Forum Ogrodnicze Oaza

Przy okazji - i dla pamięci: sprawdziłam, róża jest zarejestrowana pod nazwą Crown Princess Margareta, tak właśnie pisane imię, jak w tytule wątku. Po wnuczce królowej Wiktorii.

Jak to dobrze pozapisywać sobie różne rzeczy w Oazie!
Okazuje się, że CPM mam piąty sezon (kiedy zleciało), w tym - drugi po przesadzeniu.
Pasuje do niej tylko jedno określenie: prawdziwa królewna.
8 czerwca - pierwszy pąk



Ten sam, otwarty następnego dnia



Te już prawidłowe



16.06



Kwiaty nadal chylą się, ale nic to...





7 lipca - ostatnie kwiaty czerwcowego kwitnienia - prawie cały miesiąc w super formie



16 sierpnia - znowu kwitnie



Niestety, wrześniowych zdjęć nie mam, nie było mnie.
O ile pamiętam, nie ogołociła się specjalnie, mało tego, teraz, praktycznie w zimie, ma ładne liście i dwa pączki, niestety - bez szans na rozwinięcie.

W 2022 znowu zaczęła w ścisłej czołówce; pierwsze pąki 20 maja



1 czerwca - cała w kwiatach



Tydzień później





Wznowiła kwitnienie na przełomie lipca i sierpnia





Jeden kwiatuszek końcem października



Nadal pozostaje moją ulubienicą, jej wigor i nadzwyczajna uroda podnoszą mnie na duchu, gdy inne róże zawodzą.

Z angielek Austina, obok The Pilgrim, najbardziej niezawodna róża, ale trzeba jej zapewnić miejsce, moja ma 2 m szerokości, sadzona 2019. To silna róża z wigorem kwitnie hojnie, choruje mało.
Mam tylko zdjęcia z czerwca.






A tu z Lisią w tle - monitoring z kanapy.

W tym roku też trochę później, choć i tak w czołówce.
Piękna, jak zwykle.





Koniec czerwca - bez komentarza.



Z Blue Cotillon w tle







Wyrosła na dobre półtora metra.





Potem miała dość długą przerwę; jak wróciłam z wakacji, kwitła znów. Wrześniowe.



I październikowe.



W dodatku jest dość zdrowa, przynajmniej większość lata czyste liście.

Nędza w porównaniu do ubiegłych lat; co prawda jako jedna z nielicznych zachowała ze dwa kwiaty po kwietniowym ataku mrozu...



ale tak zdeformowanych, że chyba lepiej było uciąć.



Koniec czerwca - chyba szczyt tegorocznych możliwości.





Połowa lipca; sucho, pąki lekko przypalone.



W sierpniu wyprodukowała nowe pąki, ale i złapała trochę plam.





Przy okazji cofnęłam się trochę w czasie; wychodzi, że CPM jest u mnie od 7 lat. Zrobiła się sztywniejsza, co dotyczy przede wszystkim trzech głównych pędów - bo absolutnie nie jest (i chyba nie ma szans być) tak szeroka, jak u Marysi.
Słabe kwitnienie kładę na karb wiadomej katastrofy. Oby poprawiła się w kolejnym sezonie.