Forum Ogrodnicze Oaza

Dolina pięknie w tegorocznej wiośnie rozkwita. Rzeka czasami, acz rzadko we mgle spowitą pozostaje. Rzadko, bo i chłodnych nocy mało. Żaby rechoczą doniośle, jakby to był już maj.





Nawet całkiem wiele się pogodowo w tym roku spodziewałem, ale to obecnie obserwowane ciepło nie tylko zadziwia, ale niemal szokuje. Tulipany zakwitły okazale, acz o miesiąc wcześniej, niż zazwyczaj.

Fajny ten zagon tulipanów. Co prawda mając "wszystko ze wszystkim" wtykam w jedno miejsce tylko po kilka cebulek, ale taka "struga" robi wrażenie.
U mnie niedługo z tulipanami będzie finito. to sobie przynajmniej popatrzę gdzie indziej.
A to na prawo na zdjęciu to równoległy pas lawendy?

Takoż właśnie, choć chyba za słabo jesienią przycięta i teraz ma za długie pędy.

W takim stadium można dociąć, jeszcze da radę fajnie odbić. I tak wygląda nieźle.
Ależ musisz mieć perfumerię, jak kwitnie! Zresztą nawet teraz - wystarczy rozetrzeć listek.

Chłód i brak pogody nie wyklucza postępu prac w ogrodzie. Najmniej wdzięczne prawe wykonane w całości. Teraz lub niedługo tylko to co najprzyjemniejsze – sianie i sadzenie. Bo pielenie to oddzielna kategoria i ciągła bolączka. Tak więc poletka wytyczone, a kluczowe lokacje dodatkowo obramowane w oczekiwaniu suszy na dość pochyłym terenie:









Ziemniaki kilku odmian wysadzone i obredlone ręcznie, ale "kuniem by i lepiej nie wyszło". Czasem "kunia" jednak mocno brakuje.






Bób odm. „Bachus” jak co roku – nie zawodzi:






Zimozielona Bergenia już od dawna kwitnie z rozmachem:






Obramowania ogrodu i zielone wyspy na rozległej łące już pięknieją w oczach:

Co na tej rabatce z tulipanami będzie później?

EwG wrote:

W miejsce, gdzie tulipany były w donicach, które można wyjąć szybciej, bez uszczerbku dla procesu dojrzewania cebulek, pewnie pójdą karłowe pomidory gruntowe – np. Zyska. W inne miejsce jakieś późne dosiewy fasoli szparagowej. Do tego pewnie łubin poplonowy, jakieś sadzonki aksamitek, jakaś szkółka roślin, które jeszcze są w doniczkach produkcyjnych, a zakopanie ich w ziemię zmniejsza częstotliwość podlewania. Na pewno jakaś partia fasoli na suche ziarno, celem zachowania odległości od innych, aby nie skrzyżowała się z nimi. Jakieś rośliny późniejszego wysiewu – np. roszponka.




Na pożegnanie tulipanowego sezonu -


„Każdy tulipan zmieniający swój pierwotny kolor zazwyczaj ginie. Niemniej, przed ową śmiercią, różnorodnością palety barw pragnie zachwycić oczy swego pana i stanowi to jego ostatnie pożegnanie”.
Karol Clusius






To wirus pstrości tulipana - TBV jest odpowiedzialny za przerwanie linii barwowej kwiatu, prowadzącej do mozaikowatości, a także odpowiedzialny za postępującą nieuchronnie degradację cebuli macierzystej.






Przenosicielami są owady. Punktem przenoszenia infekcji są kwiaty, ale celem zasadniczym wirusa jest cebulka. Co ciekawe, same ewentualnie wytworzone nasiona są wolne od zainfekowania.






Karol Clusius – pierwszy europejski hybrydowy eksperymentator w obszarze tulipanów powodów opisanego przez siebie zjawiska nie poznał. Dopiero w 1928 roku, dr Dorothy Cayley z Instytutu Ogrodniczego w Norfolk w Anglii rozpoznała i opisała rzeczonego wirusa.






Do tego wszystkiego dochodzą jeszcze spontaniczne mutacje, całkowicie niezależne od samej choroby wirusowej.

Piękna wiosna, wiele przyjemności. Ale dużo pracy i nie było dotąd czasu na coś więcej, niż tylko ogólny przegląd doliny z powietrza -












Acz, znać już u mnie przesychanie ziemi. Dodatkowo bażanty wchodzą trochę w szkodę. W tymże przesuszonym podłożu robią sobie zagłębienia dla piaskowych kąpieli. Podejrzenie padło też na to, że skubią sadzonki sałaty -









Tegoroczna majówka na pewno będzie udana -

Pięknie pięknie .Jednak ja dojrzałam odgrodzenie od lasu czy dobrze przypuszczam ?

