Forum Ogrodnicze Oaza

Jakoś nas to lato tego roku nie rozpieszcza....basen leży odłogiem...nadal kapu kap...
i ze mnie jest skowronek-często po 4tej sie budze i zasnąć nie sposób....ehm...
Piękne kolory Beatko!

Werbena patagońska -mogę na nią patrzeć i patrzeć...taka delikatna a jednocześnie silna i szorstka




Ach i ten kolor,Zeberko!I to mnóstwo stworzenia fruwającego na niej! Ścieżka "trochę" mało funkcjonalna się zrobiła z jednej strony gilgają trawy a z drugiej werbena Posadziłam łan naprzeciw dużego okna i widzę ją,gdy tylko otworzę oczęta O czwartej też jest piękna ...ale ja potem drugi boczek i śpię dalej Lubię sobie kuknąć w nocy ,jak zmieniam pozycję na zarys "chlewika" i ciemne plamy roślin i na rozgwieżdżone niebo ... kino nocne w najlepszym wydaniu

Beato, werbena zdecydowanie wkradła sie w moje łaski. Na razie mam sztuk jeden, za to dorodną - ale zostawiam nasienniki z nieśmiałą nadzieją...

Aniu,ja też w ubiegłym roku miałam samotną werbenę Rozsiała się ,jak szalona Trzeba uważać ,bo siewki późno wschodzą.I o dziwo przesadzone są ładniejsze,niż te które zostały na swoich miejscach ..może dlatego ,że rosły między trawami? Sadziłam po trzy w jednej dziurce, bo były takie malusie i myślałam ,że nic z nich nie będzie ,że nie zdążą pokazać swojego uroku A ,że po drugiej stronie ścieżki przypołudniki zeszły ,co szesnasty wystąp ,to mam teraz werbenowy lasek ,zamiast niziutkich kwiatków ,nie przeszkadzających w przejściu ścieżką I tak to, po raz kolejny planowanie legło w gruzach Teraz w trawach wyrosły mi naparstnice i orliki Niesforne łobuzy ,chodzą sobie ,gdzie chcą! I co ja mam z nimi począć?



...między werbenowymi nóżkami

Beatko, nie Ty jedna chcialabys zatrzymać lato. W tym roku wyjątkowo krótkie. W tej chwili mam nadzieję na piękna jesień, ale jak codziennie deszcz uderza w szyby, to juz sama nie wiem co myśleć. Chociaż z drugiej strony patrząc, to ogród jest piękny o każdej porze roku i przy każdej pogodzie.

Gosia

Czy to już jesień?

...nieuchronnie...

Beato, chyba niestety tak, chyba nas dopadnie, już dzień krótszy od nocy, zaraz ziąb przyjdzie... jestem jeszcze w podróży, na Południu, lecz nawet tu to widać... dzisiejszy ranek w Umbrii mglisty, mżaweczka, oliwki ciemnieją..
Choć tu jesień oznacza odrodzenie wszystkiego, co zielone, ponowne kwitnienie róż i innych kwiatów.
Pozdrowionka

Niestety jesień....ale znowu przyjdzie wiosna

Aniu,łap każdą chwilę i każde piękno Wystukałam na klawiaturze :Włochy ,Umbria i spacerek z Tobą zaliczyłam Cóż...powiem krótko...ach........ Agnieszko,jakoś przetrwamy te chłody Czekanie z utęsknieniem na wiosnę też ma swoje plusy Aniu,co Ty na to? Wracaj do nas ,bo wieczne ciepło i zieloność nudna jest ...Jakoś trzeba się pocieszać....

...to trawy w Chorwacji...wspomnienie na fb mi wyskoczyło ..3 lata już minęły!

... wrzosowiska tam...

...i nasze sobotnie grzybowe ...Piękno jest wszędzie ,tylko trzeba się rozejrzeć!Czasem zastanawiam się ,czy mogłabym zostawić wszystko i zamieszkać w "ciepłych krajach" i dochodzę do wniosku,że nie!Zniosę po raz kolejny zimny i czerwony nos, choć szczerze tego nie cierpię

Zupki?

