Forum Ogrodnicze Oaza

Poniewaz moj maz jest kajakarzem wysokogorskim, wybralismy sie do New Carolina. Ja mialam zamiar cieszyc sie odpoczynkiem z ksiazka w reka, a maz szykowal ekwipunek.
Po wielu godzinach jazdy jezdzamy powoli w obszar gorzysty:


Raj dla kajakarzy jest odpowiednio oznaczony


Chcemy troche rozprostowac nogi, wiec zatrzymujemy sie na poczatku toru alimpijskiego dla kajakarzy, zbudowanego na Mistrzostwa w 1996:




Obok jest tama i elektrownia, ktora zapewniala wode dla toru;



Jest to rowniez punkt widokowy z tablicami informacyjnymi:


Zdjecie, za ktore moglam zdrowo oberwac, gdyby ci ludzie to zauwazyli: menonici nie pozwalaja sie fotografowac, uwazajac, ze aparat kradnie im dusze...


Nie kieruja samochodami, ale moga byc pasazerami...tych cudeniek:


Spodobala mi sie tablica rejestracyjna






Moja Blackie tez odpoczywa


No to w droge!

Droga robi sie coraz bardziej kreta...




Ale za to widoki ladne!



Dojezdzamy do konca toru olimpijskiego...poczulam wzruszenie i dume na ten widok:



Szkoda, ze nie ma wody.


Droga coraz bardziej przypomina zielony tunel. Tutejsza plaga jest pnacze katzu, ktore zostalo sprowadzone bodajze z Korei do umacniania skarp, ale wymnelo sie spod kontroli i powoli zabija wszystko. Jest wszedzie.


Maz musial skoczyc na poczte


I jedziemy dalej!

Tu dokupilismy drugi kajak:


Ozdoba parkingu:


I oto nasz domek, wynajety na trzy dni:

Jak wiadomo, stoly sluza do suszenia kajakow


Mile sie rozczarowalam w srodku:





Z zacieniona weranda..



z widokiem...


..i z jacuzzi:


Wjazd byl nieco problematyczny, wymagal duzej ostroznosci i zredukowania biegu:


Ale za to mielismy kociego rezydenta, ktory zjawil sie przywitac

I wrzucic cos na ruszt

Czytam i oglądam z zapartym tchem, a przy tym serce najżywiej mi zabiło

Wiecej kudzu, w miejscu, gdzie byla kiedys stacja kolejowa:




Yep! Woda jest odpowiednia do kajakowania!



I nam przyda sie cos zjesc...


Widok z balkonu restauracji


Dzien drugi:








W drodze do domu zobaczylam bambusy:


I ciekawe budynki

Rispetto; widze ze dzielimy pasje:). Mam zamiar wrzucic mnostwo zdjec starych samochodow:)

Gorki i dolinki, na ktorych zoladek zwijal mi sie w supel


W drodze powrotnej napotkalismy pozar lasu: ruch byla zatrzymany, wiec mialam czas sie przyjrzec..




I wjezdzamy do Rocket City (Hutsville)


Im blizej, tym lepiej widac, skad sie wziela nazwa...






Zeby zrobic zdjecie w calosci, musialam przejsc na koniec parkingu:



I znowu maz dla porownania:








I widok dyszy od spodu:



Wokol rakiety sa wmurowane tablice upamietniajace misje:




I maszyna do latania, zbudowana na podstawie rysunkow Leonardo da Vinci:

Tyl, przy ktorym stoi moja samobiezna miarka







Czs wraca do domu...

Wspaniałe opowieści, a fotki przepiekne
Będę stałym gościem

Ale piękne maszyny Bardzo ciekawa wycieczka.Liczę na więcej

Witaj czekamy na więcej...super wycieczka

Mi też bardzo się podobało
I też czekam na więcej

Wiadomo, że Pawła zaciekawiła ta szatańska ( czerwona !!! ) machina, ale mnie z kolei to pnącze ... katzu ? Musze doczytać ki diabeł.
Dziękuję Ci za świetna relację i czekam na jeszcze.Wiadomo...podróże kształcą, nawet wirtualne.

Wyglada na to, ze napisalam fonetycznie . Przepraszam.
Nazywa sie kudzu i tu jest link do historii o nim:
www.maxshores.com/kudzu/

Planta - tam jest napisane, że to coś potrafi rosnąć 18 metrów rocznie!
Jakiś obłęd...
Oglądałam zdjęcia, jakie można znaleźć jak się poklika na linki - ta roślina jest przerażająca

To jest przerazajace. Jedyna rzecza, ktora powstrzymuje kudzu to wypasanie bydla na tym-nie lubi tracic zbyt wielu lisciw w okresie wegetacyjnym. Problemem jest to, ze rozrasta sie na zbyt stromych skarpach-byla tam przeciez sadzona do umacniania zboczy, no i wlazi na drzewa...

Obejrzyj te zdjecia...





Widzisz to zielone zbocze po lewej? To kudzu..

Niesamowite! Można poczuć się, jak w Jumanji.
Czy mówi się o zagrożeniu innych roślin tym pnączem? Czy coś się z tym robi?

Bardzo ciekawe i straszne zarazem.
Kojarzy mi się z roślinnym mordercą - przecież to dusi te drzewa.
Nigdy już nie będę narzekała, że coś mi zbyt wolno rośnie