Forum Ogrodnicze Oaza

A może ktoś chce się wybrać na wyspy. Wolin lub Uznam. My mieszkaliśmy w Świnoujściu (od strony granicy) i takie rozwiązanie uważam za świetne. Rano moożna było wyskoczyć do sąsiadów na bułkę z surową rybą i Wolin był w zasięgu koła. Jeżdżąc na Wolin korzystaliśmy oczywiście z dużych promów Karsiborów, do których trzeba było dojechać kilka kilometrów, ale nie stanowiło to problemu. Świnoujście, kurorty Niemiec, Międzyzdroje to jeden świat. Przyroda obu miejsc to drugi. I każdy z nich wart obejrzenia. A dzięki rowerowi i dobrym ścieżkom robi się to z przyjemnością. W 2009 roku Uznam był pod tym względem lepiej zagospodarowany. Ścieżki były oddzielone od dróg samochodowych. Z to Wolin, to ciekawsze krajobrazy, choć zachodni Uznam, też piękny.
Ale zdjęcia wkleję, jak wrócę, Mój Mąż już sie ubrał w spodenki z pampersem i jedziemy. Gdzieś.

Suwałki i okolice ciągle zachwala mi Córka, która tam była u koleżanki. Wprawdzie byliśmy na Podlasie, w Gibach, Puciłkach i Przewięzi, ale wiemm, że to teren ciekawy. Tylko ponad 500 km od nas

Z wielką przyjemnością 'zwiedziłam' Łagów, w którym bywałam na wczasach wieele lat temu - dzięki

Teraz czekam z zaciekawieniem, co też tym razem pokażesz? akl wrote:

Zapomnieliśmy o aparacie ... A zdjęcia z telefonu zastrajkowały i nie chcą się ujawnić.
Dzięki za zachętę.
A ja dotychczas nie znałam Ziemi Lubuskiej. A to piękne tereny.

Uznam. I okolice.

Teraz widzę, że zapomniałam opisać nazwą post #155451. To Solec Kujawski i okolice.

Czy jest ktoś, kto nie lubi jeździć brodami ? Tu Bielsko-Biała i Jaworki

Lato się zbliża, to może Wolin











I okolice

Lubię przydrożne kapliczki i krzyże. Ładne, czy brzydkie (czytaj: w moim typie, czy nie), odzwierciedlają upodobania czasu, miejsca i ludzi. Trwają w krajobrazie raz bardziej, raz mniej zadbane. Szkoda, że nigdy nie wiem dlaczego właśnie tam je postawiono. No, może poza tymi na rozdrożu, bo to naturalne.





Tu 2 przykłady z koziańskiego odcinka rowerowej obwodnicy Bielska-Białej (szlak granatowy). No dobra, niebieski, ale namalowany jest granatowy.

Pod koniec czerwca 2011 roku wybraliśmy się na 4 dni na Węgry. To była moja pierwsza wizyta u Bratanków ( ). Celem podróży był Eger i Puszta. Czyli z założenia miało być po łebkach, czyli chciałam ledwo powąchać temat. Ponieważ mam tam nieco ponad 300 km, nie jest to aż takie bezsensowne, bo zawsze mogę wrócić, żeby dogłębnie poznać rejon.
W Egerze spędziliśmy 2 noce, w hotelu w centrum miasta. Co było fajnym rozwiązaniem, bo wieczorem można było włóczyć się po starym mieście, podziwiać minaret (chyba najpiękniejszy jaki widziałam), barokowe budynki i skorzystać z basenów termalnych w mieście. Ale ... było daleko do Doliny Pięknej Pani. A przecież jest tam 48(?) piwniczek. I jak z nich potem wracać na rowerze ?! Ale to jakieś 6 km. Można na piechotę.


W drodze na zamek

Wieczorem przy termach





W Dolinie Pięknej Pani

Winnice


Czerwone dachy Egeru z widokiem na minaret

Eger rowerowo mnie nie zachwycił, choć jako miasto jest więcej niż uroczy. Raj dla tych, którzy lubią umiarkowane górki i dolinki, , ale nie trafiłam na coś co by mnie poraziło, zwłasza, że winnice nie są tak dostępne, jak w Tokaju. O czym później. No, może droga przez park wzdłuż rzeki, ma w sobie coś swojskiego i świetny jest zjazd uliczką z Doliny przez szereg nieturystycznych piwnic winnych. Przyznaję, że nie byłam najlepiej przygotowana do tej wycieczki. Po prostu uświadomiłam sobie, że jestem 50+ , a jeszcze nie byłam na Węgrzech.
Pomysł na Eger, który mogę polecić, to zwiedzanie miasta na rowerze, dzięki czemu za dnia dość szybko dotrzemy w jego różne zakamarki (zamek, ruiny łaźni tureckich, barok i klasycyzm, baseny w Egerze i Egerszalok), a potem zwiedzanie upatrzonych obiektów już bez roweru. No i wieczorny pobyt w knajpce, ale takiej, która nie przygotowuje posiłków pod Polaków, bo te mają się nijak do prawdziwych węgierskich, o czym przekonałam się na Puszcie.
Jeśli wybierzemy nocleg w okolicach Doliny Pięknej Pani, możemy spokojnie delektować się winem do kolacji. Każde z rozwiązań ma swoje zalety.

W tym roku, tym razem z autokarową wycieczką znów wybrałam się na Węgry i wybrałam opcję z Egerem. Warto było.

No to wróciliśmy znad Loary.

