Forum Ogrodnicze Oaza

Kolejne kwiaty, coraz piękniejsze

Ja nie jestem obiektywna w stosunku do Postilliona, to niektórzy już wiedzą, bo to mój ukochany jest Dlatego posłużę się po raz kolejny cytatem:

"... Bardzo ciekawa i piękna róża parkowa, dająca duże możliwości dekoracyjne. Osiąga ona dość spore rozmiary w zależności od prowadzenia może zdobić ogród jako róża krzewiasta, lub nie przycinana jako róża pnąca. Wprowadzona na rynek w 1998 roku. przez Kordesa pochodzi ze skrzyżowania dwóch znanych niezawodnych odmian Westerlanda i Lichtkonigin Lucia. Niewątpliwą ozdobą są duże intensywnie żółte kwiaty i ciemne pomarańczowo-miedziane pąki. Kwiaty te o średnicy ok 10cm są pełne do półpełnych z widocznym środkiem, a luźne wypełnienie kwiatu nadaje im objętości. Rozwijające się pąki są smukłe i wydłużone o ładnym klasycznym kształcie i pomarańczowo herbaciane, a po rozwinięciu żółte. W czasie kwitnienia na krzewie można podziwiać piękna paletę ciepłych barw, przypieczętowaną delikatnym zapachem. Na końcach mocnych pędów kwiaty zbierają się w grona po kilka sztuk. Kwitnie obficie prawie przez cały sezon, a wycinanie przekwitłych kwiatów sprzyja zawiązywaniu nowych. Jeżeli zdarzy się, że zostawimy kilka niewyciętych kwiatów to róża zacznie zawiązywać duże owoce. Krzewy Postilliona są silne i szybko rosną, dorastają do ok 140cm a z czasem odpowiednio przycinane nawet do 180 cm. Są gęste i dobrze rozkrzewione o wyprostowanym wzroście, jednak z czasem duży krzew malowniczo przewiesza kwitnące pędy. Liście zdrowe i ciemnozielone, połyskujące. Odmiana niezwykle zdrowa i odporna na choroby grzybowe, za swe liczne walory odznaczona ADR. Przejawia dość dobrą odporność mrozową jednak warto ją kopczykować. Sprawdza się standardowo jako soliter lub posadzona większej grupie jako żywopłot. Odpowiednio prowadzona zastąpi niewysoką różę pnącą. Dzięki niej uzyskamy w ogrodzie wspaniały rozświetlający i optymistyczny akcent, który kwitnie i bezproblemowo rosnąc da nam wiele radości i satysfakcji z uprawy."

Zmieniłabym tylko dwie rzeczy; zapach jest jak dla mnie mocny i wyrazisty a liście są w kolorze jasnej żywej zieleni, nie ciemne.
Do tego jeszcze trzeba dodać że jego kwiaty są dość zmienne w zależności od pogody i temperatury przy czym nie jest to to samo kiedy róża zmienia kolor w trakcie swojego rozwoju tylko po prostu wszystkie kwiaty na krzewie mogą być bardziej złociste albo bardziej morelowe w zależności od warunków. Czas na zdjęcia

Tu są jasne na przykład:







Zaczyna kolorowymi pąkami jak w opisie:



Kwiaty są duże ale lekkie bo półpełne jednak tak chytrze są zbudowane że wyglądają na bardzo pełne











Tu właśnie nieco inny odcień, geny Westerlanda?







By za jakiś czas powrócić do złocisto żółtego:



Ale jasne też są ładne:



Zdarzają się również tak nasycone, tu z kwiatem Bremer Stadtmusikanten:





Nudy nie ma Postillion od młodości kwitnie obficie, tu jeszcze niewielki z sąsiadką Bremer S.:

Westerland chyba wszystkim swoim potomkom użycza siły witalnej i chęci do kwitnienia, a także tych złotych i miedzianych tonów . A u Ciebie, Mirko, dochodzi kompetentna opieka i - pozwolę sobie twierdzić - gleba może sama z siebie mało urodzajna, lecz i korzystna przy zapobieganiu wszelkim patogenom grzybowym; efekt jaki jest, każdy widzi.

Aniu to właśnie te miedziane tony są takie piękne u niego, wydaje mi się też że ma ładniej zbudowane kwiaty niż oboje rodzice, są mocniejsze, grubsze i ładniej ułożone. Można powiedzieć że szczęśliwie odziedziczył wszystko co najlepsze bo i zapach jest ładniejszy. Wczesną wiosną został bardzo skrócony, jak na różę krzaczastą, ekstremalnie:



Troszeczkę się zastanawiał i kombinował zanim ruszył, dziś mogę powiedzieć że takie cięcie wyszło mu na zdrowie ale wtedy mocno się zastanawiałam czy dobrze zrobiłam.







No i są pierwsze pąki:





















Ale to wszystko tylko przymiarki, to jest róża parkowa i potrzebuje więcej czasu aby się rozrosnąć, w tym roku powinna już zabłysnąć Skrócę jej tylko pędy o jedną trzecią bo teraz ma je około 160 cm i powinno być całkiem fajnie. Wszystkie pędy odmłodzone i róża ma wigor. Tak wygląda dziś: