Forum Ogrodnicze Oaza

Ale masz tam ładnie, kobietko
Taki warzywnik to marzenie

Ogród Zewnętrzny :

Tak wygląda w praktyce ów wspomniany pogmatwany przebieg 500 metrów do przodu i kilometr na boki.





Zamieszkuję sobie hen daleko pod lasem, ponad onymi jeziorkami, dokładnie na godzinie 12:00, na Nadwieprzańskiej Skarpie, uwolniony od dawnych kaprysów wrednej rzeki – rekord podejścia do mnie jej wód to 50 metrów od domu, z podłym i bezdusznym zalaniem mej kwietnej łąki. W takiej projekcji realizowanej z góry jednak nie widać, że sama Skarpa Nadwieprzańska ma kilkadziesiąt metrów wysokości, ale na innym wiosennym jeszcze zdjęciu widać to już lepiej. Rzeka jest w stanie wylać z koryta po 800 metrów na oba boki i podejść bardzo blisko do zabudowy, ale już nie jest w stanie piąć się dalej do góry. Jej podły charakter wszyscy tu u mnie dobrze znają.

W tym roku u mnie w uprawie dynie Hokkaido, prowansalska, piżmowa i Bambino. Do tego patison Disco.

A cukinie także liczne: odmiany - Astra, Tapir, Soraya, Zebra, Ardendo i Biały krzew. Specjalne podziękowania dla JaNina za dwie ostatnie odmiany posianych cukinii.








Cebula zanęca licznych gości:





W ogrodzie zewnętrznym zaś błogi spokój:

Czuć już powoli (niestety) w ogrodzie pewną dojrzałość corocznego cyklu.

Coraz bardziej widome oznaki jesieni. Nie da się ukryć, nie da się zaprzeczyć. Mimozami jesień się zaczyna, a u mnie od dawna nawłoć ta kwitnie.

Tylko w samej Dolinie jakby jeszcze nie tak wyraźnie tę jesień widać. Bo żurawie w rżysku siedzą i o sprawie nic nie wiedzą.

Ogród już w poplonach (łubin), niedługo przed rozsypywaniem obornika i zimowym oraniem. Dostępna jeszcze kapusta kamienna głowa i czerwona, rukola, seler, por, pietruszka, czerwone buraki, czarna rzodkiew, odrobina przetrwałej papryki i oczywiście chrzan. Sadzonki cebuli zimującej przygotowane i ładnie rosną w doniczkach. Ząbki czosnku gotowe do sadzenia.





W samej dolinie zbiory już ostatnie. Dziki, porzucony sad jabłoniowy i śliwowy na Kosmatym Wzgórzu rozpostarty, z kilkoma cennymi starymi odmianami, wciśnięty między dwie ściany lasu, coraz bardziej go pochłaniające, wydal w tym roku szczególnie okazały plon. Widok z niego ku Dolinie Rzeki Wieprz jak zawsze przyjemny:





Sam „las sawannowy”, powstały samoczynnie na opuszczonych polach, także nie postąpił darów. Bo w tych luźnych zadrzewieniach, często jest i najwięcej grzybów. Tak więc w tym sezonie to już ze 300 sztuk. Wszystkie okazałe i zdrowe. Bez mała 15 kg w samych tylko kapeluszach:





Tegoroczny nadwieprzański "King Size Premium". Model: “Mid October”:





Zostały zatem jeszcze tylko ostatnie 2 tygodnie przyjemności.

Nagły, acz brany stale pod uwagę koniec:

W tutejszym miejscu i mikroklimacie, tak jaz zazwyczaj, oficjalna prognoza pogody to jedno, a realia zaistniałe to drugie. Tak oto, niewidziany gdzie indziej mróz, zakończył sezon. Jarmuż oczywiście wytrzymał, ale cyklandera, papryka, etc. to już tylko zwłoki.





Jeszcze nie widać, ale winorośl także przemarzła. Sypią się liście i grona przy delikatnym muśnięciu wiatru lub dłoni. Nie dojrzał całkiem w tym roku, ale do nastawu fermentacyjnego (nie na wino) ujdzie.






OGRÓD ZEWNĘTRZNY:

Tutejszy „Sauron”





i tutejszy „Mordor”:

Piękne zdjęcia rzeki. A już szczególnie słonecznikowe pole w moim guście.
Zaciekawiła mnie sprawa z "nastawem fermentacyjnym". Grappa?
Odmiana jakby deserowa, ale wiadomo, co zawiera cukier, to i fermentuje.
Na zdjęciu z końca sierpnia (nie bardzo miałem wtedy internet) wypatrzyłam żółte kwiatki. To słoneczniczek szorstki?

Tak, na prawdziwe wino idzie inny szczep. Ale potrzebny jest też w domu czysty alkohol i ta inna winorośl, śliwka węgierka i jabłka służą do nastawów wstępnych dla tego celu. Nie trzeba użyć tutaj wcale zbyt wiele drogiego cukru.

Sadzonki kwiatów to głównie podarunki i zwykle nie wiem czym są, bo darczyńcy często sami tego nie wiedzą.

