Forum Ogrodnicze Oaza

Zapraszam

---

SEMPERAUREA

Chciałabym z kolei przestrzec przed toksycznym działaniem cisa - substancją trującą jest zespół alkaloidów tzw. taksyna.

Wszystkie części rośliny są bardzo trujące, toksyczność wysuszonej rośliny jest taka sama jak zielonej. Nie są toksyczne czerwone, mięsiste osłonki nasion podobne do jagody.
Połknięcie nasion w całości, bez żucia nie powoduje zatrucia, ponieważ osłonki nasion są odporne na działanie enzymów trawiennych.

Uwaga:
Odnotowano zatrucia cisem u małych dzieci, które żuły nasiona lub szczyty gałązek rośliny.

Gałązka cisa z nasionami otoczonymi mięsistą osnówką

Taxus baccata 'Fowle's Dwarf' foto ® Krzywaczka

Taxus baccata 'David'

Cis o krótkich igłach.


Taxus baccata'Adpressa'

Ryszard

Cis pospolity wiosną.

Taxus baccata 'Summergold' - Cis pospolity 'Summergold'


Odmiana o pokroju krzaczastym, rozłożystym, niewielkim tempie wzrostu, po 10 latach dorasta do ok. 0,8 m wys. i 1 m średnicy. Igły latem są koloru żółto-zielonego, z wyraźnym paskowanym wzorem. Zimą przebarwiają sie na kolor zielono-brązowy.

Najlepiej rośnie na glebie żyznej i wilgotnej, w pełnym słońcu jest ładniej wybarwiona. Jest to odmiana odporna na przemarzanie.

Taxus baccata 'Adpressa Aurea' - to prawdziwa złocista piękność.


Szeroki i wysoki krzew o rozłożystym pokroju, dorasta do 1,5 - 2 m wysokości i takiej samej szerokości. Z daleka zwraca uwagę ostrym złocistym wybarwieniem. Przyrasta niezbyt szybko.





Charakterystyczne dla tej odmiany są bardzo krótkie, szerokie, spłaszczone, a na końcach zaokrąglone igły, mają one kolor złocistożółty z niewielką domieszką zieleni. Również najmłodsze pędy mają żółte zabarwienie.



Wymaga gleby żyznej, umiarkowanie wilgotnej, stanowiska lekko ocienionego.

Taxus baccata 'Washingtonii'- odmiana znana w XIX wieku.Barwa igieł początkowo na końcach młodych pędów intensywnie żółta , późnym latem zielonkawożółta , w jesieni przyjmuje odcień brązu.



Ryszard

No to i ja przedstawię mojego cisa. Od zeszłego roku zaczęłam go formować. Musiałam podjąć decyzję- ściąć przynajmniej do połowy, czy zrobić prześwity. Był bardzo gęsty aż do ziemi i niestety nie dochodziło do pokoju słońce ani światło Co stanowiło problem dla muru. Ale ogólnie jest cudowny a ptaki przez całą zimę nie opuszczają go



Tak wyglądał wcześniej



Dzisiejsze zdjęcie

Ogromną pracę wykonałaś, ale efekt jest ciekawy Taka ażurowa konstrukcja z chmurkami
Jak zabrałaś się do tego? Dużo czasu zajęło ci przycinanie?

Było mi go bardzo szkoda. Z owocami wyglądał bajecznie. Ale tak się rozrósł, że nie miałam wyboru.Nawet nie wiedziałam, że cisy mogą być tak duże.Pomagał mi mąż więc uwinęliśmy się w jedno popołudnie. Na początku długo go oglądaliśmy i wybieraliśmy gałęzie. Formujemy na nim kulki. Jeszcze zajmie nam to pewnie kilka lat nim nabierze odpowiedniego kształtu. Na żywo wygląda piękniej, ma świetną korę

Po czerwonych koralach, które pojawiają się na cisach, widać, że nadchodzi jesień.

Cisy są jednymi z nielicznych z nielicznych iglaków, które dobrze znoszą cięcie, nadają się formowania różnorodnych kształtów.

Zgadza się, jesień, jesień... ale za to mamy piękne czerwone koraliki



bez żadnego cięcia- tak sobie rośnie już kilkanaście lat:

Taxus baccata Dovastoniana.


Krzew lub duże drzewo. Dorasta do 8m wysokości. Rośnie bardzo wolno a jego roczny przyrost to 15- 20cm. Po 10 latach dorasta do ok 1,5m. Bardzo oryginalna odmiana o pokroju dość regularnym i charakterystycznych mocno przewieszających się pędach bocznych. Igły ciemnozielone z odcieniem czarnego bardzo długie jak na cisa. Posiada brązową, silnie łuszczącą się korę.
Odmiana mało wymagająca, w pełni mrozoodporna. Dobrze rośnie w półcieniu, ale najlepiej sobie radzi w pełnym słońcu. Gleby jakie preferuje powinny być wilgotne i gliniaste. Po paru latach zaczyna tworzyć dość regularne, szeroko rozpostarte drzewko z silnie przewieszającymi się odgałęzieniami.
Taxus baccata Devastoniana to typowa roślina soliterowa.

Nowy zakup jeszcze w opakowaniu.

Taxus baccata 'Fastigiata Aureomarginata'

Duży zwarty i zimozielony krzew. Rocznie przyrasta do 20cm. Po 10 latach osiąga około 2m wysokości. Pokrój początkowo kolumnowy w późniejszym wieku nieco bardziej rozłożysty. Tworzy bardzo orginalny i naturalny kształt bez przycinania. Igły pięknie żółto obrzeżone bardzo miękkie. Roślina mało wymagająca . Lubi gleby kwaśne i wilgotne. Stanowisko powinno byś słoneczne do cienistego. Polecana do nasadzeń pojedynczych bądź w grupie z roślinami zimozielonymi. Roślina średnio odporna na mróz wymaga okrycia zimą.