Forum Ogrodnicze Oaza

Jeśli tylko pozwoli mi na to moja stara znajoma, to bardzo chciałabym widzieć Was częściej ...
Czasami odpuszcza - wtedy wracam.


p.s. na ten sezon zaplanowałam sobie namiastkę warzywnika w postaci kilku donic z warzywami i ziołami, zredukowaną do dwóch parapetów zewnętrznych; trzeci parapet zostanie zaadoptowany na "wybieg" dla naszych kotów.
Aby jednak nadal odczuwać radość z pielęgnowania i uprawy, zajmuję się domowymi roślinkami: poszerzam kolekcję, robię rozsady, wysiewam ...ot, takie pocieszki na powitanie wiosny.

Adasiowa wrote:
Masz całkowitą rację, wierzę w to również Pomyślałam też sobie Aniu, że jeśli dotąd dobra karma do Ciebie nie wróciła,
to zaistniała sytuacja z pewnością spowoduje, że szanse na to bardzo wzrosły

A co z działką, arenduje ją ktoś?
"... Gdybym ja ten mostek arendował, to bym go wyplenił, wytręgował..."

Na działce staram się być raz w tygodniu - na posiłek czekają ogrodowe koty i - mam nadzieję - jeże.
W ostatnią niedzielę sprzątaliśmy chaszcze po zimie, podrzuciłam nawóz borówkom, podsypałam trochę odżywki bylinom i przez te cztery godziny czułam, jak odżywam ... kawa na świeżym powietrzu i przy naturalnym świetle smakuje zupełnie inaczej.
Widzieliśmy klucz żurawi - około 9 osobników - były takie piękne i dostojne...

Zwierzaki, rośliny, książki - moja mocna trójka. No dobra, czekolada też

Rabarbar puszcza "oko"

Aniu ja też wczoraj pomyślałam a nawet powiedziałam do męża, że za krzywdy prędzej czy później musi być kara. Wszystkiego dobrego z nowym sezonem

Aniu

Nie wiem kim jest Twoja stara znajoma, ale ja swoją kikimorę obłaskawiam pigułami i jakoś razem, jak na sankach ślizgamy się sinusoidą przez życie.

Mnie też nawiedziły żurawie, przez 14 lat kołowały w malutkich stadkach po kilka sztuk, a tym razem.... Siedząc z kawą przy kompie usłyszałam klangor, ale tak głośny jak jeszcze nigdy, capnęłam komórkę i o mało nóg nie pogubiłam tak gnałam na podwórko. Cuda się tam działy, wielki, ogromny klucz żurawi kołował mi nad głową, zrobiły trzy rundki i poleciały dalej na rozlewiska nad jeziorem. Taki spektakl na niebie to ja rozumiem
Nie wszystkie zmieściły się w kadrze.



Pozdrawiam serdecznie.

Aniu pozdrawiam

Kochani
Dziękuję. Będzie mi bardzo miło, jeśli zechcecie towarzyszyć mi w dalszych "zmaganiach" z Naturą, także tą ludzką, a póki co spieszę z informacją, że widziałam dzisiaj na własne oczy gołębia grzywacza taszczącego brzozową gałązkę do wykuszu w murze kamienicy. Pospieszył się chłopak
Dzisiejszy poranek zaskoczył przymrozkiem ( -1 stopień ), więc ze zgrozą pomyślałam o moich parapetowych pocieszkach - tych warzywnych rzecz jasna - podejrzewam, że znacznie zwolnią wzrost, ale cóż ... w końcu nadal mamy zimę.
We wczorajszym wpisie poruszyłam temat nieudanej próby skiełkowania nasion kalamondyny; teraz cierpliwie ( sic !) czekam na obudzenie się nasion cytryny, ale może ktoś z Was, moi drodzy, ma sprawdzoną miejscówkę, która oferuje dobre nasiona cytrusów ? Będę wdzięczna za wszelkie podpowiedzi i sugestie dotyczące ich uprawy.
Zakupy na tegoroczny sezon mam poczynione: ziemia do rozsad, ziemia uniwersalna, dolistna odżywka do roślin, które nie przepadają za częstym podlewaniem, nowy opryskiwacz z zielonym kolorze nadziei , troszkę ( ) nasion i opakowanie nawozu do pomidorków.
Doniczek u mnie dostatek, tylko jakoś dziwnie z roku na rok kurczy się miejsce na parapetach ... ech
Zdjęcie pochodzi z netu - pomysł i aranżacja genialne



Pozdrawiam cieplutko

Aniu Dobrze, że jesteś. Co do cytrusów - kiedyś każdą pestkę, czy to z cytryny czy z mandarynek czy z pomarańczy oczyszczałam z tej białej osłonki i wtykałam w każdego możliwego kwiatka doniczkowego. Kiełkowały szybciej, niż te wysiane z osłonką.

Marzenko, dziękuję za podpowiedź - widocznie cytrusowe nasiona mnie nie lubią, bo dwukrotnie poległam podczas prób ich kiełkowania. Pocieszam się sadzonką kawy kupioną w sklepie ogrodniczym i pozostałą zieleniną porastającą w sposób mniej czy bardziej kontrolowany na parapetach. W krótkich przerwach pomiędzy dniami spędzanymi w pracy staram się doglądać warzywne przedszkole, czyli siewki ostrych i ozdobnych papryk wraz z koktajlowymi pomidorkami. Traktuję je bardziej jako wspomnienie po poprzednim "wcieleniu" działkowca



W codziennej krzątaninie, gdzieś pomiędzy pracą, domem i ogródkiem, te zielone parapety ofiarują mi chwilę wytchnienia i ukojenia od wielkomiejskiego hałasu i szumu, pozwalają na złapanie oddechu i zatrzymanie się na chwilę, przekształcając się w taką małą, prywatną oazę spokoju i radości. Każdy z nas: zwierzaki, rośliny i człowieki niecierpliwie wypatruje pierwszych pąków, cieplejszych promieni słońca i łagodnego podmuchu marcowego wiatru. Ptaki już to wiedzą - codziennie mam okazję podglądać gołębie, sikorki, szpaki, kawki, wrony siwe, kwiczoły i kosy świętujące zbliżającą się wiosnę; wszak dni są coraz dłuższe, to i nadchodzi czas gniazdowania

Niech Wam się darzy i szczęści!













Pozdrawiam cieplutko

Aniu
Odzywaj się częściej. Uwielbiam czytać Twoje wpisy

Anuś, cieszę się z Twojego powrotu

Ja to jak zwykle zorientowana jestem

Powroty nie zawsze są łatwe; czasami najprostsze czynności, zwykłe myśli, codzienna krzątanina czy podstawowe obowiązki wydają się ciężarem nie do udźwignięcia i wtedy właśnie dociera do człowieka, jak bardzo jest słaby i zależny od własnego umysłu.
Czasami przez tę zakurzoną, popękaną szybę przebija leciutki promień słońca, na krótką chwilę robi się jaśniej, jednak liczne rysy i ostre krawędzie nie pozwalają nadziei na bardziej odważne spoglądanie w przyszłość. Ludzki umysł jest wspaniałym narzędziem, ale i bardzo destrukcyjnym. Czy taki był właśnie najważniejszy zamysł Natury ?

... zazwyczaj pierwszym kwiatem, który nieodmiennie kojarzy się nam z wiosną ( przedwiośniem ) jest przebiśnieg. Dla niektórych takim zwiastunem nadchodzącego ciepła i coraz dłuższych dni są krokusy, ranniki albo takie drobniutkie, delikatne niebieskie kwiatki, rosnące w niskich kępkach...
Odkąd pamiętam, dla mnie takim symbolem odradzającej się po zimie przyrody był on: niepozorny, maleńki, niekiedy ledwo widoczny wśród zeszłorocznej, uschniętej trawy, a jednak nierozerwalnie związany z "moją" wiosną ... - małe źródło radości.

Działkowy skrzacik



Pozdrawiam cieplutko - tym bardziej, że zima nie ma zamiaru odpuścić - dlatego wysiałam kilka odmian sałaty na odczynienie uroku

Kochane Ludki ...

Za krótką chwilę Wielkanoc - święto odradzającego się świata: każdego świata, tego ziemskiego i tego duchowego. Życie zatoczy kolejny krąg, w którym Natura ponownie zachwyci nas swoim bogactwem barw, kształtów i dźwięków.
Chciałabym z całego serca życzyć Wam i Waszym najbliższym, aby niezależnie od tego, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami, za płotem u sąsiada, w naszej polskiej rzeczywistości, abyśmy uczestniczyli w takim życiu, pełni nadziei, z głową w wiosennych chmurach, z uśmiechem na ustach i ogromną dawką optymizmu w duszy.
Pogodnych, rodzinnych, spokojnych i bardzo pięknych Świąt Wielkanocnych




Pozdrawiam cieplutko ...

Dziękuję bardzo Aniu i wzajemnie

Zdążyłam przyzwyczaić się do pogodowej zawieruchy. Ludowe przysłowie o kwietniowej przeplatance to nie tylko teoria; sprawdza się także w praktyce. Podczas gdy jeszcze nie tak dawno pożegnałam bez żalu zimowe czapy i szaliki, zastępując je lekkim sweterkiem ( rękawiczki przezornie zostawiłam, nomen omen, pod ręką ), to ostatnie dni udowodniły mi, jak bardzo się myliłam. Mam jednak cichą nadzieję, że te "zimowe" kaprysy kwietnia to preludium zimnej Zośki ... wiem, wiem.... nadzieja matką głupich. A niech tam, może być i tak.

Kwietniowa działka ...

Czerwono:










Zielono:









Żółto:









Zielony, żółty, czerowny - kolory reagge - moje ulubione.

A biały ? Czasami tajemnica piękna tkwi w prostocie ...





Pozdrawiam cieplutko kochani