Pierwszy raz skorzystaliśmy z biura, które organizuje noclegi, przewóz bagażu między hotelami i proponuje trasę codziennych wypraw. Jechałam zdając się całkowicie na organizatora. Dziś, znając przebieg tras, czasy przejazdu, poszczególne obiekty, trochę inaczej bym to poukładała, ale to kwestia moich preferencji (zamek, ogrody, przyroda ?). Po 2 noclegi w każdym hotelu, świetnie to umożliwiają.
Dziennie było do przejechania 50-70 km po w miarę płaskim terenie (pojedyncze wzniesienia), a kolacja czekała dopiero około 20. Razem z nami jeździły 4 pary Belgów. "Razem" to oczywiście względne pojęcie. Spotykaliśmu się na popasach, w zamkach, ogrodach i na kolacji.
Wystarczająco często, żeby było o czym pogadać, ale bez konieczności ciągłego przebywania ze sobą i wzajemnego dostosowywania.



















No, a teraz czas nadrobić zaległości we własnym ogrodzie.

Gdyby ktoś był ciekaw, choć nie pyta, to podpowiadam

Moja lista miejsc ocenionych pod względem współuczestnictwa w ruchu drogowym samochodów i rowerów, w kolejności od najprzyjaźniejszych:
- Bornholm
- Chianti (tak, tak, mimio iż jazda samochodem we Florencji, to koszmar)
- Francja (bez entuzjazmu, ale i bez uprzedzeń)
- Polska

Skoro to forum ogrodnicze, to pozaglądajmy do cudzych ogrodów, ale nie tych pokazowych, tylko zieleni wokół domów.



W tej wsi przy kilku domach widziałam takie modrzewie (?) Zauroczyły mnie.


To drzewo nazwałam sobie "mimozą", choć nią zapewne nie jest. Dotknięte nie zwija listków. Jest piękne.




Opactwo w Pontlevoy było zamknięte dla zwiedzających. Ale przed bramą stały 2 donice jak wyżej. Za karę zjedlismy "opatowi" (teraz już nie ma tam klasztoru) jedyne dojrzałe truskawki i po jednym pomidorku z bazylią. Weszłam przez boczną bramę skuszona planem ogrodu. Sad za murem okazał się sadem przyciętych lip .


Podoba mi się, że poszczególne gospodarstwa maja nazwy. I bardzo popularne są żwirowe podjazdy.


Taki pasy "chwastów" były dość częste między polem, a rowem przydrożnym. Tu, przy wjeździe na posesję.

Nie jest tak, żebym lubiła jazdę na rowerze, dla niej samej. Tak lubi mój M. Ja lubię zmieniać ścieżki. Poniżej to, co mnie zaskoczyło we Francji, a czego istnienia nie byłam świadoma.

Sologne, to poza krainą stawów, kraina metalowych przydrożnych krzyży.




W całej okolicy, którą zwiedzaliśm, przy wielu rzekach były domy-pralne. Choć obecny stan wody nie zachęca do korzystania z niej.






Coś, o czym pisałam powyżej, zagony polnych wiatów wzdłuż pól, prawdopodobnie w celu zapewnienia bioróżnorodności.




Są dachy,które zauroczą mnie bardziej niż czerwone dachy Pragi. Tu widok z zamku na Saint Aignan.


Bukszpan ma aż tyle odcieni. Też Saint Aignan.


Odpuszczę sobie zwiedzanie zamku, żeby lepiej wykorzystać czas w jego ogrodach.

Fiolet opanował ogrody pokazowe. Piękne kompozycje lawendowe, bladoróżowe, poprzetykane bielą. Urzekające.
Chaumont



Chenonceau




Cheverny




A co Wy na to ... ?

Faktycznie urzekające te fiołkowo-białe zagony kwiatów... Wrażenia wzrokowo-węchowe z pewnością niezapomniane.
Po ostatniej fotce chyba przekonam się do celozji, za którą nigdy nie przepadałam... w łanie pięknie się prezentuje.

Oprócz widokowych tras, podziwiam również Waszą długoletnią miłość do tego rodzaju zwiedzania świata

Kto pamieta, że w okolice Bielska-Białej (dzisiejsza nazwa) do Jaworza, Bystrej, Górek przyjeżdżali na przełomie XIX i XX wieku znani ludzie, a niektórzy z nich tu żyli i z zmarli. Jedni zjawili się, by się leczyć, inni by wypoczywać w miłym towarzystwie, inni by podreperować nadwątlony majątek.
Dziś zdjecia z Bystrej,w której i muzeum Fałata, jego grób, i świetne wyjścia szlaków na Klimczok, Szyndzielnię, Magurę, ale i Kozią Górę. A tuż obok są Mikuszowice Krakowskie z pięknym drewnianym kościołem i Mikuszowice Śląskie ze starymi willami fabrykantów bielskich. No i z odnowionym basenem.
Długa, 5 km dolina zmmknięta Klimczokiem na swoje wady, ale i olbrzymie zalety.
Droga wznosi się łagodnie i długi podjazd nagradza długim zjazdem. No,chyba, że chyba, że chce sie pojechaś do Szczyrku, a szlakiem rowerowym to do centrum (pyszne gofry) tylko 7,5 km. Po "prawie płaskim", jak mówi mój M.

A feria barw jesienią na stoku Koziej jest przecudna. A na Klimczok, jesienią prowadzi "bajkowy las". Bajkowy jest, gdy bukowe pnie bielą się w słońcu, a lekki podmuch wiatru strąca deszcz miedzianych liści.

Ale póki co, mamy jeszcze lato

Białka

Nad Białką




Domy Bystrej niektóre w trakcie odnawiania

W drodze na najlepsze gofry świata.








W Szczyrku.