Sezon w zasadzie zakończony. Udało się pozyskać naturalny obornik. Cały obszar uprawy ogrodowej już zaorany. Zostały tylko (i aż) prace porządkowe. Na tyle ponuro, że i pokazywać nie ma za bardzo co.

OGRÓD ZEWNĘTRZNY -

ten jeszcze pozostaje w lepszej kondycji.

Ostatnie udane grzybobranie, w ostatnich także barwach jesieni:











Rzeka zaś już w iście późnojesiennej szacie:

Witaj ależ piękne zachody słońca .
Masz oko i dobry chyba sprzęt .
Twoje miejsce zachwyca ,pięknie pokazywane .
Pokaż pokaż ,coś z jesieni jeszcze w ogrodzie ,może też
i lata -wspominki takie .
Niech cieszą nasze oczy .
Pozdrawiam cieplutko i czekam na zdjęcia

Bobka wrote:
Zwłaszcza sprzęt – FujiFilm 6500fd z 2006 roku (skromne 6.0 Mpix). Postanowiłem zakupić lepszy dopiero wtedy, gdyby się okazało, że zaistniał racjonalny powód do takiego kroku. No i tymczasem nie zaistniał.

Prawie wszystko gotowe na zimę




Bardzo potrzebuję wiedzieć, co to za piękny "badylek" samoczynnie mi wyrósł, gdyby tylko ktoś z Was umiał podpowiedzieć. Owocniki nasienne przypominają lampiony puszczane w niebo. Kwiat granatowo-niebieski.



OGRÓD ZEWNĘTRZNY - gasnący powab:

Ten "badylek" to Nikandra.

Co za widoki jakie piękne miejsce żurawie, grzyby, łabędzie las cos pięknego.
Urzekły mnie Twoje winogrona i tu mam pytanie bo moje już drugi rok owocują, ale owoce dostają nalotu i potem gniją niby wiem jak postępować z winogronem, bo zawsze na mojej działce miałam piękne zbiory... ale teraz już sama nie wiem? czy za dużo? dostają wody? czy za mało przycięte? i nie dochodzi słońce?
Czy mogę liczyć na jakieś wskazówki?

gosiaczek1977 wrote:
A, dziękuję bardzo za podpowiedź. Nasionka zebrałem. W tym roku jeszcze wyrosło mi coś innego, równie ciekawego i też „bez pytania o zgodę”, ale już sam ustaliłem, że to prawdopodobnie wybitne miododajny, silnie wabiący wszelkie okoliczne pszczoły – farbownik lekarski.


broja wrote:
Nie mam rozpoznanego tego problemu, acz dotyczy także i moich winorośli. W tym roku rzeczywiście tej przytoczonej przez Ciebie choroby nie odnotowałem. Winorośla mam na pergolach. Wczesną wiosną zawsze je przycinam. Cierpkie odmiany winne nigdy mi nie chorują, odmiany deserowe niestety stosunkowo często. W tym sezonie miałem spokój. Albo taki korzystny rok, albo opryski jodo-krochmalą IF pomogły. Jak mi zostawało płynu po oprysku krzewów pomidorowych, to szło na inne rośliny, w tym i deserową winorośl. Ale, że coś następuje po czymś, wcale jeszcze nie oznacza, że przez to coś. Jest też i inny problem – w zimniejszej wschodniej Polsce, odmiany deserowe często nie dojrzewają do oczekiwanego poziomu. Ładnie wyglądają, ale nie smakują do końca tak, jak powinny.


...................

OGRÓD ZEWNĘTRZNY:















Powiedzże mi, powiedz, jodełko strzelista,
Czy miły przybędzie i czy ścieżka czysta?
Czy porzuci stado i ...czym mu tak bliska?,
Że wieczorną porą, przemierzy urwiska.

Czy na karym koniu, rychło tu zawita,
Tak serdecznie ze mną wkrótce się przywita?
Pod koroną twoją rumaka uwiąże,
Czy zimą, czy latem - zieloną, ...hen pod Słońce.

Zawsze przychodzi nieuchronnie ten moment, kiedy niewiele rzeczy u siebie na posesji jeszcze cieszy oko i tylko otaczający „Ogród Zewnętrzny” wraz z krętą rzeką potrafią być jeszcze jakimś estetycznym natchnieniem.

W tych trudnych momentach słabej pogody, w tej chwili rozstania z własnym ogrodem na czas zimy, pociechę dla oka daje drobna architektura samodzielnie wykonana wraz z roślinami typu „pendula”, niezawodna mahonia pospolita, trzmieliny, urokliwy ciemiernik wschodni, swą nazwą nawiązujący do miejsca swego u mnie siedliska oraz jarmuż zielony i bordowy odmiany ‘Scarlet’, który toleruje dobrze nawet ciemne stanowiska, dla innych roślin uchodzące za niegodziwe dla wegetacji. I tak te drobiazgi cieszą chwilę oko, a ów jarmuż z późną rukolą nawet i żywią po trochu.

Ten kamień -czy ma jakieś szczególne znaczenie?
Piszesz o rozstaniu z ogrodem, daleko masz do Twojego kawałka świata z miejsca stałego zamieszkania? Pytam, bo to przecież ma znaczenie dla ogrodu.