Forum Ogrodnicze Oaza

Jolu, obiecujące pąki zawsze cenne.
Co do rozkwitłych - to tylko My Valentine taki wyrywny, w dodatku ma fajne, słoneczne stanowisko, gdzie bryluje. Oto on w blasku słońca.

Dziś rozkwitł przed domem Vintage Wine, na zdjęciu może nie bardzo to wyszło, lecz nie krwisty, jak MV, tylko ciemno malinowy.



W cieniu może lepiej ten odcień wychodzi:



Dla kontrastu My Valentine:



Za chwilę dołączy jakiś w pąku biały, Może to Luna White, okaże się pewno jutro - kwitnie pierwszy raz po kilku latach, a znacznik niekoniecznie właściwy zabrany z starego miejsca.

W sieci oferty pięęęknych odmian, cóż, daję sobie po łapach i tyle. Wyporność moich rabat nie tylko osiągnięta, lecz niebezpiecznie przekroczona.

A to nowość u mnie, cieszy oko od dwóch tygodni i czeka, aż zwolni się miejsce po dalii

Bardzo ładny, lubię te o ciemnych liściach; na razie żaden z nich u mnie nie kwitnie.
Luna White, obok Starry Night, właśnie ciemnolistna, lecz pąki malutkie.



Sultry Kiss

U mnie zakwitł pierwszy hibiskus.

Tak pięknie zakwitł mój hibiskus z tegorocznego siewu.



A to starszy krzak.

To kolejny z tegorocznego siewu, ale kolor taki sam jak poprzedni


i z zeszłorocznych zakupów

Podziwiam Marlenko Twoje siewne sukcesy. U mnie próba z wysiewem nie powiodła się. Chętnie skorzystam z Twojego doświadczenia, jeśli podzielisz się szczegółami uprawy.

A to mój nieśmiertelny od lat zestaw dwóch odmian, różowa NN i czerwona 'Fireball'

Jolu, nie robiłam przy nich nic specjalnego. Jesienią zebrałam nasiona, wiosną wysiałam i takie podrośnięte przepikowałam. Wyrosły bez problemu, jedynie nie udało mi się zapylanie. Chciałam je pokrzyżować między sobą a widzę że kolory mają identyczne jak rodzice, przynajmniej te które zakwitły do tej pory.

Dziękuję Marlenko. Jeśli w tym roku będą jakieś nasiona, to postąpię tak jak Ty.
Ubiegłoroczne wysiałam od razu po zbiorze do pojemnika i trzymałam w domu. A do wiosny zgniły.

Kilka nadal kwitnie. Same różowe.

Starry, Starry Night



Dwa pąki ma Luna, może dadzą radę.



Evening Rose



Dark Mystery



Pozostałe albo nie zdążyły wyrosnąć na tyle, by wyprodukować pąki, albo już się żegnają na rok. Tylko jeszcze niezawodny My Valentine ma ze trzy pączki na (podwiędłym) pędzie. Pewno odpadną, idzie tydzień marnej pogody.

Aniu drugi rok przybieram się do zakupu, ale muszę najpierw przygotować miejsce. Teraz oglądam Wasze przepiękne rośliny: zachwycam się, podziwiam i troszeczkę zazdroszczę.

Ewuniu, nie ma co się zastanawiać, nawet teraz można jeszcze kupić kwitnący i przezimować. Grunt, wiosną mocno podlewać, tak od końca kwietnia, mimo że nie widać, by żył. I nie niecierpliwić się - ostatni u mnie dał znak, ze żyje, w połowie czerwca.
Jeśli boisz się przemrożenia, można wysypać nań kupkę lekkiego okrycia, a wiosną delikatnie rozgarnąć.
To są super byliny, kwitną, gdy już inne zbierają się do odwrotu. W moim przypadku średnio fortunnie, bo zwykle wyjeżdżam na dłużej w tym terminie.

Mimo pochmurnej pogody Luna dała radę, i to jak pięknie!





Również ostatni pozostający w jako takiej formie pęd My Valentine otworzył pąk.



A Starry Starry Night chce chyba zostać mister sezonu.

'Fireball' trzy dni temu, a od dzisiaj wiszą mokre ścierki zamiast imponujących kwiatów. Hibiskus błotny, ale zdecydowanie nie deszczowy.

U mnie hibiskusy nie rozrastają się w jakieś imponujące kępy, ale dają sobie radę, chociaż muszę je stale podlewać, bo rosną w przepuszczalnym piasku. Tutaj pierwszy, jaki kupiłam. Zdjęcie z roku 2017, a on rośnie do dziś, mimo że duża część karpy już spróchniała. Chyba powinnam przesadzić go w nowe miejsce.

Tutaj nowsze nabytki. Najwcześniej u mnie zakwita Old Yella.

Obok niego NN z ciemnoczerwonymi kwiatami i zielono-bordowymi liśćmi.

I kilka innych, których nazw też nie znam, gdyż w sklepie kupowałam nieoznaczone, a wrzucanie zdjęć do wyszukiwarki przyniosło rezultaty rozmaite. Chyba niektóre odmiany są do siebie bardzo podobne, a może jedna odmiana ma różne nazwy?



Tutaj chyba Starry Starry Night, chociaż nie jestem pewna.

A tutaj maluch, kupowany jako "hibiskus karłowy". On jest naprawdę bardzo niski, co widać przez porównanie z innymi hibiskusami, ale też z floksami, które wcale nie są wysokie. Rośnie u mnie już trzeci rok, więc to nie jest młodziutka sadzonka.


Tu natomiast tegoroczny nabytek, czyli French Vanilia. Waniliowy, jak trzeba!

Zakwitł najpóźniej ze wszystkich, dopiero pod koniec września, ale to może dlatego, że najpierw musiał się zadomowić.

Kilka dni temu przymrozek zwarzył wszystkie kwiaty. Szkoda, bo niektóre pąki dopiero zaczynały się rozwijać...

Rubia miałam kiedyś takiego malucha, którego pokazujesz. Poległ mi, jak przesadziłam go do donicy i zimowałam w szklarni, bo chciałam przyspieszyć wiosenny start i potem kwitnienie. Odmiana nazywa się: 'Nippon Blush'
Zdjęcie z 2017 r.


Właściwie mogłabym odtworzyć, bo dałam sadzonkę do zaprzyjaźnionego ogrodu, gdzie rośnie do dzisiaj.

Jolu, bardzo Ci dziękuję za rozpoznanie malucha. Ja wszystkie moje hibiskusy bagienne sadzę razem, w jednej dużej grupie, żeby sobie ułatwić podlewanie i chętnie dorzuciłabym do nich jeszcze 2-3 takie nieduże, z przodu rabaty. Tak więc już wiem, czego szukać. A może są jeszcze inne, niewysokie odmiany, mniej więcej do 60 cm wysokości?