Forum Ogrodnicze Oaza

Alicjo, będzie Ci ciężko jakiś czas , ale pomyśl że dałaś mu szczęście, na zdjęciu jest szczęśliwym kotem, i mógł sobie dobrze jakiś czas żyć.

Współczuję straty, dobrze, że miał Ciebie na koniec życia.
A to nasze puszyściaki. Ragdoll kupiony jako chorutek z krzywą główką i nawracającymi infekcjami zatok. Rude z ulicy, ratowane przed śmiercią.
Bardzo się chłopaki kochają. Rag Karol ostatnio nawet szkołę odwiedził i nie chciał do domu wracać.

Szkoda takich słodziaków na miniaturkach

piękne! Od lat marzę o rudym kocie, ale jeszcze mi się nie trafił

Wszystkie koty są piękne, tylko czasem dobrej perspektywy trzeba poszukać.
Rodzice mieli rudzielca i był bardzo charakterny.

Bursztynek (nazywany Rudzielcem, z racji charakterku)




Bursztynek ze swoim opiekunem i nauczycielem - Dzikuskiem




Dzikusek - z racji swojej głębokiej nieufności do obcych, ale tak naprawdę, to był Niuniuś-Aniołek: kot o pięknym charakterze i olbrzymiej empatii.



Oba znajdy i oba już nie żyją.

Niestety teraz nie mam ani jednego: mąż ma uczulenie na koty...

Po odejściu Edzia i Gewci zaparłam się, że nigdy więcej kotów.
Wzięłam rodzeństwo, zawsze były razem: spały razem, jadły razem, razem wypuszczały się na przechadzki...












Ostatnio przeglądając zdjęcia doliczyłam się, że moja persica, ostatnia z trójki moich kociaków, ma już dobrze ponad 18 lat.




A od tygodnia, pojawił się pod domem pewien rudzielec. Nie wygląda na kota bezpańskiego. Daje się pogłaskać, jest przyjazny, wygląda dobrze. Wiele takich kotów dochodzących u nas się pojawiało.
Myślałam, że przychodzi, aby coś dojeść.
A dziś zaskoczenie, jak poszłam do szopy, rudzielec powitał mnie ziewnięciem, poprzeciągał się i chyba był oburzony, że tak wcześnie go obudziłam...

W taki ponury dzień jak dzisiaj, taki pilnujący kot, żebym za wcześnie z łóżka nie wstała to skarb

Wygodne legowisko to dla Maciusia podstawa.