Forum Ogrodnicze Oaza

Wiedziałam, że będzie pięknie Pomysł i realizacja zabudowy kranu - rewelacja

Cieszę się, że się podoba. Wodnik powstał dość dawno, zanim powstał większy domek, przy którym stoi. Troszkę już się przyzwyczaiłam do niego i nie zauważam go tak jak nowi goście. Służy nam jako taka ogrodowa umywalnia, latem myjemy się tam, no i oczywiście podłączamy tam węże ogrodowe.

Vis a vis wodnika (bo tak go nazywamy) jest kamienny grill. Troszkę go zza roślinności widać na zdjęciach. Pierwszy powstał grill, a potem w myśl - gdzie jest ogień powinna być woda - powstał wodnik. Oba są pomysłu i wykonania mojego wspólnika działkowego, męża - Tadzia. W wodniku wykorzystał błękitne luksfery z kroplami szkła, bo coś mu marudziłam, że sam murek to za ciężko będzie wyglądać.
Chciałam też żeliwną misę, ale te są dość drogie i mogliby wyrwać zbieracze złomu, gdy nas na działce nie ma... dlatego przy kranie są zastosowane drzwiczki od pieca (secesyjne) odkupione z archiwum złomowca za 7 zł. Materiał (kostka granitowa) jest zbierany z rozbiórek np. dróg, tylko na komin grilla maleńka kostka została dokupiona. Podobne obiekty można też murować ze zwykłych kamieni polnych.

Danielo dzięki Twojej inspiracji wpadłam na pewien pomysł
Dziękuję bardzo
Jesli zrealizuję, z pewnością się pochwalę

Witaj Danielo w twoim pięknym ogródku. Cieszę się że nie stracę go z oczu i nadal będę mogła do ciebie zaglądać.

Witaj Danielo - jestem oczarowana Twoimi ogrodami , a także tym , ile osób Cię tu zna i z radością wita Jeśli można będę podglądać Twoje przepiękne ogródki

Małgosiu-wszystkich witamy jednakowo miło i serdecznie i tych bardziej znajomych i tych których dopiero poznajemy.

I ja witam Danielo
ja też znam Twoje ogródki i cieszę się że przybyła nam na forum, taka aktywna osoba jak Ty

Pamelko, nie ma za co dziękować. Jak tylko zrealizujesz swój pomysł chętnie go zobaczę.

Zuziu, Margolko, Grzesiu, Olibabko, każdemu z Was razem i osobno dziękuję za tak miłe słowa. Obym na nie zasłużyła.

Romo,

A co do tej aktywności, to jak się po piórach dostanie, to najczęściej więcej jest strat niż korzyści. Mózg jest jednak takim dyskiem, z którego tego co się wie skasować nie jest tak łatwo. Chętnie służę pomocą w tych kwestiach, na których się znam. Ale pamiętajcie, że kilka lat temu gdyby ktoś powiedział, że będę działkowiczką i będę pielić chwaściory, to bym zaśmiała mu się w twarz. Po tych moich pierwszych 3 dniach pobytu tutaj już widzę, że jest się od kogo uczyć.

Roma wrote:

Margolko,
życie netowe to jednak nie wszystko (i całe szczęście). Kilkoro z nas zna się dodatkowo osobiście. Pewnie nie wiadomo jak wielkie burze i kołysanie łajbą nie są w stanie zmienić tego jakimi osobami jesteśmy. Ważne jest co tu i teraz.

Dzisiaj wstawię jesienne zdjęcia klonika, który w lecie jest zielony. Obecnie już rzucił liście, bo w czerwieniach i po królewsku nie lubi paradować zbyt długo. Z róznych stron wygląda to tak:









A tutaj po deszczu, a może płacze że kończy się sezon?

Tym bardziej zazdroszczę towarzystwa!Dużo tu na forum osób z północnej Polski.Jestem skazana na znajomość wirtualną - Gdańsk - Nowy Sącz - wyprawa na koniec świata
A kamyczkowe aranżacje - niesamowite !!!
Oryginalny bukszpan - widzę,że sekator poszedł w ruch

Margolko, moje najważniejsze ogrodowo-forumowe znajomości są też na sporą odległość (Gdańsk - Mazowsze Zachodnie i dalej w kierunku gór). No, ale czego się nie robi jak się chce spotkać swoich przyjaciół.