Pracowita pomajówkowa sobota -


Bobka wrote:

Tak, lecz to jedynie grubooczkowa siatka leśna, a jej drewniane słupki w podmokłym podłożu nader szybko marnieją. Sarny powstrzymuje skutecznie, ale bażancia rodzina robi już, co chce, a nawet ma u mnie ochronę i azyl. Irytuje mnie też już coraz bardziej. Młodych nie widzę. Na moim terenie gniazda raczej nie mają, bo w ubiegłym sezonie skrupulatnie kosiłem teren. Przychodzą zatem natarczywie w gości.

Ruszyłem tedy z kosą ku temu ogrodzeniu i znajdującego się zaraz za nim strumykowi Kumakowi. Mniszki zdążyły niestety przekwitnąć, ale i tak wszystko pójdzie na długotrwałe kompostowanie.









W innych miejscach młode pokrzywy, jak zboże okazale rosną. Grzech nie wykorzystać. Pogoda bardzo dopisuje, więc suszę na nawóz zielony, do pokruszenia i zeskładowania. Kilka wózków już zwiozłem. Wypłoszyłem przy tum dziką kaczkę, wysiadującą 20 jaj. Uciekła dopiero jak byłem tuż obok, wystraszywszy mnie tym nieprzyjemnie. Mam nadzieję, że wróci do gniazda, bo zaraz się wycofałem.






Nowe kwiatki wychodzą. Miłe dla oka orliki. A i mak wschodni pękać zaczyna. Łubiny ozdobne puszczają pierwsze kwiatostany. W tym roku posiałem dużo kolejnych.



Orlik









Rozsada czeka spokojnie. Oczekuję bowiem jeszcze ostatniego pocałunku zimy.









Kwiaty doniczkowe dobrze sobie radzą. Pelargonie raczej okazałe. Nieznany kwiat dający różowe owoce także, choć nazwy jego wciąż nie znam.

Pracowita pomajówkowa sobota - Ogród Zewnetrzny


Gospodarze już mówią, że na górkach robi się już mocno sucho. W dole zaś, w starorzeczach wody także jakoś mało. Chyba idzie kolejny rok suchy.









Rzeka już od dawna ustabilizowana jest w swym korycie. Acz stan ma nawet dość wysoki. Wszędzie widać niszczycielską działalność bobrów.









Wieczory wczesne stale ciepłe i miłe, acz tych kwietnych łąk w dolinie jeszcze nie czuć. Niebo bezchmurne, ale słońce od dni kilku wieczorami poświatą spowite i konturów klarownych pozbawione. Wszystko od tego robi się wówczas miękkie i pastelowe.









Majówka udana więc ponad me oczekiwania.

żeby tylko nie zapeszyć, ...bardzo ładna wiosna tego roku -

Gratuluję i zazdroszczę, tym razem to moje strony dopadł niszczycielski mróz, usuwając ruiny ogrodu podziwiam w przerwie Twoje piękne zdjęcia.

Zwodnicza i zdradliwa, błoga tak przemile, piękność pogody ta, bezlitosną lodowatością nocną podszyta, od której to usta wnet i sinieją.

No nie mogę się dopatrzeć strat od tego chłodu, w przeciwieństwie do mojego zdemolowanego ogrodu w "cieplutkim Wrocławiu".
Irysy też straciły rozwijające się pąki, tym milej popatrzeć na te zwiewne piękności "u ludzi".

Piękne te zdjęcia znad Wieprza, takie nastrojowe

Nie mamy wpływu na pogodę. Podział na ciepły zachód, szczególnie południowy-zachód i zimny północny-wschód, nie jest kategorialny. No i anomalie pogodowe się trafiają.
Kiedyś pewna Pani Profesor z Wrocławia prowadząc rozważania o pogodzie, stwierdziła, że na wschodzie to cała przyroda (i ludzie) bardziej odporna na niekorzystne warunki pogodowe jest i wytrzymuje więcej

EwG wrote:
To moja obserwacja wstępna i być może jednak mylna, niemniej w sytuacji, kiedy osłonowa roślinność drzewiasta posadzona wzdłuż ogrodzenia stała się u mnie okazalsza, to jakby natężenie przymrozku zmalało. Ale to może tylko kwestia szczęścia w bieżącym roku. Podobną mam obserwację w kwestii penetracji ogrodu przez te niszczące wersje wiatru bocznego, atakującego delikatne sadzonki pomidora i papryki.


......................................


Wspomnienie minionego weekendu, … w oczekiwaniu na kolejny -






















A i jeszcze... znajoma spod kłody głęboko spróchniałej wierzby, w dzień zawsze na stanowisku w tym samym miejscu. Można robić sesje fotograficzne bez umawiania się. Za słońcem palącym raczej nie przepada, …podobnie, jak fotograf.

Łubiny trwałe - ulubione, samozaradne i uniwersalne kwiaty, w tym roku, jak wszystko, wyjątkowo wcześnie kwitnące. U mnie bardziej w lokacji ogrodu półcienistego, a nie tego słonecznego.

Po wielu sezonach, w coraz bardziej urozmaiconej fakturze kwiatów, dzięki nowym potomnym siewkom. Zmiany generują oczywiście pszczoły murarki.


























Róże także ładnie już kwitną -