Forum Ogrodnicze Oaza

Ewciu, może masz jeszcze jakieś zdjątka swojego super psiunia Majora.

Był taki dostojny, Major do niego bardzo pasowało, kto mu je nadał? 1

Dziękowałam dziewczyny za miłe wpisy i odwiedziny....potem była awaria serwera i wcięło
Teraz to już życzę wszystkiego dobrego, zadowolenia ... z siebie i naszych podopiecznych
SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU

jeszcze parę fotek następcy Majora - to jest Bajer

gdybym wiedziała, że to nie będzie trwało... i będzie trzeba się pożegnać....było by więcej zdjęć

Tak niestety za szybko odchodzą ....pozostają wspomnienia.Bajer cudowny.Osobiście mam bardzo mile wspomnienie po spotkaniu z takim faflaczkiem.
Oby Nowy Rok oszczędził trosk ,cierpień ,a dał jak najwięcej powodów do radosnego uśmiechu,zadowolenia z życia !

Ewo,

z dużą uwagą i pewnym wzruszeniem czytałem Twoje wspomnienia dotyczące psów.
Świadczą o dużej wrażliwości i wielkim SERDUCHU właściciela!!
Ślę uściski
Adrian

Ewuniu,

po lekturze Twoich wspomnień, przyznam szczerze - czytanych przez łzy - mogę powiedzieć tylko jedno - kocham Cię całą duszą i z całego serca dziękuję za te wzruszające wpisy. Masz ogromny plus na Tęczowym Moście ....
Pozdrawiam,
Ania

Adasiowa wrote: Smutno mi ..tez mam przyjaciół za Tęczowym Mostem

Ewuś jak ty dałaś sobie radę za każdym razem gdy odchodził twój najwierniejszy przyjaciel? Ja przeżywam obecnie ostatnie godziny mojego psinki i nie przypuszczałam,ze to aż tak wielki ból. Nie wiem jak sobie z tym poradziać

Żegnałam sie z kilkoma kochanymi futrzakami. Serce pękało z bólu.Oczywiście "żadnego więcej" ale ....dla mnie jedynym lekarstwem łagodzącym cierpienie był następny szczonek.W/g mnie błędem było trwanie przy takiej samej rasie /a właściwie w typie rasy/ -wspomnienia,porównania, ocenianie tamten był taki a ten....Po ostatnim odejściu zmieniłam resę i nie żałuję.

Viola wiem że boli,nie ma słów pocieszenia .Trzymaj się ,przytulam.

Rok temu / z hakiem / powklejałam parę starych /bardzo starych/ fotek pudla
były to czasy, kiedy ani mnie nie interesowało robienie zdjęć, ani nie było czym, takie pstrykanie
dla wspomnień
strzygłam pudle ani na sekundę nie błysnęła myśl by uwiecznić fryzurę Fulla Fulczyńskiego
były wówczas dwie fryzury : na lwa /wg mnie na małpę / i nie pamiętam jak ją nazywano,,
nie standart, nie podstawowa, nie pamiętam, ... Na wystawie jeśli były 2 jednakowe pieski, wygrywał "na lwa", ale nie widziałam we Wrocławiu by ktoś prowadzał tak ośmieszonego psiaka
Aniu ! poszukałam dla spokojnego sumienia broszurek o pudlach, miałam , ale już od lat nie natknęłam się na nie , widocznie wyrzuciłam
Przedstawię jeszcze parę zdjęć z tamtych czasów , z grubsza można się zorientować jaka była
fryzura : grzbiet krótko ale nie maszynką , podgardle jak pisałam krócej, wcięcie w pasie, też nie maszynką, przechodzące w lekko puchatą klatkę piersiową. Tyłeczek krótko, ogonek 3 - 5 cm
na gładko /maszynką małą/ na końcu pompon . Stopy widać na fotkach, króciutko, wyżej "szarawary". Czupryna ma schodzić łagodnym łukiem na kark...... łał, można by jeszcze długo
ale to jednak było by skuteczne gdyby można to pokazać
aha, jeszcze pysio : maszynką króciutko, z wąsikiem lub nie od zewnętrznego kącika oka do
nasady ucha

Zdjęcia przedstawiają raczej charakter : posłuszeństwo, chęć popisywania się, bystrość
można było Fulla ustawić dowolnie, poprosić : zostań, i nie ruszył się dopóki nie usłyszał
pstryknięcia aparatu

zdjęcia za chwilę bo kolejność mi się skićkała

Wspominałam, że 30 lat temu - no nieprawda, 40 !!!!

wystawa Chorzów 6.IX 1970
wklejam tylko 2 fotki, które po pokazują Fulla z rywalem na lwa




tu pobieżny pogląd, jak pudel miał wyglądać











"ukłoń się"

widzieliście ? pies na płocie jak go postawiłam tak stał do pstryk

Bardzo mi się podoba zdjęcia, jak ziewa udekorowany medalami

Na tą samą fotkę zwróciłam uwagę...
Jakby mówił "co za nuuda, ciągle tylko medaale, medaale i pozowaanie"

Także to, na którym gra rolę kotka co wlazł na płotek - pierwszy raz widzę, żeby pies tak potrafił.
Super mądrego miałaś psiaczka, Ewo

Dobry wieczór, Ewo.

Ja mam podobna fobię do Twojej, a na dodatek naturę samotnika, wiec raczej się nie udzielam, ale chętnie bywam w Twoich wątkach.
Pamiętam czasy Twojej młodości i pamiętam, że po Krakowie chodziło wtedy parę pudli ostrzyżonych na lwa! Za każdym razem, gdy spotykałam takiego, bardzo mnie intrygowało, w jaki sposób psa można tak ostrzyc... Wtedy najbardziej podobały mi się wyżły. Teraz rzadko się spotyka tę rasę.
Ja tez bardzo lubię psy, ale miałam tylko jednego. Mój jedyny czworonożny przyjaciel, 5-rasowy (a może i więcej) Łatek, towarzysz dziecięcych zabaw i powiernik okresu dorastania nie znosił jazdy samochodem, a każdą podróż przepłacał chorobą lokomocyjną.

W Nowym Roku życzę Ci samych spokojnych dni i wiele radości. Serdecznie Cię pozdrawiam

Aleksandra

Aleksandra
jak zauważyłaś w wątku "W kamiennym kręgu" teraz mam buldoga angielskiego. Gaga ma już 5 lat
i ciągle nachodzi myśl, że nie powinnam była brać już towarzysza samotnych dni.
Samotność mi nie dokucza, jak i Tobie, ale..... bez chrapania, poszczekiwania, powarkiwania
jest za cicho ..... ale ...... doszło niestety zamartwianie się, co będzie z nią gdy ........
szpital lub hospicjum lub .... wiadomo co
walczę z komplecikiem chorób, trzecia, czwarta rano koniec spania - za to koszmary od których
nie da się odpędzić i jeszcze to pytanie co mam zrobić z Gagą
nie ma nikogo kto by mógł choćby na parę dni ją wziąć.

w ramach terapii / psycho i psacho /
powklejam trochę fotek "paskudy"

najpierw jako szczeniak

















no i teraz aktualne /2014r/

Rozkoszna jest Twoja Gaga Ewo

i mały fotomontaż
czyli jak się rozmnaża Gaga