Kamyczkowe się pojawiają tu i ówdzie, bo ja przeplatam troszkę stylem dalekowschodnim, a kamyczki podkreślają ładnie bonsai i wszelkie formowane drzewka. Co do bukszpanu, to jest on drutowany (połączone po kilka pędów) by powstały takie "chmurki". Był zniszczony przez zimę, a raczej śnieg, który wyłamał środek spłaszczonej kuli. Wtedy postanowiłam go jakoś zagospodarować i takie coś wyszło. Bukszpany są u mnie najczęściej formowane na kule. Sekator w ich przypadku dwa razy w sezonie. Niektóre są duże, chyba muszę pomyśleć o mechanizacji, bo ręka już nie ta...

Widzę,że podróże Ci nie straszne to i do małopolski może kiedyś....


Bukszpanowe "chmurki" faktycznie mogą ciekawie wyglądać.Ja mam jeden krzaczek - tradycyjnie kulisty . Czytałam gdzieś,że czerwcowe cięcie bukszpanu jest dla tej rośliny najwłaściwsze.Do tej pory nie zwracałam na to uwagi a pierwsze gałązki ścinałam oczywiście do ozdób wielkanocnych

Margolko,
tak - jedno czerwcowe, a drugie ok września, w zasadzie w miarę czasu i przyrostów.

Dzisiaj obiecane Gosiom sikorki. Nie udało mi się ich za blisko podejść (zdjęcia ), ale była to zabawna dla mnie sytuacja, bo przyleciały i wyraźnie pielęgnowały moją sosnę. Być może coś je tam zainteresowało przy podkładkach, a może sprawdzały czy niwaki ma dobrze napięte sznurowanie. Słowem niezłe "specjalistki"... ciekawe tylko czy są takie cierpliwe jak ja, by czekać na efekt kilka lat. Podejrzewałam też szkodniki sosny, ale niczego z bliska nie dostrzegłam.

Znam małą sambę, sikoreczkę mambę .....
Na dachu i na drzewie,
W chmurach, czasem w niebie.

Danielo, dziękuję za zdjęcia i dedykację Ja na razie odpoczywam od internetu, nie mam natchnienia na pisanie a i czytanie jakoś ciężko mi przychodzi... Z miłą chęcią oglądnęłam Twoje zdjęcia i nie wiem jak to się stało ale do tej pory nie widziałam Twojego Wodnika, musiał się przede mną ukryć

Uwielbiam klony palmowe
Dziękuję za serię pięknych fotek
To prawda, ze one długo nie trzymają listków
Danielo, czy zabezpieczasz go jakoś na zimę? Moje okręcam agro i dodatkowo kopczykuję
Aaaa wracając do sikorek, wspomniałam doniesienie z Petersburga, gdzie pijane ptaki spadają na ziemię za dużo jarzębiny i taki pijacki efekt

Merghen,
no nie wiem jak się mógł ukryć, tym bardziej że miałam napisany i obfocony artykulik z poszczególnymi etapami budowy takiego wodnika (jak i grilla). Oczywiście archiwa mam zasobne. Jeśli będzie zainteresowanie tematem mogę poszperać.

Pamelko,
obecnie kloników nie okrywam. Zielone są dość wytrzymałe, moje nie są jakimiś wydumanymi odmianami. Klonika Artropurpureum osłaniałam na działce przez dwie pierwsze zimy, wbijałam wokół niego 3 drążki, do nich przypinałam jakby płotek z agro i tam wsypywałam suche liście (jakby kołderka). Kloniki mi bardziej cierpiały od słońca, więc przeniosłam w inne stanowisko Artropurpureum wraz z klonikiem zielonym. Słońce tam mają od południa do zachodu słońca. dodatkowo budynek zasłania je od najsilniejszych wiatrów. Teraz już jest ok, no i już nie osłaniam. No, ale jeśli stanowisko jest trudniejsze nie ma co ryzykować. Moje kloniki na działkach wzbudzają zdumienie innych (choć malutkie jeszcze), większość osób mówi mi że potracili swoje...

Ten ze zdjęć ma nieco lepsze (łatwiejsze warunki) i się z nim nie cackam.