Forum Ogrodnicze Oaza

Piaszczysta gleba w Michigan zatrzymuje 2 - 5 cm wody w warstwie gdzie są korzenie borówki.
www.canr.msu.edu/news/irrigating_is_nece...michigan_blueberries

Ja mam w dole ziemię próchnicza zaszczepioną mikoryzą.
W grudniu 2020 roku miała 33,10 % substancji organicznej (próchnicy).
Co roku przed zimą dokładam 2 - 5 cm ściółki iglastej.

Moja gleba ma o rząd wielkości większą pojemność wodną niż piaszczysta gleba w Michigan.

Wczoraj w strefie korzenia (na głębokości 40 cm) nie podlewana w tym roku ziemią byłą wyraźnie wilgotna.

W czerwcu i lipcu na daję wiadro wody po tygodniowym braku opadów. Jak na glinie nie będziesz podlewał po dwóch tygodniach bezdeszczowych, to borówki będą karłowacieć.

Stanko,
Wszystkie kilkanaście odmian, które uprawiam podobnie reaguje na brak wody. Mniej podlewam krzewy rosnące w półcieniu.
Odporniejsze na stres wodny są podobno wyhodowane w Arkansas odmiany południowe. Ostatnio pojawiły się w Polsce sadzonki Ozarkblue.

To jestem szczęściarzem ,bo przekroczyłem tę normę co najmniej dwukrotnie w upalne lato zeszłego roku.
Na głębokości szpadla cały rok ziemia dość mokra , że można lepić garnki. Wysoki bufor wodny a poziom wód gruntowych niski. Trudno to zrozumieć kiedy nie ma się takiej ziemi. Dlatego wolałem o odmianach porozmawiać.

Dzięki poczytam o tej odmianie.

Bonifacy dojrzewa wam przed darrow czy po darrow ?
Macie jakieś zdjęcia dorosłej bonifacy?

Między Bluecropem a Darrow. Pokrojem zbliżony do tego pierwszego. Jak nie zapomnę zrobić zdjęcie, to wstawię wieczorem.

Super. Masz jakieś inne ciekawe odmiany? pomijając popularnego duke i bluecropa ,bo te już są prawie wszędzie. Coś egzotycznego co mógłbyś polecić ? Niekoniecznie muszą być wielkie owoce , wyróżniający się innym smakiem.

Bonifacy to skrzyżowanie najwcześniejszej dojrzewającej Earliblue i późnego Darrow. Odmiana plenna, gdy przeciążałem owocowała przemiennie. Owoce wyjątkowo smaczne, słodko winne tkj u Darrow. Sadząc najwcześniejszą Earliblue, Bobifacego lub Bluecropa i Darrow masz borówki przez dwa miesiące. Nie mam parcia na nowe odmiany, bo tworzone są głównie pod zbiór maszynowy.
Zdjęcie Bonifacego. Na pierwszym planie fragment Bluecropa z licznymi wybiciami pędów z szyjki korzeniowej. Bonifacy podobnie do Duke czy Chandlera niechętnie wypuszcza nowe pędy z ziemi, dlatego przy wycinaniu starego zostawia się 20cm (młode pędy wyrastają z dolnej części starych, zdrewniałych).

Wyglądają zdrowo.
Podobno nowsze odmiany już nic nowego nie odkryły , nie wprowadziły nic nowego do smaku niż to co już jest.Tak jak napisałeś pod uprawę i zbiór maszynowy.Nie widać zwiększonej sprzedaży wśród ogrodników na popularnych portalach prócz kolekcjonerów.

Spartan pod względem smaku jest porównywany do bonifacego. Jeśli to prawda to pasowała by mi nawet bardziej od bonifacy ,bo u mnie później wszystko dojrzewa. Co o tym sądzisz ?
Bonifacy tak samo jak spartan dostaje wysokie noty za smak. Wyczytałem ,że Bonifacy jest wyjątkowo odporna na susze , bardziej od bluecropa. Dużo odrostów wybija u ciebie bonifacy czy raczej nie chętnie daje się odmłodzić?

Ściółkujesz sianem czy to igły ?

Stanko wrote: Przepraszam, gdzie to wyczytałeś?

Przeglądam różne fora nie tylko Polskie.
To wyczytałem u sąsiada ze wschodu który napisał , że ma też inne odmiany i z czym porównywać.
Czemu pytasz?

Stanko wrote: Zainteresował mnie temat odporności odmian borówki wysokiej na suszę.
Klimat się zmienia i tolerancja odmiany na suszę zaczyna mieć coraz większe znaczenie.
Możesz dać bliższy namiar na tego sąsiada ze wschodu?

