


A tu w pojemnikach pomidory koktajlowe.(różne ujęcia tych samych skrzynek)


Koktajlowe z tunelu zajęły cały stół. A tu pomidorki z gruntu. Najwięcej koktajlowych.

Pomidorki do schrupania. Na pierwszym planie Zagadka Prirody rewelacyjna(w porównaniu z poprzednim rokiem dużo smaczniejsza) i Malachitowa Szkatułka.

Mireczko, przepraszam najmocniej, to ile łącznie wysadziłaś krzaczków ( w gruncie i tunelu ) ???
Niesamowite ilości - podziwiam ilość pracy i czas poświęcony na opiekę

Matko i córko!!

Dzień dobry
Długo mnie nie było. Ten sezon był/jest dla mnie wyjątkowo trudny, najpierw na dobre rozgościł się wirus na pomidorach a w chwilę potem nagły i ostry zakręt na mojej drodze, z którego po trosze cudem, powoli wychodzę na prostą. Warzywnikiem ku mojemu zaskoczeniu zajęli się najbliżsi i pokazali w tym przypadku, że móc to chcieć. Nawet w bonusie dostałam zdjęcia tylko sporo czasu musiały poczekać. Ważne, że je mam i mogę cokolwiek napisać. Muszę też częściowo oprzeć się na ich relacji odnośnie smaku.
Jak wcześniej pisałam wbrew wszelkim zaleceniom pomidory zostawiłam i nie żałuję. Wszystkie krzaki zawiązały owoce na pierwszym gronie /nie miałam możliwości dociec dlaczego tylko na jednym gronie/ i wydały piękne duże owoce. Na części z nich były delikatne charakterystyczne dla tego wirusa plamki i pęknięcia czego na zdjęciach praktycznie nie widać. Ale...
mam jedno zdjęcie pomidorków z bardziej widocznymi plamkami.


Ze względu na brak możliwości regularnych oprysków forumowymi środkami ochronnymi, pomidory były potraktowane interwencyjnymi środkami chemicznymi takimi jak: infinito - zapobiegawczo, rewus, acrobat - interwencyjnie i bodajże signum. Skutecznie został powstrzymany atak zarazy, alternariozy i pewnie też innych chorób grzybowych.
No to po kolei:
Testowałam 2 odmiany gruntowe samokończące: Early Wonder i Legend.

Early Wonder najwcześniej dojrzała. U mnie krzaczek niewielki bo do ok.50 cm okazał się dość odporny na choroby, plenny owocuje do tej pory. Owoce niewielkie do 100 gram, okrągłe jak piłeczki, skórka cienka różowa. Miąższ soczysty, smak mocno pomidorowy z przewagą kwasu. Dla mnie smaczny i pozytywnie mnie zaskoczył.
Legend Krzaczek zwarty do 70 cm, okazał się poźniejszy i mniej odporny na choroby od Early Wonder. Owoce niewielkie, okrągłe u mnie do 150 gram, skórka czerwona. Miąższ soczysty, słodki, smaczny.

Mam tylko tylko takie zdjęcie, Legend w samym środku a po jego lewej stronie Early Wonder.

Ciąg dalszy w następnych postach.

Ciąg dalszy - Pomidory wysokorosnące:
Mata Hari- odmiana wielkoowocowa. U mnie rośnie w gruncie, krzaki dość silne. Owoce b.duże /niestety nie były ważone/ ale bez przesady, o cienkiej różowej skórce, nie pękały. Smak doskonały, intensywnie pomidorowy z niewielką nutą kwasku. Miąższ o konsystencji maślanej, o małej ilości galaretki. Skradł nasze kubki smakowe
[attachment:1]20180806_175227 (1).jpg[/attachment/.

Gdybym mogła zebrać nasiona zostawiłabym na drugi rok!!!

Floryda - rośnie pod folią. U mnie okazała się wrażliwa na choroby i na nawożenie.
Owoce b.duże typu befsztyk, największy 620 gram, skórka różowa. Smak również wyśmienity, dzieci określiły jako wyrazisty, Miąższ maślany o małej ilości galaretki. Drugi nasz faworyt. Z pewnością zostawiłabym na drugi rok!!!
Acha, 2 krzaki miały nieco inne owoce, troszkę też inny smak i miąższ mniej maślany ale również b.bardzo dobry.



Pozostałe odmiany opiszę w kolejnych dniach. Mam nadzieję, że dam radę.

Przepraszam jeszcze raz próbuję:
Grono z owocami odm.Mata Hari

Danusiu kochana, zanim przystąpię do gratulacji, że mimo wszystko pięknie poradziłaś sobie z uprawą pomidorków, to pozwolę sobie sprostować wizerunek Maty Hari - to pomidorek drobnoowocowy, a wygląda tak:

Mata Hari - drobne owoce, z wyraźnym dzióbkiem, o charakterystycznym "dymnym" kolorze.

Także tutaj: forumogrodniczeoaza.pl/index.php/forum/5...cowe?start=72#560332

Bardzo się cieszę, że pomimo wszelkich przeciwności losu dotrwałaś Ty i Twoje plony do końca sezonu, serdecznie dziękuję za opisy i charakterystykę odmian i zapraszam do Warzywnika ... jesienią

Ada .... jakby Ci tu powiedzieć..To na pewno nie jest Mata Harii którą my uprawiamy.