Zupka wygląda smakowicie - więc chętnie
Beato, dziś grabiłam już na poważniej liście, a że nie cierpię tego, rozmyślam o ludziach i sprawach, by choć głowa nie była zajęta czymś beznadziejnie depresyjnym. No i myślę sobie: coś Beata Grulowa milczy tak długo, ciekawe, co u niej... i wywołałam Cię tymi myślami . Pozwól mi w to wierzyć, dobrze?
Widzę, że i u Ciebie jeszcze trochę kwiatów, dalie nadal w ziemi, pelargonie na posterunku. Taki słoneczny i naprawdę ciepły czas w październiku to błogosławieństwo dla naszych serc, prawda? Ja się staram jak najdłużej choć chodzić w letnich ciuchach - by przedłużyć iluzję
Ale wieczorem jednak przepraszam sie z cienką puchóweczką...

Ciepła zupka w sam raz na te chłodne wieczory

Oj dziewczyny,to prawda zimno wkracza bez pytania i nieuchronnie Moje kwiatki w większości już w zimowych kwaterach i jak co roku zachodzę w głowę ,co za "idiota" tyle tego nasadził I jak co roku, obiecuję sobie ,że ograniczę to do rozsądnej ilości ,a tu zamiast ubywać,donice rozmnażają się !Też tak macie? Na pewno!No i rozsiadłam się na kanapie a tu M.wrócił i woła o kolację Miłego wieczoru

Już dawno zauważyłam ,że fajnie się sadzi,rozmnaża zapominając o przyszłości.Ja moje oleandry, agapanty jeszcze trzymam na zewnątrz hmmmm, i to wszystko co mam do schowania.Wyschnięte karpy dalii ,nie posadzone,cudem wczoraj odnalezione wyrzuciłam

Ja to sie zastanawiam jak moją daturę zataszczę do piwnicy ale chodzi mi po głowie też głupi pomysł,żeby ukorzenić jakieś jej gałązki,żeby mieć ich w przyszłym roku więcej
A więc tak-znam ten " ból"

Piękne widoki nam prezentujesz, a zdjęcie czubajki kani jest obłędne

O śmierci bez przesady (wiersz klasyka)
Wisława Szymborska

Nie zna się na żartach,

na gwiazdach, na mostach,

na tkactwie, na górnictwie, na uprawie roli,

na budowie okrętów i pieczeniu ciasta.



W nasze rozmowy o planach na jutro

wtrąca swoje ostatnie słowo

nie na temat.



Nie umie nawet tego,

co bezpośrednio łączy się z jej fachem:

ani grobu wykopać,

ani trumny sklecić,

ani sprzątnąć po sobie.



Zajęta zabijaniem,

robi to niezdarnie,

bez systemu i wprawy.

Jakby na każdym z nas uczyła się dopiero.



Tryumfy tryumfami,

ale ileż klęsk,

ciosów chybionych

i prób podejmowanych od nowa!



Czasami brak jej siły,

żeby strącić muchę z powietrza.

Z niejedną gąsienicą

przegrywa wyścig w pełzaniu.



Te wszystkie bulwy, strąki,

czułki, płetwy, tchawki,

pióra godowe i zimowa sierść

świadczą o zaległościach

w jej marudnej pracy.



Zła wola nie wystarcza

i nawet nasza pomoc w wojnach i przewrotach,

to, jak dotąd, za mało.



Serca stukają w jajkach.

Rosną szkielety niemowląt.

Nasiona dorabiają się dwóch pierwszych listków,

a często i wysokich drzew na horyzoncie.



Kto twierdzi, że jest wszechmocna,

sam jest żywym dowodem,

że wszechmocna nie jest.



Nie ma takiego życia,

które by choć przez chwilę

nie było nieśmiertelne.



Śmierć

zawsze o tę chwilę przybywa spóźniona.



Na próżno szarpie klamką

niewidzialnych drzwi.

Kto ile zdążył,

tego mu cofnąć nie może.