Vinograd

Ponoć dobrze sobie radzą w trakcie suszy nelson i brigitta. Jakiś pan zielony umysł na popularnym kanale filmowym polecał kazpliszke na upały.
Widzę, że mało kto szuka odmian z takim podejściem podobnym do mnie. Niestety od lat deszczy w naszym rejonie wyjątkowo mało , czego nie można powiedzieć o Podkarpaciu i Pomorzu.

Grubo ściółkuję igliwiem po całości w celu ograniczenia parowania z gruntu.
Borówki zacienione szpalerem malin i winorośli dużo mniej transpirują poprzez liście, dlatego lepiej radzą sobie w okresach suszy. Dojrzewają 2 tygodnie później od rosnących w pełnym słońcu.
Jeśli istnieją różnice w odporności na suszę pomiędzy odmianami borówki wysokiej, to ich znaczenie jest mniej istotne.

Niby mniej istotne a dla mnie wszystko ma znaczenie.Na tych odmianach co mam widzę różnicę kiedy jadę na 5 tygodni służbowo i przez 5 tygodni nie ma deszczu i jest fala upałów.

Stanko wrote: Ja ten problem rozwiązałem u siebie kopiąc dół na 60 cm i dając na spód pocięte gałązki drzew owocowych oraz torf.
Mam w dole około 30 % próchnicy.
W lecie podczas upałów 40 cm laską Egnera sprawdzam czy jest tam jeszcze wilgoć.
W roku ubiegłym, o ile dobrze pamiętam, tylko dwukrotnie musiałem podlewać.
Sytuację poprawi mikoryza oraz rozstawa krzewów 1,5 m x 1,5 m.
Krzewy będą miały do dyspozycji więcej wody pod sobą.

Wczoraj borówki dostały drugi raz w tym roku po wiaderku wody. Poszło pół mauzera i zeszło przy tym dwie godziny (odgarniałem na czas podlewania ściółkę).
Trzyary, obejrzyj film z plantacji borówek. Krzewy na wysokość chłopa z delikatnymi liśćmi powiewającymi na wietrze niczym liście osiki. Jak podlewałem dwa razy w roku, to moje krzewy nie przekraczały metra wysokości a liście były grube i sztywne. Ze starego krzewu dało się zebrać może pół litra drobnicy.

Trzyary, mikoryza nie ma nic wspólnego z zatrzymywaniem wody w glebie. Mikoryza z grzybami jest borówkom potrzebna, aby dostępne były minerały, bo przy niskim pH wiele z nich przechodzi w formy niedostępne dla roślin. Wodę w glebie zatrzymuje próchnica, która ma dużą pojemność wodną, a do tego jest przepuszczalna (vide ścieżka po deszczu w lesie). Torf owszem ma dużą pojemność wodną, ale tak silnie wiąże wodę, że w okresach suszy nie jest ona dostępna dla roślin. Wodę można częściowo zatrzymać ściółkując grubo, tak jak pisze marekspert, ale trzeba to zrobić wczesną wiosną, tak by zatrzymać w glebie wodę, która spadła zimą.
Ja w zeszłym roku podlewałam dwa razy swoje borówki, wcześniej zawsze sprawdzam glebę rękami, czy jest wilgotna czy sucha. Trudno powiedzieć czy to mało czy dużo, u mnie glina, a ilość deszczu w obecnych czasach wszędzie inna.

bioagris.pl/2024/03/korzysci-wynikajace-z-mikoryzy/
Wpływ mikoryzy na zaopatrzenie roślin w wodę

Roślinny dobrze zmikoryzowane, maja bardziej rozbudowany system korzeniowy, o większym zasięgu i objętości samego systemu korzeniowego, jak i rozbudowany dodatkowo o zasięg grzybni grzybów mikoryzowych. W związku z tym mogą korzystać z większych zasobów wody glebowej. Część pobranej wody jest zatrzymywana w ryzosferze i grzybni – zapasy wody wykorzystywane w czasie spadku zawartości wody w glebie. Ważną rolę w tworzeniu zapasów wody mają także wezikule – tworzące mikrozbiorniczki z zapasową wodą, zgromadzona wewnątrz korzenia. Woda z wezikul może być wykorzystywana przez rośliny w warunkach suszy. Mikoryza może wpływać także na sam proces pobierania wody, regulując potencjał wody w roślinie – ułatwiając zachowanie homeostazy wodnej, utrzymanie mniej więcej stałej wartości potencjału wody. Brzmi to dość skomplikowanie, ale sprowadza się do osiągnięcia stanu równowagi pomiędzy transpiracją a asymilacją CO2 w drodze fotosyntezy – do obu procesów potrzebne są otwarte szparki, a otwieranie aparatów szparkowych jest sterowane przez potencjał wody właśnie. Mikoryza wpływa także pozytywnie na sam transport wody w roślinie, ułatwiając go.